Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Voir aussi : Vera, Věra, verá

Étymologie

modifier
(Orée) Du latin viria (« anneau, cercle »).
(Arbre) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1

modifier
Singulier Pluriel
vera veras

vera \ˈbe.ɾa\ féminin

  1. Orée, rive.
    • a la vera, à l’orée, au bord.
  2. Frise.

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Nom commun 2

modifier
Singulier Pluriel
vera veras

vera \ˈbe.ɾa\ féminin

  1. (Botanique) Gaïac de Maracaibo, Bulnesia arborea.

Synonymes

modifier

Voir aussi

modifier
  • vera sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  

Forme d’adjectif

modifier
Genre Singulier Pluriel
Masculin vero veros
Féminin vera veras

vera \ˈbe.ɾa\

  1. Féminin singulier de vero.

Références

modifier

Étymologie

modifier
Composé de la racine ver (« vérité ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif vera
\ˈve.ra\
veraj
\ˈve.raj\
Accusatif veran
\ˈve.ran\
verajn
\ˈve.rajn\

vera \ˈve.ra\    composition de racines de l’Antaŭparolo

  1. Vrai.
    • (Antaŭparolo) … ĉar, komparante la kuntekstan tradukon en la aliaj lingvoj, oni facile trovos la veran sencon de ĉiu vorto;
      … car, en comparant les traductions contextuelles dans les autres langues, on trouvera facilement le vrai sens de chaque mot;
    • (Ekzercaro §24) Mi volas, ke tio, kion mi diris, estu vera (aŭ mi volas esti dirinta la veron).
      Je veux que ce que j’ai dit soit vrai (ou je veux avoir dit la vérité).

Apparentés étymologiques

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • vero sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références

modifier
  • E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
  • E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
  • vera sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
  • vera sur le site Reta-vortaro.de (RV)
  • Composition "ver-a" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo,  R1 et R2  de l’Akademio de Esperanto).

Étymologie

modifier
Du vieux norrois vera.

vera \Prononciation ?\

  1. Être.

Étymologie

modifier
Du latin verus.

Adjectif

modifier

vera \ˈvɛ.ra\

  1. Vrai.
  2. Véritable.
  3. Réel.

Anagrammes

modifier

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
vera
\ˈve.ra\
vere
\ˈve.re\

vera \ˈvɛ.ra\ féminin

  1. Alliance, bague, symbole de l’union contractée par le mariage.

Synonymes

modifier

Forme d’adjectif

modifier
Singulier Pluriel
 positif 
Masculin vero
\ˈve.ro\
veri
\ˈve.ri\
Féminin vera
\ˈve.ra\
vere
\ˈve.re\
 superlatif absolu 
Masculin verissimo
\ve.ˈris.si.mo\
verissimi
\ve.ˈris.si.mi\
Féminin verissima
\ve.ˈris.si.ma\
verissime
\ve.ˈris.si.me\

vera \ˈvɛ.ra\

  1. Féminin singulier de vero.

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi

modifier
  • vera sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  

Étymologie

modifier
Du vieux norrois vera.

vera \ˈvɛːra\ (voir la conjugaison)

  1. Être.
  2. Être, verbe auxiliaire.

Dérivés

modifier

Anagrammes

modifier

Références

modifier
  • Solveig Bjarnason, Parlons islandais : Langue et culture, L’Harmattan, 2016, 308 pages, ISBN 9782140012570, page 98

Forme d’adjectif

modifier
Singulier Pluriel
Masculin vero veros
Féminin vera veras

vera \vˈɛ.ɾɐ\ (Lisbonne) \vˈɛ.ɾə\ (São Paulo)

  1. Féminin singulier de vero.

Étymologie

modifier
Du vieux slave вѣра, věra (« foi »).

Nom commun

modifier

vera \Prononciation ?\ féminin

  1. Religion.
  2. Foi.

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

vera *\Prononciation ?\

  1. Être.

Conjugaison au présent : ek em (je suis), þú ert (tu es), þat er (il est), vér erum (nous sommes), þér eruð (vous êtes), þau eru (ils sont).

Variantes orthographiques

modifier

Dérivés dans d’autres langues

modifier