Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Wiktionary

séan

See also: Appendix:Variations of "sean"

Irish

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

From Old Irish sén, from Latin signum.

Alternative forms

edit

Noun

edit

séan m (genitive singular séin, nominative plural séana)

  1. sign, omen
  2. good luck, prosperity, happiness
    Sonas agus séan ort.
    May you be happy and prosperous.
    ár lá séin ― our lucky day
  3. (mathematics) index
Declension
edit
Declension of séan (first declension)
bare forms
case singular plural
nominative séan séana
vocative a shéin a shéana
genitive séin séan
dative séan séana
forms with the definite article
case singular plural
nominative an séan na séana
genitive an tséin na séan
dative leis an séan
don séan 		leis na séana
Derived terms
edit

Verb

edit

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)

  1. (transitive) to mark with a sign, to bless
Conjugation
edit
conjugation of séan (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present séanaim séanann tú;
séanair† 		séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid† 		a shéanann; a shéanas /
a séanann* 		séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan* 		séanadh
past habitual shéanainn / séanainn‡‡ shéantá / séantᇇ shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇 shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡ shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡ shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡ a shéanadh /
a séanadh* 		shéantaí / séanta퇇
future séanfaidh mé;
séanfad 		séanfaidh tú;
séanfair† 		séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid 		séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid† 		a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh* 		séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
a séanfadh* 		shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive present go séana mé;
go séanad† 		go séana tú;
go séanair† 		go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid 		go séana sibh go séana siad;
go séanaid† 		— go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid 		dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad 		— dá séantaí
imperative séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh† 		séanaidís — séantar
verbal noun séanadh
past participle séanta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

edit

From Old Irish sénaid.

Verb

edit

séan (present analytic séanann, future analytic séanfaidh, verbal noun séanadh, past participle séanta)

  1. (transitive and intransitive) to deny:
    1. to declare untrue
    2. to disavow, repudiate
    3. (with preposition ar) to refuse
Conjugation
edit
conjugation of séan (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present séanaim séanann tú;
séanair† 		séanann sé, sí séanaimid séanann sibh séanann siad;
séanaid† 		a shéanann; a shéanas /
a séanann* 		séantar
past shéan mé; shéanas shéan tú; shéanais shéan sé, sí shéanamar; shéan muid shéan sibh; shéanabhair shéan siad; shéanadar a shéan /
ar shéan* 		séanadh
past habitual shéanainn / séanainn‡‡ shéantá / séantᇇ shéanadh sé, sí / séanadh sé, s퇇 shéanaimis; shéanadh muid / séanaimis‡‡; séanadh muid‡‡ shéanadh sibh / séanadh sibh‡‡ shéanaidís; shéanadh siad / séanaidís‡‡; séanadh siad‡‡ a shéanadh /
a séanadh* 		shéantaí / séanta퇇
future séanfaidh mé;
séanfad 		séanfaidh tú;
séanfair† 		séanfaidh sé, sí séanfaimid;
séanfaidh muid 		séanfaidh sibh séanfaidh siad;
séanfaid† 		a shéanfaidh; a shéanfas /
a séanfaidh* 		séanfar
conditional shéanfainn / séanfainn‡‡ shéanfá / séanfᇇ shéanfadh sé, sí / séanfadh sé, s퇇 shéanfaimis; shéanfadh muid / séanfaimis‡‡; séanfadh muid‡‡ shéanfadh sibh / séanfadh sibh‡‡ shéanfaidís; shéanfadh siad / séanfaidís‡‡; séanfadh siad‡‡ a shéanfadh /
a séanfadh* 		shéanfaí / séanfa퇇
subjunctive present go séana mé;
go séanad† 		go séana tú;
go séanair† 		go séana sé, sí go séanaimid;
go séana muid 		go séana sibh go séana siad;
go séanaid† 		— go séantar
past dá séanainn dá séantá dá séanadh sé, sí dá séanaimis;
dá séanadh muid 		dá séanadh sibh dá séanaidís;
dá séanadh siad 		— dá séantaí
imperative séanaim séan séanadh sé, sí séanaimis séanaigí;
séanaidh† 		séanaidís — séantar
verbal noun séanadh
past participle séanta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms
edit

Mutation

edit
Mutated forms of séan
radical lenition eclipsis
séan shéan
after an, tséan 		not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=séan&oldid=71234236"