adım

adım

1. first-person singular possessive nominative singular of ad

adım

1. step

• adım adım

Inherited from Proto-Turkic *āt-.

adım

1. step

   1999, Mina Köse, Mihail Kolsa (lyrics and music), “Tarafım”:

   İlk adım sendä yaptık,
   Hem ana da biz dedik,
   Kauşu sevdik dinmäz,
   «Oglanı» çaldık bitmäz.
   Refren.

   (please add an English translation of this quotation)

• Baskakov, N. A. (1991) İsmail Kaynak, A. Mecit Doğru, transl., Gagauz Türkçesinin Sözlüğü [The Dictionary of Gagauz Turkish] (in Turkish), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, page 5

Cognate with Turkish adım.

• (Ili, Yining, Xinjiang) IPA^(key): [ɑːdɯm]

adım

1. step

• Yakup, Abdurishid (2002) “adım”, in An Ili Salar Vocabulary: Introduction and a Provisional Salar-English Lexicon‎^[1], Tokyo: University of Tokyo, →ISBN, page 32

adım

1. Latin spelling of адым (adım)

• IPA^(key): /ˈɑ.dɯm/ (predicative)
• IPA^(key): /ɑˈdɯm/ (possessive)
• Hyphenation: a‧dım

adım

1. first-person singular predicative singular of ad
2. first-person singular possessive singular possession of ad

Inherited from Ottoman Turkish آدیم (adım, “step”), from Proto-Turkic *ātïm (“step”), a derivation from *āt- (“to walk”).

• IPA^(key): /aˈdɯm/
• Hyphenation: a‧dım

adım

1. step