arando
Etimoloxía: do galego-portugués *arandão, do céltico *aran e do latín tardío rodandarum, lorandrum, variantes do latín rhododendron, do grego antigo ῥοδόδενδρον, de ῥόδον ("rosa") e δένδρον ("árbore").
Pronuncia: /aˈɾando̝/ (AFI)
Substantivo masculino
arando (sg: arando; pl: arandos)
- (Botánica, alimentación) Froito da arandeira, de cor negra, pequeno e comestíbel.
Termos relacionados
Traducións
- Alemán: Heidelbeere (de).
- Asturiano: arándanu (ast)
- Castelán: arándano (es).
- Esloveno: borovnica (sl)
- Francés: airelle (fr).
- Inglés: blueberry (en).
- Italiano: mirtillo (it).
- Polaco: borówka (pl)
- Portugués: arando (pt).
- Vasco: ahabia (eu)
Véxase tamén
- Apéndice: Árbores e arbustos
- Na wikipedia arando
Substantivo masculino
arando (sg: arando; pl: arandos)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do galego-portugués
- Entradas en galego derivadas do céltico
- Entradas en galego derivadas do latín tardío
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego derivadas do grego antigo
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos masculinos en galego
- Botánica en galego
- Alimentación en galego
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do galego-portugués
- Entradas en portugués derivadas do céltico
- Entradas en portugués derivadas do latín tardío
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués derivadas do grego antigo
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos masculinos en portugués
- Botánica en portugués
- Alimentación en portugués