mawiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From mówić +‎ -ać. First attested in 1438.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ma(ː)vjat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /mavjat͡ɕ/, /mɒvjat͡ɕ/

Verb

[edit]

mawiać impf

  1. frequentative of mówić
    • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, page 237:
      Mami syą strzecz, bichom przecziwo bogu nye mawiali w przecziwnosczyach
      [Mamy się strzec, bychom przeciwo Bogu nie mawiali w przeciwnościach]

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: mawiać

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “mawiać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish mawiać. By surface analysis, mówić +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avjat͡ɕ
  • Syllabification: ma‧wiać

Verb

[edit]

mawiać impf (indeterminate, frequentative, imperfective determinate mówić)

  1. (intransitive) frequentative of mówić

Conjugation

[edit]
Conjugation of mawiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mawiać
present tense 1st mawiam mawiamy
2nd mawiasz mawiacie
3rd mawia mawiają
impersonal mawia się
past tense 1st mawiałem,
-(e)m mawiał
mawiałam,
-(e)m mawiała
mawiałom,
-(e)m mawiało
mawialiśmy,
-(e)śmy mawiali
mawiałyśmy,
-(e)śmy mawiały
2nd mawiałeś,
-(e)ś mawiał
mawiałaś,
-(e)ś mawiała
mawiałoś,
-(e)ś mawiało
mawialiście,
-(e)ście mawiali
mawiałyście,
-(e)ście mawiały
3rd mawiał mawiała mawiało mawiali mawiały
impersonal mawiano
future tense 1st będę mawiał,
będę mawiać
będę mawiała,
będę mawiać
będę mawiało,
będę mawiać
będziemy mawiali,
będziemy mawiać
będziemy mawiały,
będziemy mawiać
2nd będziesz mawiał,
będziesz mawiać
będziesz mawiała,
będziesz mawiać
będziesz mawiało,
będziesz mawiać
będziecie mawiali,
będziecie mawiać
będziecie mawiały,
będziecie mawiać
3rd będzie mawiał,
będzie mawiać
będzie mawiała,
będzie mawiać
będzie mawiało,
będzie mawiać
będą mawiali,
będą mawiać
będą mawiały,
będą mawiać
impersonal będzie mawiać się
conditional 1st mawiałbym,
bym mawiał
mawiałabym,
bym mawiała
mawiałobym,
bym mawiało
mawialibyśmy,
byśmy mawiali
mawiałybyśmy,
byśmy mawiały
2nd mawiałbyś,
byś mawiał
mawiałabyś,
byś mawiała
mawiałobyś,
byś mawiało
mawialibyście,
byście mawiali
mawiałybyście,
byście mawiały
3rd mawiałby,
by mawiał
mawiałaby,
by mawiała
mawiałoby,
by mawiało
mawialiby,
by mawiali
mawiałyby,
by mawiały
impersonal mawiano by
imperative 1st niech mawiam mawiajmy
2nd mawiaj mawiajcie
3rd niech mawia niech mawiają
active adjectival participle mawiający mawiająca mawiające mawiający mawiające
contemporary adverbial participle mawiając
verbal noun mawianie
verbs

Further reading

[edit]