esperanto

 esper(i) + ant + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	esperanto	esperantoj
Akuzativo	esperanton	esperantojn

Deveno

L. L. Zamenhof uzis tiun vorton kiel plumnomon, kiam publikigis la unuan libron pri la lingvo de li iniciatita, kies aŭtoro aperas kiel D-ro Esperanto. Tial la lingvo tiam nomata nure Lingvo Internacia iom kaj iom estis menciata kiel "la lingvo de D-ro Esperanto" kaj poste nur kiel "Esperanto". Tiel "Esperanto" fariĝis propra nomo, kaj de L. L. Zamenhof kaj de la lingvo mem, aperigante novan radikon: esperant'. En Esperanto lingvaj nomoj origine o-formaj ĝenerale kaj promore estas konsiderataj propraj nomoj (Esperanto, Latino, Volapuko, ...), tamen oni povas skribi ilin minuskle sen fakta problemo, kvankam tio povos ŝajni malofta aŭ neformala.

Elparolo

IFA:  ˌespeˈɾanto 

1. persono kiu havas esperon

   Rimarkoj: Ne konfuzu kun vorto Esperanto.

Referencoj kaj literaturo

•  "reta-vortaro.de" esperanto
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "esperanto".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "esperanto"
• La Simpla Vortaro, „esperanto“.

1. (lingvonomo) planlingvo Esperanto

Referencoj kaj literaturo

• Euskaltzaindia, Hiztegi Batua, prilaborata far la Akademio de la eŭska lingvo, (vidu kiel .PDF), rete "euskaltzaindia.eus" pri kapvorto "esperanto"

vira

Ununombro	Multenombro
esperanto	esperantos

Deveno

El la esperanta Esperanto, t.e. plumnomo de Zamĉjo.

Rimarkoj

Uzinda kun la artikolo el.

Silabseparo

es.pe.ran.to

Elparolo

IFA:  [ˌespeˈɾanto] 

1. (lingvonomo) planlingvo Esperanto

Samsencaĵoj

idioma ideal, idioma para hacer amigos, idioma fraterno, idioma internacional, idioma construido, lengua universal, idioma idóneo para la ciencia

Ekzemploj

Y bendito sea mi Dios, que no tengamos que caer en el esperanto ni en el volapuk ni en esos idiomas ideales de los lingüistas de fines siglo XIX.^[1]

Kaj Dio laŭdatu, ke ni ne devu fali en Esperanton nek en volapukon nek en tiujn idealajn lingvojn far la lingvistoj el ĉe la fino de la 19a jarcento.

Hiperonimoj

lengua construida, lengua artificial

Frazaĵoj

Asociación Universal de Esperanto, ¿sabe usted esperanto?, esperanto, un idioma para hacer amigos, clases de esperanto, club de esperanto, traducción de obras al esperanto

Referencoj kaj literaturo

Hispana Esperanto-Federacio, Gran Diccionario de Fernando de Diego, 2003 „esperanto“

Real Academia Española, Diccionario panhispánico de dudas [Tuthispanlingvuja vortaro pri duboj], 2001 „esperanto“

Fontoj kaj citaĵoj

 esperanto ( pt , SB )

Prononco

IFA:  [ˌespeˈɾanto] 

es.pe.ran.to vira

1. (lingvonomo) planlingvo Esperanto

 esperanto ( sv , SB )

1. (lingvonomo) planlingvo Esperanto