Cid Campeador

Rodrigo Díaz de Vivar (1048 – 1099), Cid Campeador izenaz ezaguna (arabierazko سيد sīdi, 'jauna' hitzetik hartuta), Gaztelako noblea izan zen, mertzenarioa eta errekonkistako irudi legendarioa.

Cid Campeador
Irudi gehiago
Lordship of Valencia (en) jaun
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Ruderico Didaz
Jaiotza	Vivar, ezezaguna
Herrialdea	Gaztelako Erresuma
Heriotza	City of Valencia (en) eta Valentzia, 1099 ( urte)
Hobiratze lekua	Tomb of El Cid (en)
Familia
Aita	Diego Flaínez
Ama	Doña Rodríguez
Ezkontidea(k)	Ximena Diaz  (1074 -  1099)
Seme-alabak	ikusi Kristina Rodriguez Diego Rodríguez (en) María Rodríguez (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	zalduna, Mertzenarioa, militarra, politikaria eta buruzagi militarra
Lantokia(k)	Gaztela eta Gaztelako Erresuma
Influentziak	Al-Muhallab ibn Abi Sufra (en)
Izengoitia(k)	El Campeador, El Cid eta El Cid Campeador
Zerbitzu militarra
Gradua	zaldun
Parte hartutako gatazkak	Errekonkista Battle of Alcocer (en) Battle of Graus (en) Battle of Quart de Poblet (en) Siege of Valencia (en) Siege of Zaragoza (en)

Diego Lainez eta Rodrigo Álvarezen alaba baten semea zen, aita galdu ostean, Fernando I.a Leon eta Gaztelakoa erregearen gortean zaildu zen, Antso printzearen alboan.

1060. urtearen inguruan zaldun izendatua izan zen, Santiagoko Zaldunen elizan (Zamora), Urraka Zamorako andrearen eskutik. 1063 eta 1072 artean Antsoren alboan izan zen eta guda egin zuen berarekin batera. Errege alferez izendatu zuten Antso Gaztelako tronura igo zenean 1065an.

1066. urtean Campeador titulua eskuratu zuen, Ximeno Gartzia nafarra Hiru Antsoen Gudan menderatu ostean, Antsoren Alfontso eta Gartzia anaien aurkako gudak irabazten lagundu zuen. Sancho bere arreba Urrakaren aurka borrokatu zen, eta Zamorako hiria setiatu zuen. Han hil egin zuen, Bellido Dolfos nobleak, eta ondorioz Alfontso Alfontso eta Leongo subirano bihurtu zen.

Errege berriarekin, Garcia Ordoñez bihurtu zen errege-alferez berria eta erregeak, Cidari, bere iloba Ximena ezkontzeko baimena eman zion, 1074 urtean ezkonduz.

1079 urtean erbesteratua izan zen, eta hainbat errege eta pertsonai boteretsuren zerbitzuetan izan zen hurrengo urteetan, 1099. urtean Valentzian hil zen arte. Bere emazteak Bartzelonako Berenguer III.aren laguntzarekin hiria mantentzea lortu zuen 1101 arte.

Bere balentriak Cantar del Mio Cid poema epikoan jaso ziren.