صوبه (اردو:صوبه) واژهای بود که در دوران سلطنت گورکانیان به کار میرفت و معنی آن استان بود. این واژه ریشهٔ عربی دارد. به استان دار هم صوبهدار گفته میشده است.[۱]
↑George Clifford Whitworth. Subah.An Anglo-Indian Dictionary: A Glossary of Indian Terms Used in English, and of Such English Or Other Non-Indian Terms as Have Obtained Special Meanings in India. London: Kegan Paul, Trench & Co. 1885. p. 301.