Oenothera glazioviana
| Oenothera glazioviana | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Clasificación científica | |||||||||
| |||||||||
| Nome binomial | |||||||||
| Oenothera glazioviana Micheli | |||||||||
Oenothera glazioviana é unha especie de planta con flores da familia das onagraceae. Anteriormente críase que Oenothera lamarckiana era unha especie diferente, pero agora é considerada sinónimo de O. glazioviana.
A planta pódese atopar en lugares dispersos en todo o mundo, principalmente como unha especie introducida. Orixinouse en Brasil.
Durante moito tempo cultivouse como planta ornamental. Nalgúns lugares converteuse nunha especie invasora.
En Galicia está catalogada como especie exótica invasora.[1]
Descrición
[editar | editar a fonte]Oenothera glazioviana é xeralmente unha herba bienal que produce un talo erecto de aproximadamente 1,5 metros en altura máxima. Ten unha textura aproximadamente peluda, os pelos con bochas avermelladas ou bases glandulares. As follas engurradas miden até 15 centímetros de longo.
A inflorescencia é unha vistosa espiga de moitas flores grandes. Cando está en casulo, os longos sépalos vermellos son visibles. Cando florece, cada flor ten catro pétalos de cor amarela brillante de até 5 centímetros de longo que se volven de cor laranxa a vermello coa idade. O froito é un casulo en forma de lanza de 2 ou 3 centímetros de longo.
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Oenothera glazioviana foi descrita por primeira vez por Marc Micheli en 1875.[2] Orixinaria do Brasil, naturalizouse en moitos países e adquiriu unha gran cantidade de sinónimos.[3]
Oenothera lamarckiana
[editar | editar a fonte]Hai aproximadamente un século, críase que había unha especie diferente, xa sexa nativa dalgún lugar escuro e descoñecido en América do Norte, dende onde se estendeu rapidamente por todo o mundo, ou máis probablemente unha nova especie que evolucionara moi recentemente nas últimas décadas, posiblemente en Europa a partir dun híbrido doutras dúas especies, e desde alí converteuse nunha maleza común. Estas teorías xurdiron do feito de que, aínda que a especie agora era unha especie común, e aínda que era unha especie obviamente sorprendente que os botánicos probablemente non pasarían por alto, só se rexistrara en tempos recentes, e nunca nun estado verdadeiramente salvaxe. No seu momento este taxon foi importante para o flamante estudo da xenética, o debate sobre a causa da evolución, xa fose a selección natural ou algunha das alternativas, como o mutacionismo, e en particular para o descubrimento da poliploidía.[4][5][6] Máis tarde descubriuse que, de feito, xa fora descuberta e descrita por un botánico no Brasil só unhas décadas antes, en 1875, como Oenothera glazioviana, e probablemente estendeuse por todo o mundo desde entón, pero isto aparentemente fora pasado por alto dalgunha maneira.[7]
Distribución
[editar | editar a fonte]Oenothera glazioviana é orixinaria do Brasil.Cultívase como planta ornamental, e naturalizouse en moitos países do mundo, como Gran Bretaña e Irlanda, onde é a especie máis común do seu xénero.[3][3]
Ecoloxía
[editar | editar a fonte]Baixo o sinónimo Oenothera lamarckiana, descríbese como unha planta moi adaptable: con todo, necesita pleno sol, humidade media e chans ben drenados. Cultívase facilmente a partir de sementes.[8] Comezou a cultivarse en xardíns europeos durante o século XIX.[9]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Fichas identificativas de Especies exóticas invasoras
- ↑ "Oenothera glazioviana Micheli". Consultado o 2021-08-22.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 "Oenothera glazioviana Micheli". Royal Botanic Gardens, Kew. Consultado o 2021-08-22.
- ↑ de Vries, Hugo (Xaneiro de 1918). "Mutations of Oenothera suaveolens Desf." (PDF) 3 (1): 1–26. PMC 1199547. PMID 17245896. doi:10.1093/genetics/3.1.1.
- ↑ de Vries, Hugo (Xaneiro de 1919). "Oenothera rubrinervis; A Half Mutant" 67 (1): 1–26. doi:10.1086/332396.
- ↑ Cleland R. E. (1962): The cytogenetics of Oenothera. Advance. Genet 11: 147.
- ↑ "Oenothera glazioviana Micheli". Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. Consultado o 17 de agosto de 2021.
- ↑ "Evening Primrose Seeds - American Meadows". Arquivado dende o orixinal o 10 de novembro de 2016. Consultado o 10 de agosto de 2023.
- ↑ Endersby, Jim (2007). A Guinea Pig's History of Biology. Londres: Harvard University Press. p. 130. ISBN 9780674027138.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Kachi, Naoki; Hirose, Tadaki (November 1985). "Population Dynamics of Oenothera Glazioviana in a Sand-Dune System with Special Reference to the Adaptive Significance of Size-Dependent Reproduction" 73 (3): 887–901. doi:10.2307/2260155.
- Guo, Pan; Wang, Ting; Liu, Yanli; Xia, Yan; Wang, Guiping; Shen, Zhenguo; Chen, Yahua (Xaneiro de 2014). "Phytostabilization potential of evening primrose (Oenothera glazioviana) for copper-contaminated sites" 21 (1): 631–640. PMID 23818072. doi:10.1007/s11356-013-1899-z.
- Rees, Mark; Rose, Karen E. (22 July 2002). "Evolution of Flowering Strategies in Oenothera glazioviana: An Integral Projection Model Approach" 269 (1499): 1509–1515. PMC 1691055. PMID 12137582. doi:10.1098/rspb.2002.2037.