Τζον Μπάνβιλ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Τζον Μπάνβιλ (John Banville) (8 Δεκεμβρίου 1945) είναι Ιρλανδός συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Ουέξφορντ της Ιρλανδίας. Το πρώτο του βιβλίο, το Long Lankin, εκδόθηκε το 1970. Η νουβέλα του, The Book of Evidence (1989), συμπεριλήφθηκε στην τελική λίστα για το Λογοτεχνικό βραβείο Μπούκερ, και κέρδισε το βραβείο Guiness Peat Aviation Award. Μία άλλη νουβέλα του, The Sea (Η Θάλασσα, 2005), κέρδισε το βραβείο Booker. Το, The Newton Letter, μεταφέρθηκε στην τηλεόραση.
Τζον Μπάνβιλ | |
---|---|
Γέννηση | 8 Δεκεμβρίου 1945 Wexford |
Επάγγελμα/ ιδιότητες | σεναριογράφος, μυθιστοριογράφος, συγγραφέας[1], θεατρικός συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας, δημοσιογράφος και δημιουργός γραπτών έργων[2] |
Υπηκοότητα | Ιρλανδία |
Σχολές φοίτησης | International Writing Program και St Peter's College, Wexford |
Αξιοσημείωτα έργα | The Book of Evidence, Ghosts, Eclipse, Shroud, The Sea, The Infinities και Ancient Light |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
δεδομένα ( ) |
Βραβεία
ΕπεξεργασίαΈτος | Βραβείο | Βιβλίο |
1976 | James Tait Black Memorial Prize | Doctor Copernicus |
1981 | Guardian Fiction Prize | Kepler |
Allied Irish Bank Fiction Prize | ||
American-Irish Foundation Award | Birchwood | |
1989 | Guinness Peat Aviation Award | The Book of Evidence |
1989 | Booker Prize (συμπεριλήφθηκε στην τελική λίστα) | The Book of Evidence |
2005 | Booker Prize | The Sea |
2006 | Irish Book Awards Novel of the Year | The Sea |
2011 | Λογοτεχνικό βραβείο Φραντς Κάφκα | - |
2014 | Λογοτεχνικό βραβείο Πρίγκιπας των Αστούριας | - |
Στυλ
ΕπεξεργασίαΟ Τζον Μπάνβιλ διακρίνεται από τους κριτικούς για το περίτεχνο ύφος του στην αγγλική γλώσσα και η γραφή του έχει χαρακτηριστεί ως έξοχη, εκθαμβωτική και άριστα δουλεμένη. Ο David Mehegan, από την εφημερίδα Boston Globe αποκαλεί τον Μπάνβιλ "Ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες που γράφουν στα αγγλικά σήμερα·" και ο UK Observer περιέγραψε το έργο, The Book of Evidence, του 1989, ως "πρόζα που ρέει αψεγάδιαστα της οποίας ο λυρισμός, η αριστοκρατική ειρωνεία και η οδυνηρή αίσθηση της απώλειας θυμίζουν τη Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ."
Είναι επίσης γνωστός για το μαύρο χιούμορ του και το οξύ του πνεύμα.
Έργα
Επεξεργασία- Long Lankin (1970)
- Nightspawn (1971)
- Birchwood (1973)
- Doctor Copernicus: A Novel (1976)
- Kepler, a Novel (1981)
- The Newton Letter: An Interlude (1982)
- Mefisto (1986)
- The Book of Evidence (1989)
- Ghosts (1993)
- The Broken Jug: After Heinrich von Kleist (1994) - (θεατρικό)
- Seachange (θεατρικό)
- Athena: A Novel (1995)
- The Untouchable (1997)
- God's Gift: A Version of Amphitryon by Heinrich von Kleist (2000)
- Eclipse (2000)
- Shroud (2002)
- Dublin 1742 (θεατρικό)
- Prague Pictures: Portrait Of A City (2003)
- The Sea, (2005)
- Love In The Wars (adaptation of Heinrich von Kleist's Penthesilea, 2005)
- Christine Falls (δημοσιευμένο υπό το όνομα Benjamin Black, 2006)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /168593. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ www
.todostuslibros .com /autor /john-banville. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2022.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |