uitspreken
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
edituitspreken
Conjugation
editConjugation of uitspreken (strong class 4, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitspreken | |||
past singular | sprak uit | |||
past participle | uitgesproken | |||
infinitive | uitspreken | |||
gerund | uitspreken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | spreek uit | sprak uit | uitspreek | uitsprak |
2nd person sing. (jij) | spreekt uit, spreek uit2 | sprak uit | uitspreekt | uitsprak |
2nd person sing. (u) | spreekt uit | sprak uit | uitspreekt | uitsprak |
2nd person sing. (gij) | spreekt uit | spraakt uit | uitspreekt | uitspraakt |
3rd person singular | spreekt uit | sprak uit | uitspreekt | uitsprak |
plural | spreken uit | spraken uit | uitspreken | uitspraken |
subjunctive sing.1 | spreke uit | sprake uit | uitspreke | uitsprake |
subjunctive plur.1 | spreken uit | spraken uit | uitspreken | uitspraken |
imperative sing. | spreek uit | |||
imperative plur.1 | spreekt uit | |||
participles | uitsprekend | uitgesproken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |