Tetracerus quadricornis
| Tetracerus quadricornis Antílope de catro cornos | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Macho
| |||||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||||
 Vulnerable[1] | |||||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||||
| Tetracerus quadricornis Blainville, 1816 | |||||||||||||||||||||||
| Especie tipo | |||||||||||||||||||||||
| Cerophorus quadricornis Blainville, 1816 | |||||||||||||||||||||||
 Distribución de Tetracerus quadricornis
| |||||||||||||||||||||||
Tetracerus quadricornis é unha especie de mamífero artiodáctilo ruminante da familia dos bóvidos, subfamilia dos bovinos,[2] e tribo dos boselafinos, coñecido na bibliografía como antílope de catro cornos.
É o único membro do xénero Tetracerus e o único bóvido de catro cornos. Distribúese amplamente, pero en poboacións descontinuas, na maior parte da India, desde os contrafortes do Himalaia; algúns individuos poden vivir no Nepal.[3]
Características
[editar | editar a fonte]Tetracerus quadricornis mide de 80 a 110 cm de lonxitude de cabeza e tronco, máis unha cola de 10 a 15 cm; a súa altura na cruz é de 55 a 65 cm, e pesa entre 15 e 25 kg.
O pelo é curto e delgado, de coloración xeral parda; a parte interior das patas e a zona ventral son de cor branca. Os machos son de cor parda avermellada polas partes superiores, e teñen unha banda escura que se estende cara a abaixo na parte frontal de cada pata; os máis vellos son de cor amareleada. As femias xeralmente son de cor algo máis agrisada.
Só os machos teñen cornos: un par de pequenos cornos rectos en forma de puga detrás dos ollos e un segundo par de cornos máis pequenos enriba deles.[4] O par posterior mide de 80 a 100 mm de lonxitude, e o frontal de 25 a 38 mm.
Bioloxía
[editar | editar a fonte]O hábitat e a ecoloxía da especie non son ben coñecidos. Encóntranse en outeiros ben arborados ou en zonas montañosas, e nunca lonxe da auga.[3]
Comportamento
[editar | editar a fonte]É unha especie solitaria,[3] e rara vez se encontran máis de dous exemplares xuntos. Estes animais son sedentarios e viven na mesma rexión durante toda a súa vida. Poden ser facilmente domesticados cando son novos, pero resultan extremadamente delicados en cativerio.
Alimentación
[editar | editar a fonte]Aliméntanse de ramas de árbores e arbustos, froitos e herbas.[3]
Reprodución
[editar | editar a fonte]O machos poden seren extremadamente agresivos entre si durante o período de celo. O apareamento ten lugar durante a temporada de chuvias, de xullo a setembro. Polo xeral nacen unha ou dúas crías por parto, cun peso medio de ao redor de 1 kg cada unha.
Lonxevidade
[editar | editar a fonte]o antílope de catro cornos pode vivir en catividade até os 10 anos de idade.
Depredadores
[editar | editar a fonte]A especie é cazada por cuóns, tigres, gatos pequenos, lobos e leopardos. Crese que o seu método defensivo é a atenta vixilancia e a súa velocidade.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]
O xénero Tetracerus foi fundado en 1825 polo zoólogo inglés William Elford Leach, e publicado en Trans. Linn. Soc. Lond., 14: 524.[5]
A súa única especie fora descrita por primeira vez en 1816 polo naturalista francés Henri Marie Ducrotay de Blainville, baixo o nome de Cerophorus quadricornis, na súa obra "Sur plusieurs espèces d'animaux mammifères, de l'ordre des ruminans", publicada no Bulletin des Sciences, par la Société Philomathique de Paris 8: 73-82.[6]
Máis tarde foi reclasificada no xénero Tetracerus, resultando así o redundante nome, en grego e en latín, que ten hoxe, Tetraceus quadricornis:
- Tetracerus, do elemento grego τετρα- tetra-, "de catro", e κέρας kéras, "corno";
- quadricornis, dos elementos latinos quadri- "de catro", e -cornis, de cornu, -us, "corno".
Poboación e status
[editar | editar a fonte]A poboación estimábase en 2001 en menos de 10.000 individuos maduros.[7] Debido á perda de hábitat de bosque, hai un continuo descenso da poboación, estimándose que ningunha subpoboación contén máis de 1.000 individuos maduros.
A principal amenaza para a especie é a destrución do seu hábitat debido á eliminación de matogueiras e bosques para conseguir terreos para a agricultura. Porén, a especie encóntrase en moitas áreas protexidas na India, e a especie está totalmente protexida pola lei de protección da vida silvestre. Está na lista do Apéndice III do CITES (só no Nepal).[8]
A situación da especie está clasificada pola UICN como de VU (especie vilnerábel).[8]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Mallon, D.P. "{{{taxon}}}". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza.
- ↑ Tetracerus quadricornis en Wilson & Reeder (2005)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Rahmani, A. R. (2001): "India". En: D. P. Mallon & S. C. Kingswood (eds.), Antelopes. Part 4: North Africa, the Middle East, and Asia. Global Survey and Regional Action Plans, pp. 178-187. Gland, Suíza: UICN.
- ↑ Matthews, L. Harrison (1977): La Vida de los Mamíferos II. Barcelona: Ediciones Destino. ISBN 84-233-0700-X, p. 706.
- ↑ Tetracerus en Wilson & Reeder (2005).
- ↑ quadricornis Blainville, 1816 described in Cerophorus en AnimalBase. SUB Göttingen.
- ↑ Mallon, D. P. & S. C. Kingswood, eds. (2001): Antelopes. Part 4: North Africa, the Middle East, and Asia. Global Survey and Rgeional Action Plans, pp. 178-187. Gland, Suíza: UICN.
- ↑ 8,0 8,1 Mallon, D. P. (2008): Tetracerus quadricornis Arquivado 15 de outubro de 2014 en Wayback Machine. na Lista vermella de especies ameazadas da UICN. Versión 2014.2.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tetracerus quadricornis  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Tetracerus quadricornis |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: India |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Mallon, D. P. (2008): Tetracerus quadricornis Arquivado 15 de outubro de 2014 en Wayback Machine. na Lista vermella de especies ameazadas da UICN. Versión 2014.2.
- Wilson, D. E., & Reeder, D. M. (editors) (2005): Mammal Species of the World - A Taxonomic and Geographic Reference. Third edition. Baltimore, Maryland, EE.UU.: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
