στάχυς
Étymologie
modifierNom commun
modifier| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | στάχυς | οἱ | στάχυες | τὼ | στάχυε |
| Vocatif | στάχυ | στάχυες | στάχυε | |||
| Accusatif | τὸν | στάχυν | τοὺς | στάχυς | τὼ | στάχυε |
| Génitif | τοῦ | στάχυος | τῶν | σταχύων | τοῖν | σταχύοιν |
| Datif | τῷ | στάχυϊ | τοῖς | στάχυσι(ν) | τοῖν | σταχύοιν |
στάχυς, stákhus *\ˈsta.kʰys\ masculin
- Épi.
- Scion, progéniture.
Dérivés
modifier- ἄσταχυς, épi
- εὔσταχυς, πολύσταχυς, riche en épis de blé
- σταχυητόμος, moissonnant, coupant les épis
- σταχυμήτωρ, mère des épis
- σταχυοστέφανος, couronné d'épis
Références
modifier- « στάχυς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage