Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Étymologie

modifier
Composé de la racine rid (« rire »), du suffixe -et- (« diminutif ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif rideto
\ri.'de.to\
ridetoj
\ri.'de.toj\
Accusatif rideton
\ri.'de.ton\
ridetojn
\ri.'de.tojn\
 
rideto

rideto \ri.ˈde.to\     composition de racines de l’ekzercaro §38

  1. Sourire.
    • Kun granda ĝojo mi rimarkas, ke Beata respondas al tiu ĉi propono per rideto, kiu estas eĉ pli varma kaj intima ol kutime. — (Ulrich Matthias, Fajron sentas mi interne)
      Avec une grande joie, je remarque que Beata répond à cette proposition par un sourire encore plus chaleureux et intime que d’habitude.
    • (Ekzercaro §38) Sur lia vizaĝo mi vidis ĝojan rideton.
      Sur son visage, je voyais un sourire joyeux

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • rideto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références

modifier

Bibliographie

modifier