From s- + kopać.
skopać pf (imperfective skopywać)
- (transitive) to dig up, to dig
- (transitive) to kick off of something (from the surface of)
- (transitive) to kick someone or something multiple times
- (transitive, colloquial) to botch, to do wrongly
- (transitive, colloquial) to ream someone, to criticize
Conjugation of skopać pf
|
skopać
|
skopię
|
skopiemy
|
skopiesz
|
skopiecie
|
skopie
|
skopią
|
skopie się
|
skopałem, -(e)m skopał
|
skopałam, -(e)m skopała
|
skopałom, -(e)m skopało
|
skopaliśmy, -(e)śmy skopali
|
skopałyśmy, -(e)śmy skopały
|
skopałeś, -(e)ś skopał
|
skopałaś, -(e)ś skopała
|
skopałoś, -(e)ś skopało
|
skopaliście, -(e)ście skopali
|
skopałyście, -(e)ście skopały
|
skopał
|
skopała
|
skopało
|
skopali
|
skopały
|
skopano
|
skopałbym, bym skopał
|
skopałabym, bym skopała
|
skopałobym, bym skopało
|
skopalibyśmy, byśmy skopali
|
skopałybyśmy, byśmy skopały
|
skopałbyś, byś skopał
|
skopałabyś, byś skopała
|
skopałobyś, byś skopało
|
skopalibyście, byście skopali
|
skopałybyście, byście skopały
|
skopałby, by skopał
|
skopałaby, by skopała
|
skopałoby, by skopało
|
skopaliby, by skopali
|
skopałyby, by skopały
|
skopano by
|
niech skopię
|
skopmy
|
skop
|
skopcie
|
niech skopie
|
niech skopią
|
skopany
|
skopana
|
skopane
|
skopani
|
skopane
|
skopawszy
|
skopanie
|
- skopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skopać in Polish dictionaries at PWN