|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
suimintím
|
suimintíonn tú; suimintír†
|
suimintíonn sé, sí
|
suimintímid; suimintíonn muid
|
suimintíonn sibh
|
suimintíonn siad; suimintíd†
|
a shuimintíonn; a shuimintíos / a suimintíonn*
|
suimintítear
|
past
|
shuimintigh mé; shuimintíos
|
shuimintigh tú; shuimintís
|
shuimintigh sé, sí
|
shuimintíomar; shuimintigh muid
|
shuimintigh sibh; shuimintíobhair
|
shuimintigh siad; shuimintíodar
|
a shuimintigh / ar shuimintigh*
|
suimintíodh
|
past habitual
|
shuimintínn / suimintínn‡‡
|
shuimintíteá / suimintíteᇇ
|
shuimintíodh sé, sí / suimintíodh sé, s퇇
|
shuimintímis; shuimintíodh muid / suimintímis‡‡; suimintíodh muid‡‡
|
shuimintíodh sibh / suimintíodh sibh‡‡
|
shuimintídís; shuimintíodh siad / suimintídís‡‡; suimintíodh siad‡‡
|
a shuimintíodh / a suimintíodh*
|
shuimintítí / suimintít퇇
|
future
|
suiminteoidh mé; suiminteod; suiminteochaidh mé†
|
suiminteoidh tú; suiminteoir†; suiminteochaidh tú†
|
suiminteoidh sé, sí; suiminteochaidh sé, sí†
|
suiminteoimid; suiminteoidh muid; suiminteochaimid†; suiminteochaidh muid†
|
suiminteoidh sibh; suiminteochaidh sibh†
|
suiminteoidh siad; suiminteoid†; suiminteochaidh siad†
|
a shuiminteoidh; a shuiminteos; a shuiminteochaidh†; a shuiminteochas† / a suiminteoidh*; a suiminteochaidh*†
|
suiminteofar; suiminteochar†
|
conditional
|
shuiminteoinn; shuiminteochainn† / suiminteoinn‡‡; suiminteochainn†‡‡
|
shuiminteofá; shuiminteochthᆠ/ suiminteofᇇ; suiminteochthᆇ‡
|
shuiminteodh sé, sí; shuiminteochadh sé, sí† / suiminteodh sé, s퇇; suiminteochadh sé, s톇‡
|
shuiminteoimis; shuiminteodh muid; shuiminteochaimis†; shuiminteochadh muid† / suiminteoimis‡‡; suiminteodh muid‡‡; suiminteochaimis†‡‡; suiminteochadh muid†‡‡
|
shuiminteodh sibh; shuiminteochadh sibh† / suiminteodh sibh‡‡; suiminteochadh sibh†‡‡
|
shuiminteoidís; shuiminteodh siad; shuiminteochadh siad† / suiminteoidís‡‡; suiminteodh siad‡‡; suiminteochadh siad†‡‡
|
a shuiminteodh; a shuiminteochadh† / a suiminteodh*; a suiminteochadh*†
|
shuiminteofaí; shuiminteochthaí† / suiminteofa퇇; suiminteochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go suimintí mé; go suimintíod†
|
go suimintí tú; go suimintír†
|
go suimintí sé, sí
|
go suimintímid; go suimintí muid
|
go suimintí sibh
|
go suimintí siad; go suimintíd†
|
—
|
go suimintítear
|
past
|
dá suimintínn
|
dá suimintíteá
|
dá suimintíodh sé, sí
|
dá suimintímis; dá suimintíodh muid
|
dá suimintíodh sibh
|
dá suimintídís; dá suimintíodh siad
|
—
|
dá suimintítí
|
imperative
|
suimintím
|
suimintigh
|
suimintíodh sé, sí
|
suimintímis
|
suimintígí; suimintídh†
|
suimintídís
|
—
|
suimintítear
|
verbal noun
|
suimintiú
|
past participle
|
suimintithe
|