Henryk Jaroszewicz

Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim.

Henryk Jaroszewicz
Henryk Jaroszewicz (2020)
Miano i nazwisko	Henryk Michał Jaroszewicz
Data narodzyniŏ	1974
Plac narodzyniŏ	Glywice
Nŏrodowość	Ślōnzŏk
Fach	gŏdkoznawca, socjolingwista
Galeryjŏ zdjyńć a grafik we Wikimedia Commons

Henryk Michał Jaroszewicz (nar. 1974^[1] we Glywicach) to je ślōnski^[2] gŏdkoznawca, socjolingwista i szpecyjalista ôd gŏdek połedniowosłowiańskich^[1]. Dŏchtōr habilitowany nauk humanistycznych, adiunkt Instytutu Filologije Słowiańskij Wydziału Filologicznego Uniwerzytetu Wrocławskigo^[3].

Narodziōł sie we 1974 roku we Glywicach. We 1995 roku skōńczōł Technikōm Banowe we Glywicach, a we 1999 roku Uniwerzytet Ôpolski we Ôpolu. Na ôpolskij uczelni ôbrōniōł robotã dŏchtōrskõ Nowe tendencje normatywne w standardowych językach chorwackim i serbskim (2003) (śl. Nowe tyndyncyje normatywne we sztandardowych gŏdkach chorwackij i syrbskij). Bōł asystyntym, a potym adiunktym w Katedrze Slawistyki fungujōncyj w rōmach Instytutu Filologije Polskij na Wydziale Filologicznym Uniwerzytetu Ôpolskigo. Ôd 2001 do 2004 roku wykōnowoł funkcyjõ lektora i wykłŏdowcy polskij gŏdki na Uniwerzytecie we Zagrzebiu. Ôd 2005 roku je zwiōnzany ze Uniwerzytetym Wrocławskim, kaj we 2017 roku dostoł stopiyń dŏchtora habilitowanego dziynki mōnografije Derywacja frazeologiczna w języku polskim i serbskim (śl. Derywacyjŏ frazeologicznŏ w gŏdce polskij i syrbskij)^[3]. Terŏźnie je zatrudniōny na stanowisku adiunkta we Instytucie Filologije Słowiańskij na Wydziale Filologicznym Uniwerzytetu Wrocławskigo^[3].

Je socjolingwistōm, syrbokroatystōm, polōnistōm, autorym sztyrech mōnografije jak tyż przeszło trzidziystu artykułōw naukowych i rozdziałōw mōnografije. Ôd 2019 roku publikuje felietōny popularnonaukowe na ślōnskim portalu internetowym Wachtyrz.eu^[4]. Podszukuje terŏźnõ historyjõ gŏdek połedniowosłowiańskich i zachodniosłowiańskich, zajmuje sie politykōm gŏdkowōm i ekologijōm gŏdkowōm, dŏwŏ pozōr na pogranicza gramatyki i frazeologije.

Publicznie deklaruje przinŏleżność do ślōnskij nacyje. Miyszkŏ we Lignicy, je żyniaty a mŏ trōjkã bajtli. Je czōnkym Stŏwarziszyniŏ Ôsōb Nŏrodowości Ślōnskij^[5].

• Nowe tendencje normatywne w standardowych językach chorwackim i serbskim (Ôpole 2004).
• Jugosłowiańskie spory o status języka serbsko-chorwackiego w latach 1901-1991 (Wrocław 2006).
• Прилози историји српскохрватског језика (Београд 2012).
• Derywacja frazeologiczna w języku polskim i serbskim (Wrocław 2016).
• Literacko-jynzykowŏ erbowizna Gōrnego Ślōnska – in spe, (w:) „Kiedy umrze ślōnsko gŏdka”, red. M. Musiał, M. Rosa, Katowice, 2019, s. 85-91,
• Rozwój języka Górnoślązaków w XXI wieku. Szkic socjolingwistyczny, „Zeszyty Łużyckie”, LIII, 2019, s. 25-42,
• Krytyka prób emancypacji śląszczyzny. Płaszczyzna prawno-ustrojowa, społeczno-polityczna i personalna, „Slavica Wratislaviensia”, CLXIX, 2019, s. 137-166,
• Czy można mówić o istnieniu śląskiego języka literackiego? Współczesny uzus gramatyczno-ortograficzny literackiej odmiany etnolektu śląskiego, (w:) „Area slavica 3. Jazyk na hranici – hranice v jazyku”, red. I. Bogoczova, Ôstrawa, 2020, s. 175-184.

• Publikacyje ôd Henryka Jaroszewicza we Google Books