El pico: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m Reemplazos con Replacer: «teniente» |
||
Liña 42: | Liña 42: | ||
*[[Queta Ariel]] — Eulalia |
*[[Queta Ariel]] — Eulalia |
||
*[[Marta Molins]] — Pilar |
*[[Marta Molins]] — Pilar |
||
*[[Pedro Nieva Parola]] — |
*[[Pedro Nieva Parola]] — Tenente Alcántara |
||
*[[Alfred Lucchetti]] — Coronel |
*[[Alfred Lucchetti]] — Coronel |
||
*[[Ovidi Montllor]] — El Cojo |
*[[Ovidi Montllor]] — El Cojo |
Revisión actual feita o 8 de outubro de 2022 ás 23:10
El pico | |
---|---|
Ficha técnica | |
Título orixinal | El pico |
Director | Eloy de la Iglesia |
Produtor | José Antonio Pérez Giner |
Guión | Gonzalo Goicoechea Eloy de la Iglesia |
Intérpretes | José Luis Manzano Javier García José Manuel Cervino Luis Iriondo Enrique San Francisco Andrea Albani Queta Ariel Marta Molins Pedro Nieva Parola Alfred Lucchetti Ovidi Montllor |
Música | Luis Iriondo |
Fotografía | Hans Burman |
Estrea | 1983 (ES) |
Duración | 105 minutos |
Orixe | España |
Xénero | Drama cinema quinqui |
Na rede | |
El pico é unha película dramática española dirixida por Eloy de la Iglesia, ambientada no Bilbao de comezos dos 80. Os temas fundamentais son a adicción á heroína e, en menor medida, o conflito vasco.
Con este filme, Eloy de la Iglesia soubo reflectir de xeito realista a inmersión de dous mozos na heroína. Nesa época foi unha droga que causou estragos na sociedade española. Os índices de delincuencia asociados a ela situáronse nos máis altos do mundo.
Ten unha secuela, "El pico 2", que se estreou o ano seguinte.
Sinopse
[editar | editar a fonte]Dous amigos, Paco e Urko, que viven en Bilbao, engánchanse xuntos á heroína. Para conseguir a súa dose diaria non dubidan en roubar, mentir e ata matar ao camelo que lles pasa a droga.
Ademais, dáse a circunstancia de que Paco é o fillo do Comandante Torrecuadrada, pertencente á Garda Civil e Urko é fillo dun político da esquerda independentista vasca.
Personaxes
[editar | editar a fonte]- José Luis Manzano — Paco
- Javier García — Urko
- José Manuel Cervino — Evaristo Torrecuadrada
- Luis Iriondo — Martín Aramendia
- Enrique San Francisco — Mikel Orbea
- Andrea Albani — Betty
- Queta Ariel — Eulalia
- Marta Molins — Pilar
- Pedro Nieva Parola — Tenente Alcántara
- Alfred Lucchetti — Coronel
- Ovidi Montllor — El Cojo
Críticas
[editar | editar a fonte]As críticas non se fixeron esperar. Foi unha das poucas películas da época que tratou ese tema, primeiro coas sobredoses e despois coa sida e a hepatite C.