claro

•   Etimoloxía: do latín clarus.

•   Pronuncia: /ˈklaɾo̝/ (AFI)

claro (ms: claro; mpl: claros; fs: clara; fpl: claras)

1. Que ten luz ou moita luz.
   • Exemplo: Unha mañá clara. Un cuarto claro.
     
     
2. Dise do ceo ou do tempo sen nubes.
   • Exemplo: O día está claro.
     
     
3. Dise do cor pouco intenso.
   • Exemplo: Azul claro.
     
     
4. Doado de percibir ou comprender.
   • Exemplo: Deu unha visión clara do problema. n clara do problema
     
     .
5. Dise de corpo, especialmente líquido, que non ten sucidade ou impurezas.
   • Exemplo: As augas claras do río.
     
     

1. Espazo baleiro entre un conxunto de cousas.
   • Exemplo: Decidiron situar o parque infantil nun claro que quedaba entre os edificios
     
     .
2. Espazo dun bosque en que non hai árbores, ou dunha plantación onde as plantas rarean ou non chegaron a nacer.
   • Exemplo: Nun claro do monte estaban pacendo uns cervos
     
     .
3. Porción de ceo que está despexado.
   • Exemplo: O ceo non estaba cerrado de todo pero había poucos claros.
     
     

• ás claras
• clara de ovo
• poñer en claro