Sub Pop

Sub Pop
Tipo	selo discográfico
Data de fundación	1986
Fundador(es)	Bruce Pavitt
Organización matriz	Warner Music Group
Premios	Libera Award for Label of the Year
Sede	Seattle
País	Estados Unidos de América
Na rede
https://www.subpop.com/
[ editar datos en Wikidata ]

Sub Pop Records é un selo discográfico independente de Seattle, Washington, fundado no ano 1986 por Bruce Pavitt e Jonathan Poneman. Sub Pop fíxose famosa a principios dos anos 90 por ter a bandas como Nirvana, Soundgarden, Mudhoney, artistas centrais no movemento grunge,^[1] polo que a miúdo fálase dela por dar os primeiros pasos para a popularización deste xénero.

Sub Pop foi fundada por Bruce Pavitt en Olympia, Washington en 1979 como un fanzine chamado Subterranean Pop. Inspirado polo fanzine Fast Forward, Sub Pop comezou a alternar as súas publicacións con casetes recompilatorios de bandas estadounidenses (aínda que tamén apareceron varias bandas estranxeiras). Houbo nove publicacións de Sub Pop en total: seis fanzines e tres casetes (números 5, 7, e 9). Despois do número 9, Sub Pop cambiou a un formato só de casete, pero o proxecto foi abandonado pola cantidade de traballo que requiría para seguir. Continuaría como unha columna no xornal de Seattle The Rocket durante anos.

En 1986, Pavitt mudouse a Seattle e editou o primeiro LP da Sub Pop, o recompilatorio Sub Pop 100. En 1987, Sub Pop editou o EP Dry as a Bone de Green River, e pouco despois, ese mesmo ano, Pavitt coñeceu a Jonathan Poneman.

Kim Thayil de Soundgarden presentoulle a Pavitt a Jonathan Poneman e os dous decidiron formar un selo discográfico en 1986. Despois de que varias bandas da escena local asinasen polo selo, Pavitt e Poneman traballaron para popularizar a música que fixo famoso o seu selo.

O seu primeiro paso foi o Sub Pop Singles Club, un servizo de subscrición que permitiu aos seus subscritores recibir sinxelos de bandas locais mensualmente por correo. Isto permitíulle á Sub Pop converterse nunha compañía forte na escena local, e o seu nome era sinónimo da música da area de Seattle, do mesmo xeito que a Motown Records o era de Detroit. A súa primeira edición do Singles Club foi o sinxelo de Nirvana "Love Buzz/Big Cheese", en novembro de 1988. O Singles Club rematou cinco anos despois e relanzouse en 1998 durando ata 2002.

Para aumentar a popularidade do grunge, Pavitt e Poneman trouxeron a un xornalista da revista británica Melody Maker para escribir un artigo da escena musical local.

Aínda que a Sub Pop foi importante na popularización do grunge, algúns fans criticaron a Pavitt e a Poneman polas súas accións. Eses fans sentían que o seu rol na popularización do grunge estaba motivada máis por avaricia que por amor á música. Despois de que moitas exitosas bandas de grunge deixasen a Sub Pop tras asinar con grandes discográficas formouse unha empresa conxunta coa Warner..

En 1996, Bruce Pavitt deixou o selo debido a que necesitaba máis tempo para a súa familia.

Sub Pop ten dous álbums de platino, Bleach de Nirvana e Flight of the Conchords de Flight of the Conchords; ademais de dous álbums de ouro, Give Up de The Postal Service e Wincing the Night Away de The Shins. O sinxelo "New Slang" destes últimos tamén foi ouro, e o sinxelo editado dixitalmente para "Such Great Heights" de The Postal Service foi platino.

O 31 de xaneiro do 2007 Sub Pop anunciou que o terceiro álbum de The Shins para o selo, Wincing the Night Away, estreárase no número 2 nas listas da Billboard, conseguindo unhas vendas de 117.991 copias (35.000 dixitalmente) na súa primeira semana. Esta é a primeira vez que un álbum de Sub Pop entrou nos dez primeiros postos das listas ou superou a cifra de 100.000 discos vendidos na súa semana de estrea.

Os seguintes artistas pertencen ou pertenceron á Sub Pop ou teñen algún material editado a través do selo:

• Páxina da Sub Pop