Renault R23
Renault R23 i R23B su bolidi francuske momčadi Renault F1 u sezoni 2003.
Kategorija | Formula 1 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konstruktor | Renault | ||||||||
Dizajner(i) | Mike Gascoyne (tehnički direktor) Tim Densham (šef dizajnerskog tima) Bob Iley (šef aerodinamike) | ||||||||
Tehnički podaci | |||||||||
Šasija | U potpunosti izgrađena od karbon-fiberskih vlakana i aluminijskih dijelova, motor Renault RS23 u potpunosti je prilagođen novoj šasiji | ||||||||
Dužina | 4600 mm | ||||||||
Širina | 1800 mm | ||||||||
Visina | 950 mm | ||||||||
Motor | Renault RS23, 2998 cc, atmosferski 3.0-litarski V10 motor s cilindrima pod 'V' kutom od 111°, 18000 o/min | ||||||||
Mjenjač | Prijenos snage motora koristi 6-brzinski poluautomatski mjenjač s jednom brzinom za vožnju unatrag | ||||||||
Težina | 600 kg (uključujući vozača , kameru i balast)) | ||||||||
Gorivo | Elf | ||||||||
Gume | Michelin M | ||||||||
Povijest natjecanja | |||||||||
Momčad | Mild Seven Renault F1 Team | ||||||||
Vozači | 7. Jarno Trulli 8. Fernando Alonso | ||||||||
Prva utrka | Velika nagrada Australije 2003. | ||||||||
|
Renault kroz sezonu 2003.
urediRenault je u drugu sezonu nakon 15 godina izbivanja iz Formule 1 ušao s novom vozačkom postavom. Flavio Briatore nije vjerovao Jensonu Buttonu i dao je priliku test vozaču Fernandu Alonsu koji je postao drugim vozačem uz Jarna Trullija. Alonso je iskoristio svoju priliku zrelim i dobrim vožnjama tijekom cijele sezone.
R23 bio je vrlo dobar i pouzdan bolid u kojem je do izražaja došla fantastična izbalansiranost i nisko težište, zahvaljujući motoru s velikim kutom među cilindrima od 111°, no usprkos tome bolid je imao nedostatak snage upravo zbog toga. Nakon što se R23 tijekom sezone tri puta penjao na pobjedničko postolje, tehnički direktor momčadi Mike Gascoyne počeo je radove na razvoju nove šasije, koji je upravo bazirao na R23. Zbog značajnih poboljšanja na samome tijelu bolida i preinaka, cijeli paket odlučili su prozvati R23B. R23B šasija debitirala je u Silverstoneu na VN Velike Britanije.[1] Taj potez Renaultu se uvelike isplatio jer je Alonso u R23B donio Renaultu u Mađarskoj prvu Grand Prix pobjedu od Austrije 1983. godine, a Alonso je (tada) postao najmlađi pobjednik neke Velike Nagrade uopće.[2]
Renault je do kraja sezone u konstruktorskom poretku sakupio 88 bodova i bio četvrta momčad prvenstva iza Ferrarija, BMW-Williamsa i McLaren-Mercedesa.
Potpuni popis rezultata u F1
uredi(legenda) (Utrke označene debelim slovima označuju najbolju startnu poziciju) (Utrke označene kosim slovima označuju najbrži krug utrke)
Godina | Momčad | Motor | Gume | Vozači | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Bodova | Poredak |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2003. | Mild Seven Renault F1 | Renault V10 | M | AUS | MAL | BRA | SMR | ŠPA | AUT | MON | KAN | EUR | FRA | VBR | NJE | MAĐ | ITA | SAD | JAP | 88 | 4. | |
Jarno Trulli | 5 | 5 | 8 | 13 | Ret | 8 | 6 | Ret | Ret | Ret | 6 | 3 | 7 | Ret | 4 | 5 | ||||||
Fernando Alonso | 7 | 3 | 3 | 6 | 2 | Ret | 5 | 4 | 4 | Ret | Ret | 4 | 1 | 8 | Ret | Ret |
Izvori
urediVanjske poveznice
uredi- Službena stranica Renault F1 Team Arhivirana inačica izvorne stranice od 26. svibnja 2005. (Wayback Machine)