donaigh

Irish

Etymology

From dona +‎ -igh.

Verb

donaigh (present analytic donaíonn, future analytic donóidh, verbal noun donú, past participle donaithe)

(transitive) make worse, aggravate, escalate
(intransitive) become worse, deteriorate
(transitive) injure, maim

Conjugation

conjugation of donaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	donaím	donaíonn tú; donaír^†	donaíonn sé, sí	donaímid; donaíonn muid	donaíonn sibh	donaíonn siad; donaíd^†	a dhonaíonn; a dhonaíos / a ndonaíonn*	donaítear
	past	dhonaigh mé; dhonaíos	dhonaigh tú; dhonaís	dhonaigh sé, sí	dhonaíomar; dhonaigh muid	dhonaigh sibh; dhonaíobhair	dhonaigh siad; dhonaíodar	a dhonaigh / ar dhonaigh*	donaíodh
	past habitual	dhonaínn / ndonaínn‡‡	dhonaíteá / ndonaíteá‡‡	dhonaíodh sé, sí / ndonaíodh sé, sí‡‡	dhonaímis; dhonaíodh muid / ndonaímis‡‡; ndonaíodh muid‡‡	dhonaíodh sibh / ndonaíodh sibh‡‡	dhonaídís; dhonaíodh siad / ndonaídís‡‡; ndonaíodh siad‡‡	a dhonaíodh / a ndonaíodh*	dhonaítí / ndonaítí‡‡
future		donóidh mé; donód; donóchaidh mé^†	donóidh tú; donóir^†; donóchaidh tú^†	donóidh sé, sí; donóchaidh sé, sí^†	donóimid; donóidh muid; donóchaimid^†; donóchaidh muid^†	donóidh sibh; donóchaidh sibh^†	donóidh siad; donóid^†; donóchaidh siad^†	a dhonóidh; a dhonós; a dhonóchaidh^†; a dhonóchas^† / a ndonóidh; a ndonóchaidh^†	donófar; donóchar^†
conditional		dhonóinn; dhonóchainn^† / ndonóinn‡‡; ndonóchainn^†‡‡	dhonófá; dhonóchthá^† / ndonófá‡‡; ndonóchthá^†‡‡	dhonódh sé, sí; dhonóchadh sé, sí^† / ndonódh sé, sí‡‡; ndonóchadh sé, sí^†‡‡	dhonóimis; dhonódh muid; dhonóchaimis^†; dhonóchadh muid^† / ndonóimis‡‡; ndonódh muid‡‡; ndonóchaimis^†‡‡; ndonóchadh muid^†‡‡	dhonódh sibh; dhonóchadh sibh^† / ndonódh sibh‡‡; ndonóchadh sibh^†‡‡	dhonóidís; dhonódh siad; dhonóchadh siad^† / ndonóidís‡‡; ndonódh siad‡‡; ndonóchadh siad^†‡‡	a dhonódh; a dhonóchadh^† / a ndonódh; a ndonóchadh^†	dhonófaí; dhonóchthaí^† / ndonófaí‡‡; ndonóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go ndonaí mé; go ndonaíod^†	go ndonaí tú; go ndonaír^†	go ndonaí sé, sí	go ndonaímid; go ndonaí muid	go ndonaí sibh	go ndonaí siad; go ndonaíd^†	—	go ndonaítear
subjunctive	past	dá ndonaínn	dá ndonaíteá	dá ndonaíodh sé, sí	dá ndonaímis; dá ndonaíodh muid	dá ndonaíodh sibh	dá ndonaídís; dá ndonaíodh siad	—	dá ndonaítí
imperative		donaím	donaigh	donaíodh sé, sí	donaímis	donaígí; donaídh^†	donaídís	—	donaítear
verbal noun		donú
past participle		donaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *donaigh*
radical	lenition	eclipsis
donaigh	dhonaigh	ndonaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

donaigh

Contents

Irish

Etymology

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

donaigh

Irish

Etymology

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

Search