naton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: natoń

Finnish

[edit]

Noun

[edit]

naton

  1. genitive singular of nato

Anagrams

[edit]

Hiligaynon

[edit]

Pronoun

[edit]

náton

  1. genitive singular of kitá

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in 1400.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /natɔ(ː)n/
  • IPA(key): (15th CE) /natɔn/, /naton/

Noun

[edit]

naton m animacy unattested

  1. woodshed; woodpile (place where wood is deposited)
    • 1856-1870 [1400], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[1], volume II, number 558:
      Nicolaus... contumax... pro nywa, pro naton, pro sepis et pro sepicione facta in pomerio contra Przeczslaum
      [Nicolaus... contumax... pro niwa, pro naton, pro sepis et pro sepicione facta in pomerio contra Przeczslaum]
  2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. stump for chopping a tree
      • 1885-2024 [15th century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[2], volume V, page 29:
        Naton *custrum
        [Naton *custrum]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “naton”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN