Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Maurizio Pollini (Milan, Italia, 1942ko urtarrilaren 5aibidem 2024ko martxoaren 23a) piano-jotzailea izan zen.

Maurizio Pollini

(2009)
Bizitza
JaiotzaMilan1942ko urtarrilaren 5a
Herrialdea Italia
Lehen hizkuntzaitaliera
HeriotzaMilan2024ko martxoaren 23a (82 urte)
Familia
AitaGino Pollini
AmaRenata Melotti
Hezkuntza
HeziketaMilango Unibertsitatea
Milan Conservatory (en) Itzuli
Hizkuntzakitaliera
Irakaslea(k)Carlo Vidusso (en) Itzuli
Arturo Benedetti Michelangeli
Jarduerak
Jarduerakpiano-jotzailea, orkestra zuzendaria, musikagilea, musikaria eta concertinoa
Lantokia(k)Erroma
Enplegatzailea(k)Accademia Nazionale di Santa Cecilia (mul) Itzuli
Jasotako sariak
Genero artistikoamusika klasikoa
Musika instrumentuapianoa
DiskoetxeaDeutsche Grammophon (en) Itzuli

IMDB: nm2508308 Spotify: 2VIdKQmRHnWofsR4odfFOh Musicbrainz: afdfd1f3-e3c2-47e7-b861-465678a3dbc2 Songkick: 327242 Discogs: 465982 IMSLP: Category:Pollini,_Maurizio Allmusic: mn0000925983 Edit the value on Wikidata

Bizitza

aldatu

Bederatzi urte zituela egin zuen debuta, eta hamabost urte zituenerako ospetsua zen Italian, Chopinen estudioez egindako interpretazioak prentsan eragindako mirespenari esker, batez ere. 1959an, Milango Kontserbatorioaren titulua eskuratu zuen. Hurrengo urtean, Chopin Nazioarteko Lehiaketa irabazi zuen Varsovian; lehiaketa hartako interpreterik gazteena zen. Harrezkero, Arturo Benedetti Michelangeli italiarrarekin ikasi zuen, eta hainbat kontzertu eman zituen mundu guztian zehar[1].

Oso errepertorio zabala zuen, Bachen lanez gainera, Boulezenetara, Chopin, Bartók, Schubert, Prokófiev eta Schönbergenak interpretatu zituen. 1982az gero, zuzendari sinfoniko eta operako zuzendari gisa ere lan egin zuen. Pollinik oso estilo berezia erakutsi zuen, eta zorroztasun intelektual handiko piano-jotzailea izan zen. Hori dela eta, musikatik urrun dagoela irudi lezake tarteka, baina goraipagarria da interpretazioetan erakusten zuen garbitasuna.

Erreferentziak

aldatu
  1. Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, p.50. ISBN 978 2 3505 5192 0.