Welschenrohr

Welschenrohr situas meze inter Balsthal kaj Moutier ĉe la bordo de la rivero Dünnern sur alteco de 680 m s.m. Sude de la vilaĝo leviĝas la ĵurasa montoĉeno Weissenstein. Rekte malantaŭ la vilaĝo leviĝas impresa rokvando nomit Fluh, kiu estas kvazaŭ la rekonilo de la vilaĝo. Supre sur la vando estas pentrita la komunuma blazono.

La teritorio de la komunumo etendiĝas sur areo de 12,97 km², de kiuj 59% estas kovritaj de arbaro, 35% servas por agrikulturo kaj 5% por setlado.^[1]

La komunumo Welschenrohr limas en nordoriento kaj oriento al Herbetswil, en sudoriento al Balm ĉe Günsberg, en sudo al Rüttenen, en sudokcidento al Oberdorf, kaj en okcidento kaj nordokcidento al Gänsbrunnen.

Welschenrohr situas ĉe la kantona ĉefvojo n-ro 30 de Balsthal al Moutier. Al la publika transportreto la komunumo estas konektita per poŝtaŭtolinio de Gänsbrunnen al Balsthal.

La unua dokumenta mencio de Welschenrohr datiĝas el la jaro 1179 kiel Rore. En la jaro 1179 la Abatejo Moutier-Grandval posedis la privilegion pri la eklezia interezo kaj plenumigis la diservon en la Sankt-Nikolao-Kapelo. En la jaro 1427 Welschenrohr fariĝis feŭdo de la episkopo de Bazelo sub supera jurisdikcio de Soloturno. En la jaro 1535 Welschenrohr estis atribuita al la tribunalejo Matzendorf. En la jaro 1569 Soloturno akiris la privilegiojn pri ekleziaj interezoj kaj impostoj. En la jaro 1609 Welschenrohr fariĝis aparta paroĥo. En la jaroj 1673 ĝis 1677 estis konstruita la katolika preĝejo Sankt-Teodulo kaj Sankt-Antonio de Padovo. En la jaro 1928 la preĝejo estis ampleksigita.^[2]

• Welschenrohr en la Historia Leksikono de Svislando  (germane, france, itale)

• Oficiala retejo de la komunumo Welschenrohr

•  
  La rokvando Fluh, la rekonilo de Welschenrohr
•  
  Rubakvopurigejo de Welschenrohr
•  
  Gastejo Kreuz
•  
  Vilaĝeniro venante el oriento sur la kantona ĉefvojo n-ro 30