Saltar ao contido

camiñar

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Etimoloxía: de camiño.

Pronuncia: /kamiˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

camiñar

Moverse cos pés, mantendo sempre un no chan mentres se vai movendo o outro canda o corpo.
Desprazarse por un camiño a pé.

Sinónimos

andar

Traducións

Albanés: eci ^(sq).
Castelán: caminar ^(es).
Catalán: caminar ^(ca).
Francés: marcher ^(fr), cheminer ^(fr).
Inglés: walk ^(en).
Portugués: caminhar ^(pt)
Ucraíno: гуляти ^(uk).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación

**Formas impersoais**
Infinitivo	camiñar
Xerundio	camiñando
Participio	camiñado, camiñada, camiñados, camiñadas

**Formas persoais**
		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	camiño	camiñas	camiña	camiñamos	camiñades	camiñan
	Copretérito	camiñaba	camiñabas	camiñaba	camiñabamos	camiñabades	camiñaban
	Pretérito	camiñei	camiñaches	camiñou	camiñamos	camiñastes	camiñaron
	Antepretérito	camiñara	camiñaras	camiñara	camiñaramos	camiñarades	camiñaran
	Futuro	camiñarei	camiñarás	camiñará	camiñaremos	camiñaredes	camiñarán
	Pospretérito	camiñaría	camiñarías	camiñaría	camiñariamos	camiñariades	camiñarían
Modo Subxuntivo	Presente	camiñe	camiñes	camiñe	camiñemos	camiñedes	camiñen
	Pretérito	camiñase	camiñases	camiñase	camiñásemos	camiñásedes	camiñasen
	Futuro	camiñar	camiñares	camiñar	camiñarmos	camiñardes	camiñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		camiña	camiñe¹	camiñemos	camiñade	camiñen¹
Modo Imperativo	Negativo		camiñes	camiñe¹	camiñemos	camiñedes	camiñen¹
Infinitivo conxugado		camiñar	camiñares	camiñar	camiñarmos	camiñardes	camiñaren

¹ Vostede(s)

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=camiñar&oldid=566288»

Categorías agochadas: