Auriga (constelación)

Auriga
Nome latino	Auriga
Abreviatura	Aur
Xenitivo	Aurigae
Simboloxía	O condutor da Carroza
Ascensión recta	6 h
Declinación	+40°
Área	657 graos cadrados Rango 21°
Número de estrelas (magnitude < 3)	4
Estrela máis brillante	Capella (estrela) (magnitude ap. 0.08)
Choiva de meteoros	Alpha Aurigidss Delta Aurigidas
Constelacións lindeiras	Camelopardalis Perseus Taurus Xémini Lynx
Visible en latitudes entre +90° e −40° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de febreiro

Auriga ou Cocheiro^[1] é unha constelación do hemisferio norte. A súa localización é bastante sinxela: basta con mirar por riba de Orión. Vese un pentágono de estrelas brillantes, entre as que destaca Capella (α Aurigae).

• α Aurigae (Capella), de magnitude 0,08, é a estrela máis brillante da constelación e a sexta estrela máis brillante do firmamento. É unha estrela múltiple composta por dúas estrelas binarias.
• β Aurigae (Menkalinan), segunda estrela máis brillante da constelación cunha magnitude 1,90, é en realidade un sistema triplo formado por dúas subxigantes brancas e unha anana vermella.
• δ Aurigae, xigante laranxa a 140 anos luz de distancia.
• ε Aurigae (Almaaz ou Haldus), estrela variable eclípsante onde o seu brillo oscila entre unha magnitude +3,0 e +3,8 nun ciclo duns 27,1 anos.
• ζ Aurigae (Azaleh), variable eclípsante cun período de 972 días.
• θ Aurigae, a terceira estrela máis brillante cunha magnitude 2,65, unha estrela binaria composta por unha estrela branca e unha anana amarela separadas 3,5 segundos de arco.
• R Aurigae, variable Mira cun brillo que varía entre unha magnitude 6,7 e 13,9 nun período de 458 días.
• T Aurigae (Nova Aurigae 1892), nova que alcanzou magnitude 3,8 en 1892.
• AE Aurigae, estrela azul variable de tipo espectral O9.5 V, situada dentro da nebulosa de gases IC 405 (tamén chamada nebulosa da estrela flameante).
• GM Aurigae, estrela de só 1 millón de anos de idade onde hai evidencias de formación de planetas.
• IQ Aurigae, estrela variable Alfa2 Canum Venaticorum, unha das máis quente dentro desta clase de variables.
• RT Aurigae, variable cefeida cun brillo variable entre magnitude 5,00 e 5,82 nun período de 3,73 días.
• UU Aurigae, estrela de carbono e variable semirregular cun brillo que varía entre magnitude 7,83 e 10,00.
• WW Aurigae, binaria eclipsante de magnitude 5,82 cun período de 2,53 días.

• M36, cúmulo aberto de polo menos 60 estrelas reunidas nunha área compacta. AR: 05h 36m 06.0s Dec: +34°08'00" (Época 2000).
• M37, cúmulo aberto que contén ó redor de 150 estrelas. AR: 05h 52m 24.0s Dec: +32°33'00" (Época 2000).
• M38, cúmulo aberto, ó noroeste de M36. AR: 05h 28m 42.0s Dec: +35°50'00" (Época 2000).
• NGC 1664, cúmulo aberto de 30-40 estrelas no límite coa constelación de Pegasus.

As estrelas da constelación de Auriga poden ser conectadas dunha forma alternativa, a cal amosa graficamente á cabeza do auriga levando un pucho e mirando cara Perseus.

As estrelas α Aur (Capella), β Aur, θ Aur, ι Aur, e ε Aur forman a cabeza do auriga: con α Aur de magnitude cero, β Aur con magnitude dúas, e o resto con magnitude tres. Star α Aur pode ser vista coma o ollo do auriga, onde a estrela ι Aur representa o queixo.

As estrelas β Aur, δ Aur, e α Aur forman o pucho do auriga, con δ Aur na punta do pucho. Finalmente, as estrelas α Aur, ε Aur, ζ Aur, e η Aur forman o nariz: sendo η Aur de terceira magnitude.

Esta constelación ten varias versións da súa orixe na mitoloxía grega:

Nunha, tratase de Mirtilo, fillo de Hermes e de Fetusa, cocheiro de Enómao. A filla deste último, Hipodamia, tiña moitos pretendentes pero o seu pai, para desfacerse deles, retábaos a unha carreira de carros. O que non sabían os seus contrincantes era que os seus cabalos eran divinos e sempre gañaban. O castigo pola derrota era a morte. Un día presentouse Pélope, de quen Hipodamia namorouse inmediatamente, e xuntos subornaron a Mirtilo para que perdera a carreira. O auriga cambiou os cravos de ferro do carro do rei por uns de cera, de forma que durante a carreira estes soltáronse e o carro quedou desfeito. No accidente Enómao morreu arrastrado polos cabalos. Despois da vitoria, Pélope matou a Mirtilo ó tiralo no mar e o auriga na súa caída maldiciu á raza de Pélope. Hermes púxoo no firmamento.

Outra versión relata que representa a Erictonio, nado do seme de Hefesto que fecundou a Xea cando tentou violar a Atenea. O neno foi educado por Atenea, inventou a cuadriga e foi catasterizado nesta constelación ^[2].

Noutras versións identificábase esta constelación con Tróquilo, Enómao, Belerofonte, Cilas ou Hipólito.

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Auriga

• The Deep Photographic Guide to the Constellations: Auriga
• The clickable Auriga (en inglés)
• WIKISKY.ORG: Auriga (en inglés)
• Star Tales – Auriga (en inglés)