praenosco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From prae (before) +‎ nōscō (know).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

praenōscō (present infinitive praenōscere, perfect active praenōvī, supine praenōtum); third conjugation

  1. to foreknow

Conjugation

[edit]
   Conjugation of praenōscō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praenōscō praenōscis praenōscit praenōscimus praenōscitis praenōscunt
imperfect praenōscēbam praenōscēbās praenōscēbat praenōscēbāmus praenōscēbātis praenōscēbant
future praenōscam praenōscēs praenōscet praenōscēmus praenōscētis praenōscent
perfect praenōvī praenōvistī,
praenōstī1
praenōvit praenōvimus,
praenōmus1
praenōvistis,
praenōstis1
praenōvērunt,
praenōvēre,
praenōrunt1
pluperfect praenōveram,
praenōram1
praenōverās,
praenōrās1
praenōverat,
praenōrat1
praenōverāmus,
praenōrāmus1
praenōverātis,
praenōrātis1
praenōverant,
praenōrant1
future perfect praenōverō,
praenōrō1
praenōveris,
praenōris1
praenōverit,
praenōrit1
praenōverimus,
praenōrimus1
praenōveritis,
praenōritis1
praenōverint,
praenōrint1
passive present praenōscor praenōsceris,
praenōscere
praenōscitur praenōscimur praenōsciminī praenōscuntur
imperfect praenōscēbar praenōscēbāris,
praenōscēbāre
praenōscēbātur praenōscēbāmur praenōscēbāminī praenōscēbantur
future praenōscar praenōscēris,
praenōscēre
praenōscētur praenōscēmur praenōscēminī praenōscentur
perfect praenōtus + present active indicative of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active indicative of sum
future perfect praenōtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praenōscam praenōscās praenōscat praenōscāmus praenōscātis praenōscant
imperfect praenōscerem praenōscerēs praenōsceret praenōscerēmus praenōscerētis praenōscerent
perfect praenōverim,
praenōrim1
praenōverīs,
praenōrīs1
praenōverit,
praenōrit1
praenōverīmus,
praenōrīmus1
praenōverītis,
praenōrītis1
praenōverint,
praenōrint1
pluperfect praenōvissem,
praenōssem1
praenōvissēs,
praenōssēs1
praenōvisset,
praenōsset1
praenōvissēmus,
praenōssēmus1
praenōvissētis,
praenōssētis1
praenōvissent,
praenōssent1
passive present praenōscar praenōscāris,
praenōscāre
praenōscātur praenōscāmur praenōscāminī praenōscantur
imperfect praenōscerer praenōscerēris,
praenōscerēre
praenōscerētur praenōscerēmur praenōscerēminī praenōscerentur
perfect praenōtus + present active subjunctive of sum
pluperfect praenōtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praenōsce praenōscite
future praenōscitō praenōscitō praenōscitōte praenōscuntō
passive present praenōscere praenōsciminī
future praenōscitor praenōscitor praenōscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praenōscere praenōvisse,
praenōsse1
praenōtūrum esse praenōscī praenōtum esse praenōtum īrī
participles praenōscēns praenōtūrus praenōtus praenōscendus,
praenōscundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praenōscendī praenōscendō praenōscendum praenōscendō praenōtum praenōtū

1The verb "nōscō" and its compounds frequently drop the syllables "vi" and "ve" from their perfect, pluperfect and future perfect conjugations.

[edit]

References

[edit]
  • praenosco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praenosco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praenosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • praenosco in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016