Victorien Sardou

Victorien Sardou
Persona informo
Victorien Sardou
Naskiĝo	5-an de septembro 1831 (1831-09-05) en Parizo
Morto	8-an de novembro 1908 (1908-11-08) (77-jaraĝa) en Parizo,  Tria Respubliko de Francio
Tombo	Marly-le-Roi vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Subskribo
Memorigilo
Familio
Patro	Antoine-Léandre Sardou (en) vd
Patrino	Eveline Viard (en) vd
Infanoj	Pierre Sardou (en) , Geneviève Sardou vd
Profesio
Alia nomo	Jules Pélissié vd
Okupo	dramaturgo dramaturgo verkisto libretisto vd
Aktiva en	Parizo vd
Postenoj Postenoj seĝo 9 de la Franca Akademio (1877–1908) vd
Honorigoj Honorigoj  Granda Kruco de la Honora Legio vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio (1877–1908) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Victorien Sardou (5a de Septembro 1831 – 8a de Novembro 1908) estis franca dramisto.^[1] Li estas plej bone memorita nuntempe pro sia disvolvigo, kun Eugène Scribe, de la teatroĝenro nomita france la pièce bien faite (bone farita teatraĵo).^[2] Li verkis ankaŭ kelkajn verkojn kiuj iĝis popularaj 19a-jarcentaj operoj kiaj La Tosca (1887) sur kiu Giacomo Puccini bazigis sian operon Tosca (1900), kaj Fedora de Umberto Giordano, verko kiu ankaŭ popularigis la fedoran ĉapelon.^[3]

• La Taverne des étudiants (1854)
• Les Premières Armes de Figaro (1859), kun Emile Vanderbuch
• Les Gens nerveux (1859), kun Théodore Barrière
• Les Pattes de mouche (Paperaĵo) (1860)
• Monsieur Garat (1860)
• Les Femmes fortes (1860)
• L'écureuil (1861)
• L'Homme aux pigeons (1861), kiel Jules Pélissié
• Onze Jours de siège (1861)
• Piccolino (1861), kun Charles-Louis-Etienne Nuitter kaj muziko de Ernest Guiraud
• Nos Intimes! (1861)
• Chez Bonvalet (1861), (kiel Jules Pélissié) kun Henri Lefebvre
• La Papillonne (1862)
• La Perle Noire (La nigra perlo) (1862)
• Les Prés Saint-Gervais (1862), kun Philippe Gille kaj muziko de Charles Lecocq
• Les Ganaches (1862)
• Bataille d'amour (1863), kun Karl Daclin kaj muziko de Auguste Emmanuel Vaucorbeil
• Les Diables noirs (1863)
• Le Dégel (1864)
• Don Quichotte (1864), rearanĝita de Sardou kaj Charles-Louis-Etienne Nuitter kaj muziko de Maurice Renaud
• Les Pommes du voisin (1864)
• Le Capitaine Henriot (1864), de Sardou kaj Gustave Vaez, kaj muziko de François-Auguste Gevaert
• Les Vieux Garçons (1865)
• Les Ondines au Champagne (1865), (kiel Jules Pélissié), kun Henri Lefebvre, kaj muziko de Charles Lecocq
• La Famille Benoîton (1865)
• Les Cinq Francs d'un bourgeois de Paris (1866), kun Antoine Gadon Dunan-Mousseux kaj Jules Pélissié
• Nos Bons Villageois (1866)
• Maison neuve (1866)
• Séraphine (1868)
• Patrie! (Patrujo!) (1869), poste reviziita en 1886 kun muziko de Emile Paladilhe
• Fernande (1870)
• Le roi Carotte (1872), muziko de Jacques Offenbach
• Les Vieilles Filles (1872), kun Charles de Courcy
• Andréa (1873)
• L’Oncle Sam (Onklo Sam) (1873)
• Les Merveilleuses (1873), muziko de Félix Hugo
• Le Magot (1874)
• La Haine (Malamo) (1874), muziko de Jacques Offenbach
• Ferréol (1875)
• L'Hôtel Godelot (1876), kun Henri Crisafulli
• Dora (1877)
• Les Exilés (1877), kun Gregorij Lubomirski kaj Eugène Nus
• Les Bourgeois de Pont-Arcy (1878)
• Les Noces de Fernande (1878), kun Émile de Najac kaj muziko de Louis-Pierre Deffès
• Daniel Rochat (1880)
• Divorçons! (Ni Divorcu) (1880), kun Émile de Najac
• Odette (1881)
• Fédora (1882)
• Théodora (1884), poste reviziita en 1907 kun Paul Ferrier kaj muziko de Xavier Leroux
• Georgette (1885)
• Le Crocodile (1886), kun muziko de Jules Massenet
• La Tosca (1887)
• Marquise (1889)
• Belle-Maman (1889), kun Raymond Deslandes
• Cléopâtre (1890), kun Émile Moreau kaj muziko de Xavier Leroux^[4]
• Thermidor (1891)
• Madame Sans-Gêne (1893), kun Émile Moreau
• Gismonda (1894)
• Marcelle (1895)
• Spiritisme (1897)
• Paméla (1898)
• Robespierre (1899)
• La Fille de Tabarin (1901), kun Paul kaj muziko de Gabriel Pierné
• Les Barbares (1901), kun Pierre-Barthélemy Gheusi, muziko de Camille Saint-Saëns
• Dante (1903), kun Émile Moreau
• La Sorcière (La Sorĉistino) (1903)
• Fiorella (1905), kun Pierre-Barthélemy Gheusi kaj muziko de Amherst Webber
• L'Espionne (1906)
• La Pisie (1906)
• L'Affaire des Poisons (1908), kiel Jules Pélissié ^[5]

• Rabàgas (1872)
• Daniel Rochet (1880)^[5]

• Nos Intimes! (1862), tradukita de Horace Wigan en Friends or Foes?
• La Papillonne (1864), tradukita de Augustin Daly en Taming of a Butterfly
• Le Degel (1864), tradukita de Vincent Amcotts en Adonis Vanquished
• Les Ganaches (1869) tradukita kaj adaptita de Thomas William Robertson en Progress
• Nos Intimes! (1872), tradukita de George March en Our Friends
• Les Pres Saint-Gervais (1875), tradukita kaj adaptita de Robert Reece
• Divorçons! (1882), tradukita en Cyprienne
• Patrie! (1886) opero de Emile Paladihle
• Fedora (1898) opero de Umberto Giordano
• Robespierre, tradukita de Laurence Irving
• Tosca (1900) opero de Giacomo Puccini
• Les Merveilleuses (1907), adaptita de Basil Hood kiel The Merveilleuses
• Théodora (1907) opero de Xavier Leroux
• Gismonda (1919) opero de Henry Février^[5]

• Blanche Roosevelt (2009) Victorien Sardou BiblioLife ISBN 1-110-54130-9
• Stephen Sadler Stanton (1990) Camille and Other Plays: A Peculiar Position; The Glass of Water; La Dame aŭ Camelias; Olympe's Marriage; A Scrap of Paper Hill and Wang ISBN 0-8090-0706-1
• McCormick, John. 1998. "Sardou, Victorien." In The Cambridge Guide to Theatre. Ed. Martin Banham. Cambridge: Cambridge UP. 964. ISBN 0-521-43437-8.
• Lacour, L. 1880. Trois théâtres.
• Matthews, Brander. 1881. French Dramatists. New York.
• Doumic, R. 1895. Écrivains d'aujourd'hui. Paris.
• Sarcey, F. 1901. Quarante ans de théâtre. Vol. 6.