Visir

Visir^[1][2] (do árabe, وزير wazīr) corresponde ao termo co que varios estados históricos de Oriente Medio denominaron os asesores políticos dun monarca, de forma similar ao que foron os validos ou ministros.

No mundo árabe actual e algúns países próximos da África oriental e Asia Central, utilízase o termo de «visir» para nomear os ministros dun gabinete e mesmo o primeiro ministro pode ser chamado como ra'īs al-wuzarā', "presidente dos ministros". Con todo, en devanditos casos, adóitase traducir ao galego o termo simplemente como «ministro», deixando o uso de «visir» unicamente como unha referencia histórica.

En textos actuais, referentes á historia do Antigo Exipto, denomínase visir (anacronicamente) ao máximo dirixente ou "primeiro ministro", cuxa autoridade só era superada pola do faraón, asumindo varias das súas funcións por delegación.

O gran visir ou vazir-e a'zam (وزیر اعظم) ou sadr-e a'zam (صدر اعظم) na nomenclatura usada polo Imperio Otomán, a dinastía safávida, a dinastía kayar e outras dinastías turcas, foi unha especie de primeiro ministro a quen o monarca adoitaba delegar a administración do goberno, a quen só se podería despedir polo mesmo monarca.^[3]

No caso Otomán, as dependencias de goberno do gran visir atopábanse (en Istambul) tras a Sublime Porta, próximas ás murallas do Palacio de Topkapı, onde se achaba o Divan-ı Humayun, gabinete de visires do sultán. O último visir reinou ata o primeiro de novembro de 1922^[4] cando a ocupación de Constantinopla e a partición do Imperio Otomán viron a fin dos Otománs.

En parsi (idioma persa), denomínase «visir» ao bispo do xadrez.