Christian Gottfried Ehrenberg

Christian Gottfried Ehrenberg

Biografía
Nacemento	19 de abril de 1795 Delitzsch, Alemaña
Morte	27 de xuño de 1876 (81 anos) Berlín, Alemaña
Lugar de sepultura	St.-Marien- und St.-Nikolai-Friedhof I (pt)
Educación	Universidade Humboldt de Berlín Universidade de Leipzig Pforta (pt)
Actividade
Campo de traballo	Historia natural, medicina e ciencias naturais
Lugar de traballo	Berlín
Ocupación	biólogo, ficólogo, anatomista, ornitólogo, médico, explorador, microbiólogo, entomólogo, profesor universitario, paleontólogo, micólogo, zoólogo, botánico, naturalista, ecoloxista
Empregador	Universidade de Frederico-Guilherme (pt)
Membro de	Royal Society (1837–) Academia de Ciencias de Rusia Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Academia Nacional de Medicina (França) (pt) Academia de Ciencias de Baviera Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Real Academia das Ciencias de Suecia Academia das Ciencias de San Petersburgo Academia Prusiana das Ciencias Leopoldina Berlin Society of Friends of Natural Science (en)
Obra
Abreviación dun autor en botánica	Ehrenb.
Abreviatura do autor en zooloxía	Ehrenberg
Arquivos en	Museum für Naturkunde Berlin, Archive (en) [ MfN, HBSB, N005 Nachlass Christian Gottfried Ehrenberg]
Familia
Fillos	Clara Ehrenberg
Irmáns	Carl August Ehrenberg
Premios
(1877)  Medalla Leeuwenhoek (1853)  Orde bavaresa de Maximiliano para a Ciencia e as Artes (1839)  Medalla Wollaston (27 de abril de 1837)  Membro estranxeiro da Royal Society  Orde do Mérito das Ciencias e as Artes  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Descrito pola fonte	Allgemeine Deutsche Biographie Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Christian Gottfried Ehrenberg, nado o 19 de abril de 1795 en Delitzsch, Saxonia, Alemaña, e finado o 27 de xuño de 1876 en Berlín, foi un naturalista, explorador, zoólogo, botánico, anatomista, xeólogo e microscopista alemán.

Foi un dos máis famosos e produtivos científicos da súa época.

Fillo dun xuíz, Christian Gottfried Ehrenberg naceu en Delitzsch, cerca de Leipzig. Estudou primeiro teoloxía na Universidade de Leipzig, e despois medicina e ciencias naturais na Universidade Humboldt de Berlín, onde se fai amigo do famoso explorador Alexander von Humboldt, e do que foi logo o seu máximo colaborador e íntimo amigo, o tamén explorador e naturalista Wilhelm Friedrich Hemprich.

En 1818 acada o doutoramento cunha tese sobre os fungos: Sylvae mycologicae Berolinenses (Elenco micolóxico berlinés) .

Entre 1820 e 1825 participou, co seu amigo Wilhelm Hemprich, como naturalistas, nunha expedición arqueolóxica a Exipto que organizara Martin Lichtenstein e que estaba dirixida polo xeneral prusiano von Minutoli. A asistencia dos dous naturalistas foi subvencioanada pola Academia de Ciencias de Berlín. Investigaron partes de Exipto e o deserto de Libia. En marzo de 1821 abandonaron os outros membros da expedición para explorar o val do Nilo até Dongola, a capital de Nubia (rexión situada no sur do actual Exipto e o norte do actual Sudán). Durante dous anos estudaron a fauna e a flora da rexión. Dous anos máis tarde, Ehrenberg e Hemprich parten cara á rexión reritrea de Debub (El Sur), sobre a costa do mar Vermello, ao suroeste da península do Sinaí. Visitaron o monte Sinaí. Foron uns dos premeiros naturalistas que estudaron a fauna mariña do mar Vermello. En 1824 visitaron o Líbano e foron de Beirut até o cumio do monte Líbano e permaneceron en Bxari. En agosto volveron a Exipto. Nesta expedición recolectaron milliros de espécimes de plantas e animais.^[1] onde fixeron un especial estudo dos corais. Tamén exploraron partes de Siria, Arabia e Abisinia. Algúnos resultados das suúas viaxes e das súas importantes coleccións foron comentados por Humboldt en 1826.

En novembro, os dos amigos parten de novo cara ás costas do mar Vermello, visitando numerosos portos, entre eles o de Jeddah, en Arabia. Despois chegaron ao porto eritreo de Massaua coa intención de visitar as terras altas de Abisinia. Hemprich morreu neste porto de febre palúdica. Ehrenberg enterrouno na illa de Toalul.

Ehrenberg volveu a Europa e publicou varios artigos sobre insectos e corais e, en 1828–1834, unha relación en dous volumes dos seus descubrimentos baixo os dous nomes (del, e de Hemprich) co título de Symbolae Physicae,^[2] mostrando moitas particularidades de mamíferos, aves, insectos, etc. Outras observacións comunícaas a varias sociedades científicas. Os espécimes recolectados por Ehrenberg e Hemprich están depositados no Museum für Naturkunde (Museo de Historia Natural da Universidade Homboldt). A colección conta cuns 46 000 espécimes botánicos que representan unhas 3 000 especies e uns 34 000 espécimes de animais correspondentes a unhas 4 000 especies, entre elas numerosas novas para a ciencia.

En 1827 Ehrenberg opositou e gañou unha cátedra de profesor de medicina na Universidade de Berlín.

En 1829 acompañou a Alexander von Humboldt a unha expedición a través do leste de Rusia cara a fronteira chinesa. Ao seu regreso concentrouse en estudos de organismos microscópicos, que non foran sistematicamente estudados.

Durante cerca de trinta anos Ehrenberg examinou mostras de auga, solo, sedimentos, po, rochas, etc., e describiu miles de novas especies, flaxelados como Euglena, ciliados como Paramecium aurelia e Paramecium caudatum, e moitos fósiles, en cerca de 400 publicacións. Estivo particularmente interesado nun grupo de protistas, as chamadas diatomeas. Tamén estudou e nomeou moitas especies de radiolarios.

As súas investigacións orixinaron importantes aplicacións das terras de infusorios usadas no puído e outros propósitos económicos; ampliou notoriamente o coñecemento sobre microorganismos de ceertas formacións xeolóxicas, especialmente de calcaria, e de acumulacións mariñas e de auga doce. Até Ehrenberg descoñecíanse absolutamente que moitas masas rochosas compoñíanse de diminutos animais ou plantas. Demostrou que a fosforescencia do mar se debía a organismos.

Continuou investigando até moi avanzada idade organismos microscópicos das profundidades mariñas, e varias formacións xeolóxicas.

Faleceu en Berlín en 1876, aos 81 anos.

Ehrenberg foi membro e numerosas Sociedades científicas:

• Royal Society
• Academia Prusiana das Ciencias
• Academia Alemá das Ciencias Naturais Leopoldina
• Academia de Ciencias de Baviera
• Real Academia das Ciencias de Suecia
• Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
• Academia de Ciencias de Rusia
• Academia Nacional de Ciencias de Italia

• "Fortsetzung der mikrogeologischen Studien als Gesammt-Übersicht der mikroskopischen Paläontologie gleichartig analysirter Gebirgsarten der Erde, mit specieller Rücksicht auf den Polycystinen-Mergel von Barbados", en Abhandlungen der königlichen Akadademie der Wissenschaft. Berlín, 225 pp. 1875
• Aufbau von Bacillarien-Wänden. 1872
• Gedächtnissrede auf Alexander von Humboldt. Oppenheim, Berlin 1870
• Gedächtnissrede gehalten am 3. August 1856. Berlin 1856
• Über die Stellung der Universitäten im Staate. Berlin 1856
• Mikrogeologie. 2 vols. Leipzig, 1854
• A súa colección (con pranchas de Mikrogeologie, 1854) está en liña do Museum für Naturkunde, Humboldt-Universität [1]
• Über die Formbeständigkeit und den Entwicklungskreis der Organischen Formen. Dümmler, Berlín 1852
• Passat-Staub und Blut-Regen. Berlín 1849
• Mittheilungen über den rothen Passatstaub und das dadurch bedingte Dunkelmeer der Araber. Reimer, Berlín 1848
• Rede zur Feier des Leibnitzischen Jahrestages über Leibnitzens Methode, Verhältniss zur Natur, Forschung und Briefwechsel mit Leeuwenhoek. Voss, Leipzig, Berlín 1845
• Verbreitung und Einfluss mikroskopischen Lebens in Süd- und Nord-Amerika. Berlín 1843
• Über noch zahlreich jetzt lebende Thierarten der Kreidebildung. Berlín 1840
• Die Bildung der europäischen, libyschen und arabischen Kreidefelsen und des Kreidemergels aus mikroskopischen Organismen. Berlín 1839
• Mikroskopische Analyse des curländischen Meteorpapiers von 1686. Berlín 1839
• Die Infusionsthierchen als vollkommene Organismen. 2 vols. Leipzig, 1838
• Atlas über Infusionsthierchen. Voss, Leipzig 1838.
• Die fossilen Infusorien und die lebendige Dammerde. Berlin 1837
• Beobachtung einer auffallenden bisher unerkannten Structur des Seelenorgans bei Menschen und Thieren. Berlin 1836
• Zusätze zur Erkenntnis grosser Organisationen im kleinen Raume. Berlín 1836
• Das Leuchten des Meeres. Berlín 1835. (con Bernhard Wienker)
• Organisation in der Richtung des kleinsten Raumes. Berlin 1834
• Zur Erkenntniss der Organisation in der Richtung des kleinsten Raumes. Dümmler, Berlín 1832
• Organisation, Systematik und geographisches Verhältniss der Infusionsthierchen. Berlín 1830
• Symbolæ physicæ. Berlin 1828–45 (con Wilhelm Friedrich Hemprich e Johann Christoph Klug)
• Reisen in Aegypten, Libyen, Nubien und Dongala. Mittler, Berlín, Posen, Bromberg 1828
• Die geographische Verbreitung der Infusionsthierchen in Nord-Africa und West-Asien. Berlin 1828
• Naturgeschichtliche Reisen durch Nord-Afrika und West-Asien in den Jahren 1820 bis 1825 von Dr. W. F. Hemprich und Dr. C. G. Ehrenberg, Historischer Theil. Mittler, Berlín 1828
• Beitrag zur Characteristik der nordafrikanischen Wüsten. Schade, Berlín 1827
• Sylvae mycologicae Berolinensis. Bruschcke, Berlín 1818

• En 1839 foi galardoado coa Medalla Wollaston, o premio máis famoso da Geological Society of London
• En 1877 recibiu a Medalla Leeuwenhoek, establecida nese ano pola Real Academia Neerlandesa das Artes e as Ciencias (Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, KNAW) en honor ao microscopista neerlandés Anton van Leeuwenhoek. Desde esa data, concédese cada dez ou doce anos ao científico que se considerara que realizara a contribución máis significativa á microbioloxía durante a década precedente.
• Na súa localidade natal, Delitzsch, o Instituto de Secundaria "Ehrenberg-Gymnasium" foi así nomeado na súa honra. E o mellor alumno de cada ano recibe o "Premio Ehrenberg" e unha bolsa de estudos.

Xéneros

• (Rubiaceae) Ehrenbergia Spreng. ^[3]
• (Zygophyllaceae) Ehrenbergia Mart. ^[4]

Especies

Uns 300 rexistros, entre eles:

• (Apocynaceae) Rhabdadenia ehrenbergii Müll. Arg. ex Griseb. ^[5]
• (Asteraceae) Hebeclinium ehrenbergii Sch. Bip. ex Hemsl. ^[6]
• (Cyperaceae) Mariscus ehrenbergianus (Boeckeler) C. B. Clarke ^[7]
• (Eriocaulaceae) Eriocaulon ehrenbergianum Klotzsch ex Körn. ^[8]
• (Myrtaceae) Aulomyrcia ehrenbergiana (O. Berg) Amshoff ^[9]
• (Orchidaceae) Odontoglossum ehrenbergii Link, Klotzsch & ^[10]

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Christian Gottfried Ehrenberg

Wikispecies posúe unha páxina sobre:  Christian Gottfried Ehrenberg

• Landsberg, Hannelore (2001): Christian Gottfried Ehrenberg. München: Darwin & Co. ISBN 3-406-44638-8.
• Laue, Max (1895): Christian Gottfried Ehrenberg. Berlin: Springer.
• Schlegel, Martin (1996): Christian-Gottfried-Ehrenberg-Festschrift. Leipzig. ISBN 3-929031-92-2.
• Johannes Hanstein (1877): Christian Gottfried Ehrenberg: ein Tagwerk auf dem Felde der Naturforschung des neunzehnten Jahrhunderts. Bonn: Marcus.
• Kästner, Ingrid; Wilde, Manfred (2004). "Christian Gottfried Ehrenberg (1795-1876) e a colección Ehrenberg no Museo de Schlob Delitzsch". Würzburger medizinhistorische Mitteilungen / en Auftrage der Würzburger medizinhistorischen Gesellschaft und in Verbindung mit dem Institut für Geschichte der Medizin der Universität Würzburg 23: 412–7. PMID:15633283. 
• Siesser, W. G. (1981). "Christian Gottfried Ehrenberg: Founder of micropaleontology.". Centaurus 25 (3): 166–88. PMID:11615954. 

• Wilhelm Friedrich Hemprich

• DEI ZALF Entomólogos de la Lista Mundial de Referencia y Retratos