językoznawca

Composé de język (« langue ») et de znawca (« connaisseur »).

językoznawca \ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznafʦ̑a\ masculin

1. (Linguistique) Linguiste.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

• lingwista

• językoznawstwo

• Bytom (Pologne) : écouter « językoznawca [Prononciation ?] »