admiratus
Apariencia
admīrātus | |
clásico (AFI) | [ad.miːˈra:.tʊs] |
rima | i.ra.tus |
Forma verbal
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | admīrātus | admīrāta | admīrātum | admīrātī | admīrātae | admīrāta |
Vocativo | admīrāte | admīrāta | admīrātum | admīrātī | admīrātae | admīrāta |
Acusativo | admīrātum | admīrātam | admīrātum | admīrātōs | admīrātās | admīrāta |
Genitivo | admīrātī | admīrātae | admīrātī | admīrātōrum | admīrātārum | admīrātōrum |
Dativo | admīrātō | admīrātae | admīrātō | admīrātīs | admīrātīs | admīrātīs |
Ablativo | admīrātō | admīrātā | admīrātō | admīrātīs | admīrātīs | admīrātīs |
- 1
- Participio perfecto activo de admīror.