Walter Schottky

Walter Schottky
	;
Nome orixinal	Walter Hermann Schottky
Biografía
Nacemento	23 de xullo de 1886 ; Zürich (Suíza)
Morte	4 de marzo de 1976 (89 anos); Forchheim, Alemaña
Lugar de sepultura	Pretzfeld
Formación profesional	Doutor en Física
Educación	Universidade de Frederico-Guilherme (pt) ; Universidade de Würzburg
Director de tese	Max Planck e Heinrich Rubens (pt)
Actividade
Campo de traballo	Física do estado sólido (pt) , física, enxeñaría eléctrica, electrónica, Semicondutor, electron emission (en) e Investigación e Desenvolvemento
Ocupación	físico, enxeñeiro, profesor universitario, inventor, electrotechnician (en)
Empregador	Universidade de Jena); Siemens AG; Universidade de Wurzburgo; Universidade de Rostock; Siemens AG
Profesores	Max Planck
Familia
Pai	Friedrich Schottky
Irmáns	Ernst Max Schottky
Premios
	Medalla Hughes (1936); Medalla Carl Friedrich Gauss (1962); Werner-von-Siemens-Ring (1964)
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.301)
	Lista (1965) Anel Werner von Siemens (pt) ; (1962) Medalha Carl Friedrich Gauß (pt) ; (1960) Honorary doctor of the Technical University of Berlin (en) ; (1960) honorary doctor of ETH Zürich (en) ; (1936) Medalla Hughes ; ;

Walter Hermann Schottky, nado en Zürich (Suíza) o 23 de xullo de 1886 e finado en Forchheim (Baviera) o 4 de marzo de 1976, foi un físico alemán.

Traxectoria

Fillo do matemático Friedrich Schottky, estudou física na Universidade Humboldt de Berlín e na Universidade de Wurzburgo. Foi alumno de Max Planck, que dirixiu a súa tese de doutoramento. Traballou para Universidade de Jena (1912-1914), a empresa Siemens AG (1914-1919), a Universidade de Wurzburgo (1919-1923), a Universidade de Rostock (1923-1927) e, de novo, para Siemens AG (1927-1958).

Schottky inventou a pantalla da rede de tubo de baleiro en 1915 e a válvula termoiónica tétrodo en 1919, mentres traballaba na Siemens. En 1938 formulou unha teoría para predicir o efecto Schottky, que agora se utiliza nos díodos Schottky.

Foi galardoado en 1936 coa medalla Hughes, concedida pola Royal Society «polo seu descubrimento do efecto Schrotlky na emisión termoiónica e a súa invención do tétrodo de pantalla de rede e dun método superheterodino de recibir sinais inalámbricas». O efecto Schrottky describe as variacións espontáneas en tubos de baleiro.

En 1964 recibiu o Anel Werner von Siemens en honor ao seu pioneiro labor no desenvolvemento físico para a comprensión de moitos fenómenos que deron lugar a numerosos e importantes aparatos técnicos, entre eles amplificadores de tubo e semicondutores.