اناردره: تفاوت میان نسخه‌ها

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "اناردره" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (اکتبر ۲۰۲۱) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

ولسوالی اناردره
بچه‌های ولسوالی اَنار دره، ولایت فراه، افغانستان
ولسوالی اناردره روی نقشه ولایت فراه
اطلاعات کلی
کشور	افغانستان
ولایت	فراه
مرکز ولسوالی	اناردره
تعداد قریه	۴۴
اداره
ولسوال	حیات الله
شوراهای ولایتی	شورای ولایتی فراه
مردم
جمعیت	٣١٬۴٨٧ نفر (١٣٩٩)
پراکندگی	٢.٨ نفر بر کیلومتر مربع
دین	اسلام
زبان	دری یا فارسی و پشتو
اطلاعات جغرافیا
مساحت	١١٬۰٢۰ کیلومتر مربع
داده‌های دیگر
کدپستی	٣١٥۴
منطقه زمانی	۴:۳۰+ (وقت استاندارد افغانستان)

ولسوالی اَناردَره یکی از ولسوالی‌های ولایت فَراه در افغانستان است. جمعیت این ولسوالی نزدیک به ۸۴،۷۸۲ نفر اعلام شده‌است. این ولسوالی تاجرانی نامدار دارد که در بخش های از جهان زنده گی می کند .کلاته سعادات یکی بهترین روستاها ی این ولسوالی میباشد ورزش محبوب این روستا فوتبال است

رودی به نام رودخانه/دریای هاروت از میان شهر اَناردره می‌گذرد و این منطقه به‌خاطر پرورش انار مشهور می‌باشد.

ولسوالی اناردره در ۷۵ کیلومتری شمال شهر فراه موقعیت دارد که از ۳۹ قریه تشکیل شده و در غرب با کشور ایران هم‌مرز است. اناردره یگانه ولسوالی سرسبز فراه است که حدود 150 خانۀ آن شبکۀ آب رسانی محدود و نامنظم دارد.

همچنین دشت بابوس در میانۀ راه بین ذهکن و مرکز فراه موقعیت دارد. ذهکن دره های باصفا از جمله دُربس ، کال گناه ، چَکو ، وَلمو و نوکَن دارد. ^[۱] از دیگر قریه های مربوط اناردره کَنَک ، بوجوک ، کلاتۀ علم خان ، کرغک ، گورکک و کلاتۀ سادات در جنوب ، کاریز ملاحیدر ، کاریز صمدخان ، سرگزان ، چاه تک ، دغال و پده ای در شمال می‌باشد.

اناردره ازنظر اداری قبلاً جزو ولسوالی شیندند هرات بوده اما در زمان اوایل حکومت ظاهر شاه به عنوان ولسوالی مستقل درآمد و جزو ولایت فراه گردیده‌است. اناردره با مرکز حکومت در کابل ۹۲۰ کیلومتر و با مرکز فراه ۶۵ کیلومتر و با مرکز ولایت هرات ۲۱۰ کیلومتر و با مرکز ولایت نیمروز ۲۳۰ کیلومتر و با مرز ایران ۱۱۰ کیلومتر فاصله دارد البته با وضع سرک های خاکی فعلی 110 کیلومتر است. رشته‌کوه‌های غربی اناردره به ایران وصل گردیده‌است و رشته‌کوه‌های شرقی آن به کوه بابا در مرکز مملکت متصل می‌ شود.

این رود از کوهای جنوب‌غربی هرات برمی آید و به جانب جنوب‌غرب جریان دارد. هاروت رود از سبزوار یا شیندند می‌گذرد وادی ادرسکن را سیرآب می کند و به این نام یاد می‌شود. همین که معاون دیگر آن که از کوه اناردره سرازیر می‌شود بدان آمیخت نام (هاورت رود) را به خود می‌گیرد و به شمال‌غرب هامون هلمند می‌ریزد. هاروت، رودی ست فیاض که از آن جویبارهای متعددی کشیده‌اند. سبزوار و نواحی آن تا (اناردره) از جدول‌های آن آب می‌خورد. این رودخانه به دهانهٔ خود دلتایی را می‌سازد که به ۱۵ شعبه تقسیم شده است. [دلتا به زمین مثلث شکلی گفته می‌شود که از آبرفت دریاها پدید آمده باشد] اراضی واقع شده در (دلتای) آن خیلی حاصل خیز و طول رودخانه ۴۳۱ کیلومتر است.

در قدیم‌ الایام زنی به نام مرغنه حکومت این منطقه را به دست داشته که (کوکه) مرغنه نام داشته است و مدت ها بعد زن دیگری به نام بانو که صاحب ثروت و سرمایه زیادی بود در شرق اناردره به امتداد شمال و جنوب رودی جاری کرد که حدود ۳ هزار جریب زمین زراعتی و درختان را آبیاری کرده و تا کنون هم همان رود بانو به عنوان بزرگترین رود در اناردره می‌باشد. اما اکنون به سبب خشک سالی ، مدیریت ناسالم آب و کاربرد بی رویۀ آب به بسیاری از باغ های پایین دست آب نمی رسد و چند سال است که مردم درختان آن باغ ها را می برند و باغ ها به دشت های خشک تبدیل شده است. آن چه از تاریخ برمی آید ، اناردره حدود پنج هزار سال پیش به دامنه سکاستیانا معروف بوده و زبان مردمش از زبان‌های ایرانی قدیم و نژادشان آریایی بوده‌است. در سال ۳۳۱ قبل از میلاد اسکندر مقدونی با سپاه انبوهی به قصد تسخیر آسیای میانه لشکر کشید. در زمان لشکرکشی وی مدت شش ماه اناردره به عنوان پایگاه نظامی وی قرار داشت و از این منطقه کوهستانی همچون دژ مستحکم و محفوظ استفاده اعظمی میکرد و حملات خود را از این جا به چهار سمت سازماندهی می‌کرد که در کتاب خاطرات خود از خوبی آب و هوای این منطقه و وضع جغرافیایی زیبای آن تمجید و ستایش کرده‌است.

روایت است که دراواخر قرن نهم میلادی یقوب لیث صفاری زمانی که به حکومت عباسیان لشکرکشی کرد از منطقه اناردره به عنوان مرکز فرماندهی نیروهای نظامی خویش استفاده می‌کرد و حملات سپاهیانش را بر سربازان عباسی در هرات رهبری می‌کرد. در گذشته اناردره گاهی جزو قلمرو ایرانی‌ها و گاهی جزو حکومت سیستانی‌ها و هم چنین جزو قلمرو حکومت عرب‌ها ، غزنوی‌ها و غوری‌ها گردیده‌ است. طبعآ اگر حکومتی در منطقه به شکل دراز مدت باقی‌ می ماند اناردره هم جزو آن در می‌آمد.

اکثریت باشندگان ولسوالی اَناردره فارسیوانان تاجیک و ایماق هستند و به زبان فارسی با لهجۀ فراهی گفتار می‌کنند. گروهی از پشتون‌های درانی هم در این منطقه زندگی می‌کنند. پنج طایفۀ بزرگ پشتون‌های درانی که در اطراف ولسوالی در قریه‌جات سکونت دارند عبارتند از (بارکزی، نورزی، علیزی،‌ اسحاقزی، و سدوزی یا مشهور به تیموری هستند.) پر نفوس‌ترین قریه ذهیکن مردمان چون سدوزی یا مشهور به (تیموری) -نسل تیمورشاه درانی و اقلیت‌شان تاجیک تشکیل می‌دهند. در این ولسوالی مردم بلوچ نیز زندگی میکنند که اکثریت از قوم ازبکزهی هستند و مشهور به لطیفی هستند. قبل از اسلام در اَناردره آیین زرتشت جریان داشت که زرتشتیان را گبر می‌نامیدند و پیر گبران که مسلمان بوده‌است و کال گبران آثار آن زمان است. مدت‌ها پس آیین اسلام در اناردره جاری شد اهل تشیع هم در آنجا نقش داشته‌است که کوچۀ (زخوانی) مخفف روضه‌خوانی اثری از آن زمان به‌شمار می‌رود. پسانتر در سدۀ ششم با آمدن شیخ فخرالدین عبدالصمد به فقه حنفی روی آورده‌اند و تاکنون در مذهب حنفی می‌باشند.

مشغولیت مردم اناردره بیشتر در امر زراعت و مالداری به‌خصوص باغ‌داری انار و بافت انواع منسوجات اعم از لباس، گلیم و قالین و ساخت انواع کفش‌ها و غیره می‌باشد. اقلام صادراتی این ولسوالی را انواع میوه‌جات خصوصاً رب انار و انوع نخ‌های پشمی پنبه تشکیل می‌دهد. هم چنین تجارت و معامله در داخل و خارج مملکت از آن عادت دیرینۀ این مردم بوده‌است.

• انار دره ویکی پیدیا انگلیسی