sądzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: sadzić and sadźić

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish sędzić. By surface analysis, sąd +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio 1; sądzić:(file)
  • Audio 2; sądzić się:(file)
  • Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: są‧dzić

Verb

[edit]

sądzić impf

  1. (transitive) to judge; to try (to preside over a legal case in order to determine someone's fate in court) [with za (+ accusative) ‘for what’]
  2. (transitive) to judge, to deem (to evaluate or assess someone)
    Synonyms: oceniać, osądzać
    Near-synonyms: mieć, uważać
  3. (intransitive) to think; to suppose; to presume (to hold an opinion) [with o (+ locative) ‘about whom/what’], [with z (+ genitive) or po (+ locative) ‘by what’]
    Synonyms: myśleć, uważać
  4. (transitive) to judge (to to administer justice, to exercise judicial power)
  5. (transitive, archaic) to grant; to allocate
    Synonyms: przeznaczać, przyznawać
  6. (transitive, obsolete) to judge (to assess negatively)
  7. (reflexive with się, colloquial, law) to litigate (to go to law) [with z (+ instrumental) ‘with whom’], [with o (+ accusative) ‘over/for what’]
    Synonyms: prawować się, procesować się
  8. (reflexive with się, obsolete) to be judged (to be evaluated or assessed)
  9. (reflexive with się, obsolete, of a trial) to be held; to take place
  10. (reflexive with się, obsolete) to judge oneself (to consider oneself, to deem oneself)
    Synonyms: mieć się, uważać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of sądzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sądzić
present tense 1st sądzę sądzimy
2nd sądzisz sądzicie
3rd sądzi sądzą
impersonal sądzi się
past tense 1st sądziłem,
-(e)m sądził
sądziłam,
-(e)m sądziła
sądziłom,
-(e)m sądziło
sądziliśmy,
-(e)śmy sądzili
sądziłyśmy,
-(e)śmy sądziły
2nd sądziłeś,
-(e)ś sądził
sądziłaś,
-(e)ś sądziła
sądziłoś,
-(e)ś sądziło
sądziliście,
-(e)ście sądzili
sądziłyście,
-(e)ście sądziły
3rd sądził sądziła sądziło sądzili sądziły
impersonal sądzono
future tense 1st będę sądził,
będę sądzić
będę sądziła,
będę sądzić
będę sądziło,
będę sądzić
będziemy sądzili,
będziemy sądzić
będziemy sądziły,
będziemy sądzić
2nd będziesz sądził,
będziesz sądzić
będziesz sądziła,
będziesz sądzić
będziesz sądziło,
będziesz sądzić
będziecie sądzili,
będziecie sądzić
będziecie sądziły,
będziecie sądzić
3rd będzie sądził,
będzie sądzić
będzie sądziła,
będzie sądzić
będzie sądziło,
będzie sądzić
będą sądzili,
będą sądzić
będą sądziły,
będą sądzić
impersonal będzie sądzić się
conditional 1st sądziłbym,
bym sądził
sądziłabym,
bym sądziła
sądziłobym,
bym sądziło
sądzilibyśmy,
byśmy sądzili
sądziłybyśmy,
byśmy sądziły
2nd sądziłbyś,
byś sądził
sądziłabyś,
byś sądziła
sądziłobyś,
byś sądziło
sądzilibyście,
byście sądzili
sądziłybyście,
byście sądziły
3rd sądziłby,
by sądził
sądziłaby,
by sądziła
sądziłoby,
by sądziło
sądziliby,
by sądzili
sądziłyby,
by sądziły
impersonal sądzono by
imperative 1st niech sądzę sądźmy
2nd sądź sądźcie
3rd niech sądzi niech sądzą
active adjectival participle sądzący sądząca sądzące sądzący sądzące
passive adjectival participle sądzony sądzona sądzone sądzeni sądzone
contemporary adverbial participle sądząc
verbal noun sądzenie

Derived terms

[edit]
verbs
verbs
[edit]
adjectives
nouns

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), sądzić is one of the most used words in Polish, appearing 14 times in scientific texts, 4 times in news, 23 times in essays, 17 times in fiction, and 20 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 78 times, making it the 830th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “sądzić”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 520

Further reading

[edit]
  • 37321 in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sądzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sądzić in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “sądzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “sądzić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • SĄDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.04.2016
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “sądzić”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “sądzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “sądzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 39
  • sądzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • sądzić się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “sądzić”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN