Millerita

Millerita
Fórmula química	NiS
Clase	2.CC.20 (Strunz)
Sistema cristalino	Trigonal, ditrigonal dipiramidal
Cor	Amarela-latón pálida, con verniz iridiscente, gris-verdosa
Brillo	Metálico
Dureza	3 - 3,5 (Mohs)
Fractura	Irregular
Raia	Negra versosa
Densidade	5,37

A millerita é un mineral da clase dos minerais sulfuros.

Foi descuberta en 1845 preto de Karlovy Vary na cordilleira dos montes Metálicos, na rexión de Bohemia (República Checa). A millerita foi descrita por Wilhelm Karl Ritter von Haidinger en 1845 e chamada así na honra do mineraloxista inglés William Hallowes Miller (1801-1880).

Quimicamente é un sulfuro de níquel anhidro.

Ademais dos elementos da súa fórmula, adoita levar como impurezas: ferro, cobalto e cobre.

Atópase comunmente en forma de acios de palla de cristais aciculares metalizados brillantes, de cor amarela-latón pálida, cun verniz iridiscente. Pode formar grandes agrupacións destes cristais con intercrecemento, dando aspecto de cabeleira.

É un mineral formado a baixa temperatura que aparece en calcarias e dolomías sulfurosas, enchendo cavidades. Tamén se pode atopar como mineral secundario de formación tardía por alteración en xacementos de sulfuro de níquel. De cando en cando atopouse en serpentinas.

Adoita atoparse asociado a outros minerais como: gersdorffita, polidimita, niquelina, galena, esfalerita, pirita, calcopirita, pirrotina, pentlandita, cubanita, calcita, dolomita, siderita, barita ou ankerita.

Pode ser extraído para obter o metal de níquel.

• Millerita, mindat.org.
• Millerita, webmineral.com.
• Manual de millerita, Mineral Data Publishing.