Filipe I de Castela

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2015.)

Filipe I de Castela

Nome orixinal	(nl) Filips
Biografía
Nacemento	22 de xuño de 1478 Bruxas, Bélxica
Morte	25 de setembro de 1506 (Gregoriano) (28 anos) Burgos, España
Causa da morte	pneumonía
Lugar de sepultura	Capela Real de Granada
Rei de Castela e de León (Iure uxoris) Coroa de Castela
26 de novembro de 1504 – 25 de setembro de 1506 Xunto con: Xoana I de Castela
Datos persoais
Relixión	Católico romano
Actividade
Ocupación	gobernante
Deporte	hand-pelota (en) Castilian bar launch (en)
Outro
Título	Duque de Brabante (1482–1506) Señor dos Países Baixos Arquiduque Conde de Borgoña Rei de Castela Rei de León
Familia	Casa de Habsburgo
Cónxuxe	Xoana I de Castela (1496, 1496 (Gregoriano)–1506)
Fillos	Leonor de Austria, Rietje Koane, Carlos V, Sacro Emperador Romano-Xermánico, Sabela de Austria, Fernando I, Sacro Emperador Romano-Xermánico, María de Habsburgo, Catarina de Austria
Pais	Maximiliano I de Habsburgo   e María de Borgoña
Irmáns	Margarida de Austria, duquesa de Savoia Xurxo de Austria Cornelio de Austria
Parentes	Fernando II de Aragón, sogro Henrique VIII de Inglaterra, concunhado Isabel I de Castela, sogra
Premios
Cabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro  Orde da Xarreteira
Descrito pola fonte	Allgemeine Deutsche Biographie Dicionario Enciclopédico Granat Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich (en) , (vol:7, 22, p.112, 207)

Filipe de Habsburgo, alcumado o Fermoso, nado en Bruxas (Flandres) o 22 de xullo de 1478 e finado en Burgos o 25 de setembro de 1506, foi un nobre da casa de Habsburgo, arquiduque de Austria, duque de Borgoña, Brabante, Limburgo e Luxemburgo, conde de Flandres, Habsburgo, Hainaut, Holanda, Zelandia, Tirol e Artois, señor de Anveres e Malinas, entre outras cidades (1482 - 1506), e rei de Castela e de León (1504 - 1506) polo seu matrimonio con Xoana, filla e herdeira dos Reis Católicos.

Foi quen trouxo a liñaxe dos Habsburgo nos territorios da actual España. O apelativo o Fermoso, deullo o rei Lois XII de Francia. En 1501, Filipe e Xoana viaxaban cara a Castela para seren coroados e detivéronse en Blois. Alí o rei francés recibiunos, a velo exclamou: Velaí un fermoso príncipe.

Era fillo de Maximiliano I, emperador de Alemaña e de María de Borgoña. O seu pai pactou o seu matrimonio con Xoana, filla dos Reis Católicos, no marco da Liga Santa que uniu a monarquía castelá-aragonesa co Sacro Imperio, Inglaterra, Nápoles, a república de Xénova e o ducado de Milán contra as pretensións hexemónicas de Francia na península italiana (1495).

Deste matrimonio naceran 6 fillos:

• Leonor (Lovaina,1498 - Talavera,1558). Arquiduquesa de Austria. Casada co rei Manuel I de Portugal.
• Carlos (Gante, 1500 - Mosteiro de Yuste, 1558). Rei de Castela, Aragón e emperador do Sacro Imperio.
• Isabel (Bruxelas, 1501 - Zwijnaerde, Gante, 1526). Arquiduquesa de Austria. Casada co rei Cristián II de Dinamarca.
• Fernando (Alcalá de Henares, - Viena,1564), emperador do Sacro Imperio.
• María (Bruxelas, 1505 - Cigales, 1558). Arquiduquesa de Austria. Casada con Lois II Xagellón, rei de Hungría, Bohemia e Croacia.
• Catarina (Torquemada, 1507 - Lisboa, 1578). Arquiduquesa de Austria. Casada co rei Xoán III de Portugal.

Nos Países Baixos borgoñóns (Bélxica, Holanda e Luxemburgo) actuou como un administrador competente e un soberano popular e amado, que soubo unir os intereses dos seus diversos territorios, demostrando especial talento para planear reformas e para dar tranquilidade e paz logo de anos de turbulencias políticas.

Mortos os infantes Juan (1497) e Isabel (1498), así como o fillo desta última, o infante Miguel (1500), a súa esposa convértese na herdeira de Castela e Aragón. Morta a raíña Isabel a Católica (1504), ábrese o problema da sucesión nos reinos casteláns. Pola Concordia de Salamanca (1505), acórdase o goberno conxunto de Filipe, Fernando de Aragón e a propia Xoana. Porén, as malas relacións entre el (apoiado pola nobreza castelá) e o seu sogro, o rei Fernando o Católico, obrigaron a este a renunciar ao poder en Castela para evitar un enfrontamento armado. Pola Concordia de Villafáfila (1506), Fernando retírase aos seus estados de Aragón, como rei, e Filipe é proclamado rei de Castela. Hai pois catro monarquías na península neste momento: Portugal, Navarra, Castela-León, Aragón.

Entre tanto, Xoana mostra visos de loucura, segundo algúns polos celos que lle producían as infidelidades do marido, polo que sentía un amor tan apaixonado como pouco correspondido. Aínda que as Cortes de Castela reunidas en Valladolid se negaron a declarar a incapacidade da raíña Xoana, Filipe I exerce o poder efectivo sen contar con ela. Tradicionalmente ténselle censurado polo favoritismo que demostrou polos seus conterráneos flamengos, así como por repartiren dádivas e prebendas entre os nobres casteláns para buscar o seu apoio; mais é posíbel que iso respondese a unha estratexia dirixida a afianzar o poder real e a pór couto as inxerencias de seu sogro nos asuntos casteláns. A figura que atinxira maior preeminencia no seu breve goberno (mais non ata consideralo un valido) foi un escuro nobre, o señor de Belmonte, de nome Juan Manuel.

O 26 de abril de 1506 desembarcou coa súa muller na Coruña para dirixirse á Pobra de Sanabria a reunirse co seu sogro, pasando o día 12 de xuño por Monterrei e Verín, e a noite do día 15 na vila da Gudiña. A súa morte o 25 de setembro dese ano, que ocorreu na burgalesa Casa del Cordón, foi tan súbita que correu o rumor de que seu sogro o envelenara. Segundo parece mentres se encontraba Filipe en Burgos, xogando aos birlos, tras a partida, suando aínda, bebeu abundante auga fría, a consecuencia do cal caeu enfermo con alta febre e morreu uns días despois. Porén, os investigadores máis recentes e autorizados atribúen a súa morte á peste. O falecemento do monarca acrecentou a suposta loucura da raíña Xoana.

Fernando o Católico aproveitou o débil estado mental da súa filla para encerrala no pazo de Tordesillas (Valladolid), do que xa no sairá ata a súa morte, para converterse en rexente dos reinos castelán-leoneses.

• del Cerro Bex (1973). "Itinerario seguido por Felipe I el Hermoso en sus dos viajes a España". Chronica Nova (8). 
• Zurita, Jerónimo (1580). Historia del Rey Don Hernando el Católico. 

• Lista de reis de España