behazun
Substantivo
behazun
Declinación
| Declinación de behazun (inanimado, rematado en consonante) | |||
|---|---|---|---|
| indefinido | singular | plural | |
| absolutivo | behazun | behazuna | behazunak |
| ergativo | behazunek | behazunak | behazunek |
| dativo | behazuni | behazunari | behazunei |
| xenitivo | behazunen | behazunaren | behazunen |
| comitativo | behazunekin | behazunarekin | behazunekin |
| causativo | behazunengatik | behazunarengatik | behazunengatik |
| benefactivo | behazunentzat | behazunarentzat | behazunentzat |
| instrumental | behazunez | behazunaz | behazunez |
| inesivo | behazunetan | behazunean | behazunetan |
| locativo | behazunetako | behazuneko | behazunetako |
| adlativo | behazunetara | behazunera | behazunetara |
| adlativo terminal |
behazunetaraino | behazuneraino | behazunetaraino |
| adlativo de aproximación |
behazunetarantz | behazunerantz | behazunetarantz |
| adlativo destinativo |
behazunetarako | behazunerako | behazunetarako |
| ablativo | behazunetatik | behazunetik | behazunetatik |
| partitivo | behazunik | — | — |
| prolativo | behazuntzat | — | — |