Patrick Ewing

Ewing recibiu unha bolsa para xogar na Universidade de Georgetown adestrada por John Thompson como freshman durante a tempada 1981-82. Desde o principio, Ewing brillou nos Hoyas, liderándolles en 1982 á final do torneo da NCAA, aínda que caeron derrotados ante North Carolina Tar Heels de Michael Jordan e James Worthy. Na tempada de 1984, Ewing e os Hoyas gañaron o campionato vencendo na final a Houston Cougars, mentres que o pivote fixo durante a tempada regular 16,4 puntos e 10 rebotes de media por partido. No seu ano sénior, Georgetown foi colocada número un na clasificación de universidades da nación, aínda que sorprendentemente caeron na final da NCAA contra Villanova Wildcats por un axustado 66-64. Ewing foi un dos mellores xogadores universitarios da súa época, alcanzando os Hoyas a final do campionato nacional en tres do catro anos que formou parte de Georgetown. Foi nomeado no primeiro equipo do All-American en 1983, 1984 e 1985. O título de campión da NCAA foi o único título de Ewing, a pesar de ter unha carreira profesional na NBA estelar.

Foi elixido no Draft da NBA de 1985 na primeira posición da primeira rolda por New York Knicks, asinando un contrato estratosférico para un rookie. Non defraudou, e na súa primeira tempada fixo 20 puntos, 9 rebotes e 2 tapóns por partido, o que lle fixo ser considerado Rookie do Ano. Durante as súas trece primeiras tempadas non baixou dos 20 puntos por noite, sendo elixido en once ocasións para disputar o All-Star Game, unha vez no mellor quinteto da NBA, seis no segundo mellor quinteto e tres no mellor defensivo. Nos Xogos Olímpicos de 1992 formou parte do lendario Dream Team que gañou a medalla de ouro e en 1996 tivo a honra de ser elixido entre os "cincuenta mellores xogadores da historia da NBA".

En 1993, os Knicks parecían que por fin se ían a clasificar para as Finais da NBA tras levar unha vantaxe de 2-0 sobre Chicago Bulls. Con todo, catro vitorias consecutivas apearon sorprendentemente aos Knicks grazas ao liderado de Michael Jordan e os seus Bulls. Con Jordan retirado en 1994, a liga estaba máis aberta e os Knicks debían aproveitarse do momento. No sétimo partido das Finais de Conferencia, Ewing realizou un memorable partido con 24 puntos, 22 rebotes e 7 asistencias, levando aos Knicks á vitoria ante Indiana Pacers. Ewing liderou ao equipo ás súas primeiras Finais da NBA, perdidos nos segundos finais do sexto e sétimo encontro ante Houston Rockets, a pesar de eliminar previamente aos Bulls en sete partidos nas Semifinais de Conferencia e aos Indiana Pacers de Reggie Miller tamén en sete encontros nas Finais de Conferencia. Os Knicks gañaron o segundo partido das Finais en Houston, pero deixaron escapar o terceiro en casa, aínda que saíron vitoriosos nos dous seguintes encontros e aterraron en Houston cunha vantaxe de 3 a 2. Pero unhas actuacións terribles de John Starks no sexto e sétimo partido privaron aos Knicks da vitoria e os Rockets alzáronse co primeiro anel na súa historia. Ewing aproveitou para bater a marca de máis tapóns totais nunhas Finais, posteriormente superado por Shaquille O'Neal.

En 1997, Ewing sufriu unha lesión na boneca que debilitou moito o seu xogo e potencialmente terminou coa súa carreira, aínda que tratou de retornar para os partidos de postempada. Ewing devolveu aos Knicks ás Finais da NBA en 1999, pero tívose que perder a parte final dos playoffs debido a unha lesión do tendón de Aquiles e contribuíu a que os Knicks perdesen as Finais por un claro 4-1 ante San Antonio Spurs. O 20 de setembro de 2000, Ewing foi traspasado a Seattle SuperSonics nun intercambio a catro bandas no que os Knicks recibían a Glen Rice, Luc Longley, Travis Knight, Vernon Maxwell, Lázaro Borrell, Vladimir Stepania e dúas primeiras e segundas roldas do draft de 2001. Tras unha tempada nos Sonics facendo 9,6 puntos e 7,4 rebotes de media en 79 partidos, asinou como axente libre con Orlando Magic, onde disputaría a última campaña na súa carreira profesional.

O 28 de febreiro de 2003, o seu dorsal 33 foi retirado nunha cerimonia no Madison Square Garden. Ewing continua sendo un dos mellores xogadores da historia do equipo e dos máis queridos pola afección neoiorquina, quedando como mostra a calorosa ovación que recibiu cando visitou a cidade por primeira vez como xogador dos Sonics. As súas rivalidades cos Bulls, Pacers e Heat, con Ewing como pivote dos Knicks, foron dos momentos máis intensos da década dos 90. No seu último ano como xogador dos Knicks realizou un fortísimo mate sobre Alonzo Mourning nos momentos finais da vitoria no sétimo partido das Semifinais de Conferencia, dando así por finalizada a longa rivalidade que mantiveron ambas as franquías. O 29 de agosto de 2006 fichou como asistente do adestrador de Houston Rockets debido a que quería pasar máis tempo coa súa familia, sendo hoxe asistente en Orlando Magic. En 1999, Ewing converteuse no décimo xogador na historia da NBA en conseguir 22.000 puntos e 10.000 rebotes.

• Perfil histórico en nba.com
• Ficha en NBA.com/History de Patrick Ewing
• Estatísticas de Patrick Ewing Arquivado 25 de maio de 2012 en Wayback Machine.
• Mellores momentos eestatísticas de Patrick Ewing