Graflando de Tuluzo

La graflando de Tuluzo estis kreita en 778 de Karolo la Granda, post la malvenko de Roncesvalo, por kunordigi la defendon kaj batalon kontraŭ la vaskonoj kaj integrita en la reĝlando Akvitanio, kiu estis kreita tri jarojn poste. La reĝlando Akvitanio disfaliĝis ekde 850. La povocentro de Akvitanio moviĝis al Poitiers kaj la grafoj de Ruergo, kiuj posedis ankaŭ Tuluzon, herede transiĝis.

Rajmondo de Saint-Gilles sukcesis krei potencan princlandon, kiun li donis al sia filo Bertrando, kiam li deiris por krucmiliti.

Bertrand, poste lia frato Alphonso Jourdain devis batali kontraŭ la duko de Akvitanio, kiu plurfoje konkeris Tuluzon, sed ĉiam devis foriri pro ribeloj de la loĝantaro. Poste la grafoj de Tuluzo luktis kontraŭ la grafoj de Barcelono, kiuj provis kreskigi sian influon en Langvedoko kaj en Provenco. La paco fine estiĝis en la dua duono de la 12-a jarcento.

En tiu epoko, nova religio, la katarismo, etendiĝas en la graflando. La grafo Rajmondo la 5-a petis helpon de cistercio por batali kontraŭĝi, sed komence de la 13-a jarcento, la adopto de la herezo estis tia ke Rajmondo la 6-a ne plu povas batali kontraŭ ĝi sen malfavorigi al si grandan parton de sia loĝantaro. La murdo de la papa legato Petro de Castelnau estigis la krucmiliton kontraŭ albigensismo, kiu finiĝis per la aneksado^[1] de la graflando de Tuluzo fare de la reĝo de Francio en 1271.

La edzino de la grafo ne havas la titolon grafino, escepte de Johana de Anglio.

Ekde la 9-a jarcento, la grafoj iom post iom ĉesigis la kutimon partigi la bienojn inter filoj profite al unika heredo de la plej aĝa filo por garantii la stabilecon de la graflando. LI fariĝis pli kaj pli grava en la plenumo de la povo. Alphonse Jourdain asociis sian filon, la estontan Rajmondo la 5-a, en la tuto de la gravaj politikaj decidoj^[2], kia la fondo de Montauban.

La grandaj vasaloj de la graflando komencis aperi en la kortego de Tuluzo sub Rajmondo la 6-a.

Ili estis ofte komisiitaj pri la edukado de la heredanto^[3].

La milita nobelaro posedis la kastelojn kaj la grafo arigis la plej bonajn el sia bienaro ĉirkaŭ si. Ili akompanis la grafojn en la militaj ekspedicioj^[4].

Ili plej ofte estis for de la kortego de Tuluzo^[5].

Dum la ekzisto de la graflando de Tuluzo, la limoj senĉese moviĝis laŭ la politikaj intrigoj ĉirkaŭ la grafo.

Ekde Rajmondo la 4-a, la grafo de Tuluzo havis la titolon grafo de Ruergo, kvankam li ne regis la tuton de la graflando, kiun li partigis kun la tute sendependa grafo de Rodez. La tuluzaj grafoj regis la malsupran valon de la rivero Aveyron kaj de Viaur.

Ekde Rajmondo la 5-a, la grafoj reregis iujn vicgraflandojn pro timo esti tenajle ĉirkaŭata de la reĝo de Aragono.

La ĉefaj feŭdoj de la graflando de Tuluzo sub Rajmondo la 4-a de Tuluzo

• la graflando de Kvercio kiu konsistis el tri urboj: Montauban, Cahors kaj Figeac kaj milite dependis de Gujeno;
• la vicgrafo de Albi;
• la graflando Ruergo, kiu iom post iom reduktiĝis. Ofte estas konfuzo kun la graflando de Rodez kiu dependis de la generalitato de Gujeno;
• la graflando de Carcassonne, fariĝinta poste vicgrafo
• la vicgraflando de Béziers
• la graflando de Foix

• Macé, Laurent. (oktobro 2003) Les Comtes de Toulouse et leur entourage. Bonchamp-lès-Laval: Éditions Privat, p. 445. entourage. ISBN 2-7089-5612-4.

• Listo de grafoj de Tuluzo
• Listo de graflandoj de Francio