zwierzchnik
Polish
[edit]
Etymology
[edit]From zwierzchni + -nik.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]zwierzchnik m pers (female equivalent zwierzchniczka)
Declension
[edit]Declension of zwierzchnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zwierzchnik | zwierzchnicy/zwierzchniki (deprecative) |
| genitive | zwierzchnika | zwierzchników |
| dative | zwierzchnikowi | zwierzchnikom |
| accusative | zwierzchnika | zwierzchników |
| instrumental | zwierzchnikiem | zwierzchnikami |
| locative | zwierzchniku | zwierzchnikach |
| vocative | zwierzchniku | zwierzchnicy |
Derived terms
[edit]noun
Related terms
[edit]adjective
Further reading
[edit]- zwierzchnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zwierzchnik in Polish dictionaries at PWN