Johann Bauhin
| Johann Bauhin | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 12-an de decembro 1541 en Bazelo |
| Morto | 26-an de oktobro 1612 (70-jaraĝa) en Montbéliard |
| Lingvoj | latina • meza franca |
| Loĝloko | Svislando |
| Ŝtataneco | Svislando 
|
| Alma mater | Universitato de Bazelo Faculty of Medicine of Montpellier (en)  Universitato de Tubingeno
|
| Familio | |
| Patro | Jean Bauhin
|
| Frat(in)o | Gaspard Bauhin
|
| Okupo | |
| Okupo | botanikisto universitata instruisto kuracisto fungosciencisto
|
Johann (aŭ Jean) BAUHIN (12a de Decembro 1541 – 26a de Oktobro 1613) estis svisa botanikisto, naskiĝinta en Bazelo. Li estis filo de la kuracisto Jean Bauhin kaj frato de la kuracisto kaj botanikisto Gaspard Bauhin.
Biografio
[redakti | redakti fonton]Bauhin studis botanikon ĉe la Universitato de Tubingeno kun Leonhart Fuchs (1501–1566). Li poste veturis kun Conrad Gessner, post kio li ekpraktikis medicinon ĉe Bazelo, kie li estis elektita Profesoro de Retoriko en 1566. Kvar jarojn poste li estis invitita iĝi kuracisto de Frederiko la 1-a, Duko de Württemberg ĉe Montbéliard, en Franĉkonteo kie li restis ĝis sia morto. Li dediĉis sin ĉefe al botaniko. Lia granda verko, Historia plantarum universalis, kompilaĵo de ĉio kio tiam estis konata pri botaniko, restis nekompletigita je sia morto, sed estis publikigita en Yverdon en 1650–1651.
Bauhin plibonigis kelkajn botanikajn ĝardenojn kaj ankaŭ kolektis plantojn dum siaj veturoj. En 1591, li publikigis liston de plantoj nomitajn laŭ sanktuloj nome De plantis a divis sanctisve nomen habentibus.
Johann Bauhin mortis en Montbéliard.
Carl Linnaeus nomis la genron Bauhinia (familio Caesalpiniaceae de Fabacoj) laŭ la fratoj Johann kaj Gaspard Bauhin.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- De plantis a divis sanctisve nomen habentibus, apud Conrad. Waldkirch, 1591.
- Bauhin, Johann. (1598) Historia novi et admirabilis fontis balneique Bollensis in ducatu Wirtembergico ad acidulas Goepingenses (latine).
- Bauhin, Johann. (1650) Historia plantarvm vniuersalis, nova, et absolvtissima: cvm consensv et dissensv circa eas. 3 vols 1 (latine).
- (1651) Historia plantarum universalis 2 (latine).
- (1651) Historia plantarum universalis 3 (latine).
-
Historia plantarum universalis, 1650
