Σεμπαστιάν Οζιέ

Η καριέρα του Οζιέ στα Ράλι ξεκίνησε το 2005, όταν κέρδισε το Rallye Jeunes και ανταμείφθηκε με μια θέση στο Peugeot 206 Cup της επόμενης περιόδου. Από το ξεκίνημα συνεργάζεται με τον Ζιλιάν Ινγκρασιά. Κατέκτησε μια θέση στο βάθρο στο Terre des Cardabelles και την έκτη θέση στο πρωτάθλημα μαζί με το βραβείο του Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου.

Το 2007, ο Οζιέ κέρδισε το Peugeot 206 Cup με τέσσερις νίκες (Diois, Langres, Causses, Touquet) και δύο δεύτερες θέσεις (Αλσατία-Vosges, Limousin). Κέρδισε επίσης το Rallye Hivernal des Hautes-Alpes. Τον Απρίλιο του 2007, πήρε μέρος στο πρώτο του περιφερειακό ράλι (Rallye du Quercy) τερματίζοντας στην τρίτη θέση με ένα Peugeot 206 XS.

Ο Ogier έλαβε το βραβείο Espoir Echappement de l'année, ένας τιμητικός τίτλος από επαγγελματίες και οπαδούς, μπαίνοντας στη λίστα με τους Ντιντιέ Οριόλ, Φρανσουά Ντελεκούρ και Σεμπαστιάν Λεμπ. 

 

Τη σεζόν του 2008, ο Οζιέ είχε πλήρη συμμετοχή στο Junior World Rally Championship, οδηγώντας ένα Citroën C2 Super 1600-class για την Equipe de France FFSA.

Ο Οζιέ έκανε το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι στο Ράλι Μεξικό του 2008, κερδίζοντας την πρώτη του νίκη στο JWRC, και έγινε ο πρώτος από αυτή την κατηγορία που κατακτά πόντο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι χάρη στην όγδοη θέση της γενικής. Κέρδισε και πάλι στην Ιορδανία: μετά από απώλεια τεσσάρων λεπτών λόγω μηχανικής βλάβης, επέστρεψε δυναμικά, και τελικά πήρε τη νίκη, όταν ο πρωτοπόρος βγήκε από το δρόμο.

Μετά από αυτή τη δεύτερη διαδοχική νίκη, εγκατέλειψε από το Ράλι Σαρδηνίας με σπασμένη κρεμαγιέρα. Ωστόσο, επανεκκίνησε χάρη στο SupeRally και τερμάτισε πέμπτος. Ο Οζιέ κατέκτησε ακόμα μία νίκη στην κατηγορία στη Γερμανία. Στη συνέχεια κυριάρχησε στο Ράλι Καταλονίας γράφοντας τους περισσότερους ταχύτερους χρόνους, αλλά βγήκε εκτός από το δρόμο κατά τη διάρκεια του τελευταίου σκέλους.^[4]

Μετά από μια προσεκτική αρχή στον εντός έδρας αγώνα, στο Tour de Corse, Ο Οζιέ κατέκτησε το Παγκόσμια πρωτάθλημα Junior, τερματίζοντας εκεί δεύτερος.

Μετά την κατάκτηση του τίτλου στο JWRC, ο Οζιέ επιβραβεύτηκε με την πρώτη του συμμετοχή με αυτοκίνητο Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι, ένα Citroën C4, στο βρετανικό ράλι. Εξέπληξε τους πιο έμπειρους οδηγούς, κερδίζοντας την πρώτη ειδική διαδρομή στον πάγο και λαμβάνοντας την πρωτοπορία^[5] για το πρώτο του ράλι στο WRC. Με το πλεονέκτημα της σειράς εκκίνησής του, κράτησε το προβάδισμα μέχρι την πέμπτη ειδική, πριν χάσει χρόνο λόγω ενός μηχανικού προβλήματος. Τελικά έχασε μια πολύ καλή όγδοη θέση τη δεύτερη μέρα.^[6]

 

Τον Ιανουάριο του 2009, ο Οζιέ έκανε μία εμφάνιση στο Intercontinental Rally Challenge, στο Ράλι Μόντε Κάρλο. Κέρδισε τη διάσημη εκδήλωση στον πρώτο του αγώνα με ένα Peugeot 207 S2000.^[7]

Για τη σεζόν του 2009, ο Οζιέ υπέγραψε στο WRC επωφελούμενος τον τίτλο του στο JWRC. Κατά την έναρξη της σεζόν, θα έπρεπε να λάβει μέρος στους πρώτους έξι γύρους του παγκοσμίου πρωταθλήματος με το C4 WRC της δορυφορικής ομάδας της Citroën, και ότι το υπόλοιπο της σεζόν θα εξαρτιόταν από τα αποτελέσματα του. Παρά τα όποια λάθη, οι εμφανίσεις του έσπρωξε την ομάδα στο να συνεχίσει μαζί του για το υπόλοιπο της σεζόν.

Στο Ράλι Ακρόπολις, ο Οζιέ ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο, τερματίζοντας δεύτερος πίσω από τον Mikko Hirvonen.^[8]

Τον Ιανουάριο του 2010, ο Σεμπαστιάν πήρε μέρος και πάλι στο Rallye Monte-Carlo με ένα Peugeot 207 S2000. Μετά την απώλεια δύο λεπτών βγαίνοντας εκτός δρόμου στην έναρξη του αγώνα (σε χιόνι που έβαλαν ορισμένοι θεατές), στη συνέχεια, έγραψε αρκετούς γρήγορους χρόνους στις ειδικές και μείωσε στα 45 δευτερόλεπτα από τον πρωτοπόρο Μίκο Χίρβονεν (Mikko Hirvonen), αλλά τελικά εγκατέλειψε την τελευταία ημέρα με πρόβλημα στον εναλλάκτη.

Καθώς το Monte-Carlo, ήταν ακόμα μέρος του προγράμματος του IRC, η σεζόν του Οζιέ το 2010 ξεκίνησε στη Σουηδία με τον πρώτο γύρο του WRC. Ο Γάλλος συνέχισε στη Citroën Junior Team με τον παγκόσμιο πρωταθλητή της Φόρμουλα 1 το 2007, Kimi Raikkonen, ως τον νέο ομόσταβλό του. Πήρε την πέμπτη θέση στη Σουηδία μετά από μια καλή απόδοση και ανέβηκε για δεύτερη φορά στο βάθρο στο Μεξικό μετά από μονομαχία με τον Petter Solberg μέχρι την τελευταία στιγμή. Στην Ιορδανία, είχε εξαιρετικό ξεκίνημα και ήταν δεύτερος στην κατάταξη μετά τα δύο πρώτα σκέλη, ωστόσο μετά από εντολές της ομάδας αναγκάστηκε να δεχτεί αρκετά λεπτά της ποινής λόγω καθυστέρησης στον έλεγχο χρόνου. Ακόμα και έτσι κατέληξε στην έκτη θέση. Στην Τουρκία, ο Οζιέ προηγούταν μετά από έντεκα ειδικές, πριν χάσει τρία λεπτά ύστερα από ένα κλατάρισμα στην SS15, τερματίζοντας τελικά τέταρτος. Στο Ράλι της Νέας Ζηλανδίας, ήρθε ακόμη πιο κοντά στην παρθενική του νίκη, καθώς ήταν πρώτος πριν από την τελευταία ειδική, αλλά είχε τετ α κε τρεις στροφές πριν το τέλος και έχασε τη νίκη από τον Λάτβαλα για 2,4 δευτερόλεπτα (τρίτη μικρότερη διαφορά στην ιστορία).

Ο Οζιέ κατέκτησε την παρθενική του νίκη στο WRC στον επόμενο αγώνα, το Ράλι της Πορτογαλίας. Διατήρησε το μομέντουμ των εμφανίσεών του στην Τουρκία και τη Νέα Ζηλανδία, ανοίγοντας προβάδισμα 45 δευτερόλεπτα από τον Λεμπ, που «σκούπιζε» τις ειδικές από την πρώτη μέρα. Αν και ο Λεμπ μείωσε, ο Οζιέ δεν έκανε λάθος και τελικά τον νίκησε για 8 δευτερόλεπτα. Μετά κέρδισε το Rally della Lanterna στην Ιταλία, μια έκτακτη εμφάνιση για να αποκτήσει εμπειρία στην άσφαλτο, καθώς πλέον ένιωθε περισσότερη αυτοπεποίθηση στο χώμα.

Δεδομένων των σταθερών αποτελεσμάτων, του πνεύματος της ομάδας και των κακών αποτελεσμάτων του Ντάνι Σόρδο, η Citroën προωθεί τον Οζιέ στην εργοστασιακή ομάδα για τα υπόλοιπα τρία χωμάτινα ράλι της σεζόν. Στη συνέχεια, ο Σόρδο αντικαθιστά τον Οζιέ στην ομάδα junior. ^[9] Αυτό αποδείχθηκε μια συνετή απόφαση, αφού ο Οζιέ πήρε τη δεύτερη θέση στη Φινλανδία, μπροστά από τον Λεμπ, ενώ ήταν 4ος και 3ος πίσω από Σόρδο και Λεμπ στην άσφαλτο (στη Βουλγαρία και τη Γερμανία). Πήρε τη δεύτερη νίκη του στο WRC στο Ράλι Ιαπωνίας μετά από μια συναρπαστική μονομαχία με τον Πέτερ Σόλμπεργκ και εντυπωσίασε με την ικανότητα του να προσαρμόζει γρήγορα τον εαυτό του σε ένα ράλι που δεν είχε αγωνιστεί στο παρελθόν.

 

Ο Οζιέ συνέχισε την εξέλιξη, το 2011. Ύστερα από τις παραστάσεις του το 2010, του δόθηκε το αυτοκίνητο της εργοστασιακής ομάδας της Citroën για την πλήρη σεζόν του 2011, σε αντικατάσταση του Ντάνι Σόρδο. Όπως του είχαν υποσχεθεί, αντιμετωπίστηκε ισότιμα με τον Σεμπαστιάν Λεμπ, και οι θαυμαστές περίμεναν μια μεγάλη μάχη για τον τίτλο.

Το DS3 WRC δεν έκανε το αναμενόμενο ντεμπούτο του στη Σουηδία, ωστόσο ο Οζιέ (4ος) νίκησε τον Λεμπ (6ος), και, επίσης, έγινε ο πρώτος οδηγός που κέρδισε μια Power Stage. Η μάχη εξελίχθηκε σε μονομαχία στο Μεξικό, όπου ο Οζιέ ξεκίνησε την τελευταία ημέρα ως πρωτοπόρος πριν βγει εκτός δρόμου. Κέρδισε στα επόμενα δύο ράλι σε Πορτογαλία και Ιορδανία, με δύο δέκατα τον Jari-Matti Latvala, έσπασε το ρεκόρ νίκης με τη μικρότερη διαφορά. 4ος στη Σαρδηνία, έφτασε κοντά σε ακόμα μια νίκη στην Αργεντινή: ενώ ξεκίνησε το τελευταίο σκέλος με 43.7" πλεονέκτημα από τον Χίρβονεν, ρόλαρε και αυτό τον οδήγησε στο να χάσει τη νίκη στην τελευταία ειδική διαδρομή. Τερμάτισε στην τρίτη θέση πίσω από τον Σεμπαστιάν Λεμπ και τον Mikko Hirvonen.

Ο Οζιέ διεκδίκησε τη νίκη στο Ράλλυ Ακρόπολις, αλλά η σχέση του με τον Λεμπ επιδεινώθηκε. Ακολουθώντας μια κλασική στρατηγική στο WRC, ο Γάλλος επιβράδυνε το Σάββατο το απόγευμα για να αναγκάσει τον team-mate του να ανοίγει το δρόμο την επόμενη μέρα. Για να το πετύχει αυτό, βασίστηκε στους χρόνους του Λεμπ που του αποστέλλονταν από την ομάδα, ενώ λόγω τεχνικού προβλήματος ο πρωταθλητής δεν λάμβανε τις ίδιες πληροφορίες. Το ράλι κατέληξε σε μια αμφιλεγόμενη ατμόσφαιρα, καθώς ο Λεμπ δυσκολευόταν να δεχθεί να σαρώνει το δρόμο σε αυτές τις χωμάτινες ειδικές. Ο Λεμπ επανήλθε στη Φινλανδία, ενώ ο Οζιέ τελείωσε στην τρίτη θέση μετά από ένα κλατάρισμα κατά τη διάρκεια της τελευταίας ημέρας. Η ένταση μεταξύ των δύο οδηγών της Citroën κορυφώθηκε στη Γερμανία, όπου ο Λεμπ δεν είχε ηττηθεί ποτέ. Πριν την έναρξη του αγώνα, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής ανακοίνωσε την επέκταση του συμβολαίου του με τη Citroën μέχρι το τέλος του 2013. Σε αυτό το πλαίσιο, η εταιρία επέβαλε εντολές στο τέλος του πρώτου σκέλους, ενώ ο Λεμπ και ο Οζιέ χωρίζονταν με μόλις 7 δευτερόλεπτα και έχοντας μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους τους. Ήταν μια όμορφη μάχη και ο Σεμπαστιάν Οζιέ δεν δέχτηκε να θυσιαστεί τόσο νωρίς και με τέτοιο ασεβή τρόπο. Αυτό είπε και δημοσίως, δίνοντας αφορμή για μια τεράστια διαμάχη.^[10] Η νίκη τελικά πήγε σε αυτόν, καθώς ο Λεμπ είχε κλαταρισμένο ελαστικό.

Στην Αυστραλία, ο Οζιέ δεν κατάφερε να πιέσει τον Λεμπ, βγαίνοντας εκτός δρόμου αφού έκανε λάθος, όπως και κατά την πρώτη ημέρα. Μετά από ένα συναρπαστικό ανέβασμα στην κατάταξη, που τον έφερε μέχρι την ένατη θέση και κοντά στην όγδοη, η ομάδα του ζήτησε να επιβραδύνει στο τέλος του αγώνα και να αφήσει τον team-mate του να περάσει και να πάρει έναν πόντο για το πρωτάθλημα. Πήρε την εθελοντική ποινή του και σταμάτησε στην άκρη του δρόμου για περίπου δέκα λεπτά. Ωφελημένος επίσης από τα team orders ήταν ο Mikko Hirvonen που κέρδισε το ράλι και ως εκ τούτου, έγινε σοβαρός υποψήφιος του τίτλου, έχοντας 8 πόντους λιγότερους από τον Λεμπ. Ο Οζιέ πήρε μια πειστική νίκη στο Rallye de France. Αφού ο Λεμπ εγκατέλειψε λόγω τεχνικού προβλήματος, αντιστάθηκε στην πίεση του Ντάνι Σόρδο και του Petter Solberg και πήρε τον μέγιστο αριθμό πόντων για την ομάδα. Επέστρεψε στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος Οδηγών αφήνοντας την Αλσατία όντας 3 πόντους μακριά από τον Σεμπαστιάν Λεμπ και τον Μίκο Χίρβονεν. Δύο γύρους πριν το τέλος της σεζόν, το πρωτάθλημα που φαινόταν να είναι ανοιχτό, αλλά ο Λεμπ κατέκτησε τελικά τον τίτλο. Μετά από ένα πρόβλημα στον κινητήρα στην Ισπανία και ένα ατύχημα στη Μεγάλη Βρετανία, ο Σεμπαστιάν Οζιέ τελείωσε το πρωτάθλημα στην τρίτη θέση με πέντε νίκες (όσες και ο Σεμπαστιάν Λεμπ) και τέσσερις πρωτιές σε Power Stage (το καλύτερο ποσοστό της σεζόν). Η τεταμένη σχέση με τους επικεφαλής της Citroën οδήγησε στην απομάκρυνσή του, η οποία ανακοινώθηκε επίσημα στις 16 Νοεμβρίου. Αντικαταστάθηκε από τον Μίκο Χίρβονεν.

 

Στις 23 Νοεμβρίου 2011, η Volkswagen ανακοίνωσε την τριετή συνεργασία της με τον Σεμπαστιάν Οζιέ και τον συνοδηγό του Ζιλιάν Ινγκρασιά. Έγιναν το επίσημο πλήρωμα της ομάδας που θα ηγηθεί της Volkswagen στο WRC, που έχει προγραμματιστεί για το 2013. 

Η σεζόν του Οζιέ το 2012 ξεκίνησε στο Rallye Monte-Carlo, όπου έθεσε κάποιους καλούς χρόνους, αν και το Skoda Fabia S2000 ήταν λιγότερο ανταγωνιστικό από εκείνα του WRC που μάχονταν για τη νίκη. Αλλά στη 10η ειδική, βγήκε εκτός δρόμου σε ένα κομμάτι με έκτη σχέση στο κιβώτιο. Βγήκε σώος, αλλά ο συνοδηγός του τραυματίστηκε ελαφρά. Πριν από τη συντριβή, ο Οζιέ ήταν 6ος στη γενική κατάταξη του αγώνα.

Στο Ράλι Σουηδίας, ο Οζιέ πήρε την 11η θέση με τέσσερα λεπτά διαφορά από τον Per-Gunnar Andersson, ο πρωταθλητής στο S2000. Ο Οζιέ πήρε τους πρώτους πόντους της σεζόν και τους πρώτους για τη Volkswagen Motorsport με την όγδοη θέση στο Ράλι Μεξικού.

Στη Σουηδία και στο Μεξικό, δυσκολεύτηκε πολύ, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους της κατηγορίας S2000 και ως εκ τούτου έπρεπε να σαρώνει τους δρόμους. Αυτό άλλαξε στο Ράλι Πορτογαλίας και η κατάσταση έγινε πιο δίκαιη. Στη συνέχεια, πήρε μια σειρά από βαθμούς και τακτικά συναγωνιζόταν εναντίον οδηγών του WRC. Το καλύτερο αποτέλεσμα ήρθε στη Σαρδηνία, όπου πήρε την πέμπτη θέση – το καλύτερο αποτέλεσμα από ένα αυτοκίνητο S2000.

Παράλληλα με τη σεζόν του 2012 με το Skoda Fabia S2000, ο Σεμπαστιάν Οζιέ ακολούθησε ένα έντονο πρόγραμμα δοκιμών για την ανάπτυξη του Volkswagen Polo R WRC και προετοιμάζει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα.

Ξεκινώντας στο Μονακό, στο τέλος του 2012, το αυτοκίνητο ήταν έτοιμο για τον πρώτο γύρο της σεζόν του 2013 στο Rallye Monte Carlo. Παρά το ότι ήταν καινούργιο αυτοκίνητο και τις άστατες καιρικές συνθήκες, ο Οζιέ τερμάτισε στη δεύτερη θέση. Ακουγόταν σαν ένα ιδανικό ξεκίνημα, μια ανακούφιση που επιβεβαίωσε το πολλά υποσχόμενο επίπεδο του Polo.^[11]

Η σεζόν του 2013 συνεχίστηκε με το Ράλι Σουηδίας, όπου ο Οζιέ έγινε ο δεύτερος μη-Νορδικός νικητής από τη δημιουργία του το 1950, μετά τη νίκη του Λεμπ το 2004. Η νίκη στη Σουηδία ήταν επίσης η παρθενική για το Polo R WRC. Πρόσθεσε 3 επιπλέον πόντους με τη νίκη στην Power Stage και πήρε το προβάδισμα στο πρωτάθλημα. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Στη συνέχεια, πήρε τη νίκη στο Μεξικό, κερδίζοντας 16 ειδικές από τις 23 και ακόμα μία Power Stage. Το ίδιο πάλι στην Πορτογαλία, όπου και τελείωσε με περισσότερα από 3 λεπτά διαφορά από τον δεύτερο Μίκο Χίρβονεν.

Στην Αργεντινή, είχε προβλήματα με το χειρόφρενο και ο Οζιέ έχασε χρόνο σε μια λασπωμένη ευθεία, η οποία του κόστισε την πρωτοπορία του αγώνα. Αφού νικητής ήταν ο Λεμπ, ο Οζιέ εξασφάλισε κάποιους πολύτιμους βαθμούς με τη δεύτερη θέση. Η κακή τύχη επέστρεψε και πάλι στην Ελλάδα, όπου και έχασε τις πιθανότητές του να κερδίσει από την SS1, με ένα κλατάρισμα και πρόβλημα στην τροφοδοσία καυσίμου. Χάρη στο Rally 2, κατάφερε να φτάσει στη δέκατη θέση και πήρε τους τρεις βαθμούς μπόνους από την Power Stage.

 

Ο Σεμπαστιάν Οζιέ επέστρεψε στην κορυφαία θέση του βάθρου στην Ιταλία, νικώντας τον Thierry Neuville και τον Jari-Matti Latvala. Για πρώτη φορά στην καριέρα του κυριάρχησε σε ένα ράλι από την πρώτη ειδική μέχρι το τέλος. Επίσης, πήρε άλλη μια νίκη στην Power Stage.

Η νικητήρια φόρμα του συνεχίστηκε στη Φινλανδία, παρά τον τραυματισμό του ώμου του συνοδηγού του. Πήρε την πρώτη νίκη της καριέρας του σε αυτό το ράλι, κερδίζοντας περισσότερες από τις μισές ειδικές – και ιδίως τη θρυλική Ouninpohja που έσπασε το ρεκόρ. Με δύο ακόμα βαθμούς από την Power Stage, επέκτεινε το προβάδισμά του στην κορυφή της βαθμολογίας του παγκοσμίου πρωταθλήματος.^[12]

Στη Γερμανία, ο Σεμπαστιάν Οζιέ είχε ήδη μια (μικρή) ευκαιρία για να εξασφαλίσει τον τίτλο. Ωστόσο έσπασε την εμπρός αριστερή ανάρτηση χάνοντας ένα σημείο φρεναρίσματος κατά το πρώτο σκέλος. Πίσω στο δρόμο την επόμενη μέρα, ανέβηκε από την 47η στην 17η θέση και πήρε άλλη νίκη στην Power Stage. Με τον Thierry Neuville δεύτερο και τον Jari-Matti Latvala έβδομο, ο Οζιέ ήρθε πιο κοντά στον τίτλο. Στην Αυστραλία είχε πραγματικές πιθανότητες να γίνει πρωταθλητής. Ωστόσο, παρά τον εκπληκτικό αγώνα, με 19 νίκες σε 22 ειδικές, έχασε τον τίτλο στην τελευταία ειδική: Αφού ο Χίρβονεν είχε κλαταρισμένο ελαστικό, ο Neuville πήρε τη δεύτερη θέση και ο Ogier ως εκ τούτου, δεν κατέκτησε εκεί τον τίτλο για έναν πόντο.^[13]

Τελικά τον κατέκτησε στην πρώτη ειδική του Ράλι Γαλλίας (που έτυχε να είναι η Power Stage), γιατί ο δεύτερος Thierry Neuville, δεν μπορούσε να πιάσει πια τον Γάλλο, ακόμη και αν κέρδιζε το ράλι.^[14] Ο Γάλλος τελείωσε τη σεζόν με κάποιες νίκες ακόμα στη Γαλλία, την Ισπανία και, για πρώτη φορά στην καριέρα του, την Ουαλία.

Τελείωσε τη σεζόν με 9 νίκες, 11 βάθρα, 111 ειδικές διαδρομές (46,83% της σεζόν!), 7 Power Stage και 28 συνολικά βαθμούς από αυτή τη διαδικασία και συνολικά 290 βαθμούς στο πρωτάθλημα, που αποτελεί ρεκόρ για το WRC.

 

Ο Σεμπαστιάν Οζιέ θεωρεί ότι έναν τίτλο είναι πιο δύσκολο να τον υπερασπιστείς από το να τον κερδίσεις. Ωστόσο, η νίκη του στο Rallye Monte-Carlo επιβεβαίωσε την ηγετική του θέση στο WRC κατά την έναρξη της σεζόν του 2014.^[15] Σε αντίθεση με το 2009, αυτό το θρυλικό ράλι ήταν μέρος του WRC, κάνοντάς το μια πολύ ξεχωριστή στιγμή για τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή. Παρά τη λάθος επιλογή ελαστικών την πρώτη μέρα, εντυπωσίασε αναρριχόμενος στην κατάταξη και μπήκε στο Μονακό ως νικητής. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι η έναρξη δόθηκε στη γενέτειρά του Gap και το πρώτο μέρος του αγώνα ήταν πίσω στο Hautes-Alpes.

Ο Οζιέ έκανε ένα λάθος κατά τη διάρκεια του Ράλι Σουηδίας χτυπώντας ένα σωρό από χιόνι, ενώ προηγούταν και έπεσε στην 20η θέση. Η αποφασιστικότητά του τον οδήγησε τελικά στην 6η θέση. Η εκδίκηση ήρθε στο Ράλι Μεξικό. Πήρε το προβάδισμα στο πρώτο σκέλος και αύξησε τη διαφορά του μέχρι το τέλος. Κέρδισε επίσης την Power Stage και πήρε την πρωτοπορία του πρωταθλήματος από τον Λάτβαλα.

Κατάφερε να αυξήσει τη διαφορά του από τον team-mate του στον επόμενο γύρο, το Ράλι Πορτογαλίας. Πήρε τη νίκη και κέρδισε την Power Stage και πάλι, ενώ ο Λάτβαλα βγήκε από το δρόμο. Το Ράλι Πορτογαλίας ήταν και πάλι συνώνυμο της νίκης για τον Γάλλο - η τέταρτη στον συγκεκριμένο γύρο, που τον έφερε πιο κοντά στο ρεκόρ του Markku Alen με πέντε επιτυχίες. Αντίθετα το Ράλι Αργεντινής είναι ένα από τα σπάνια ράλι της σεζόν (με το Ράλι Πολωνίας), όπου δεν έχει κερδίσει ποτέ. Σε πολύ δύσκολες συνθήκες, πήρε τη δεύτερη θέση και την Power Stage. Επέστρεψε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στην Ιταλία,^[16], παρά το δύσκολο πρώτο σκέλος, στο οποίο σάρωνε το δρόμο. Στην Πολωνία, κέρδισε τόσο το ράλι όσο και την Power Stage, φτιάχνοντας προβάδισμα 50 πόντων στο πρωτάθλημα.

Στη Φινλανδία, πήρε τους πόντους της δεύτερης θέσης και πήρε άλλη μια νίκη σε Power Stage.Το προβάδισμά του στο πρωτάθλημα ήταν αμετάβλητο μετά τον επόμενο γύρο, στο Ράλι Γερμανίας, όπου Οζιέ και Λάτβαλα βγήκαν εκτός δρόμου. Ωστόσο στη Volkswagen ήταν σίγουροι ότι ο τίτλος των Οδηγών θα κατακτιόταν από έναν από τους οδηγούς της. Η γερμανική ομάδα εξασφάλισε τον τίτλο των Κατασκευαστών στον επόμενο γύρο, στην Αυστραλία, με τον Οζιέ να επιστρέφει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Η πρώτη προσπάθεια για την εξασφάλιση του πρωταθλήματος απέτυχε όμως, καθώς δε μπόρεσε να διεκδικήσει τη νίκη με το πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων κατά την έναρξη του Ράλι Γαλλίας. Παρά το χαμένο χρόνο, κατάφερε να εξασφαλίσει την Power Stage. Η ανακούφιση ήρθε στη δεύτερη προσπάθεια, στην Καταλονία. Καθώς κέρδισε τον προτελευταίο γύρο της σεζόν, ο Σεμπαστιάν Οζιέ και ο Ζιλιάν Ινγκρασιά εξασφάλισαν το δεύτερο τίτλο.^[17] Ο Οζιέ έγινε ο όγδοος οδηγός που έφτασε τις δύο κατακτήσεις και ο τέταρτος που το κατάφερε δύο χρόνια στη σειρά. Ο Ινγκρασιά είναι ο μοναδικός Γάλλος συνοδηγός με δύο στέμματα. Ο Γάλλος τελείωσε τη σεζόν με στυλ με μια νίκη στην Ουαλία. Με 8 νίκες, 10 βάθρα και 94 ειδικές διαδρομές, ο Οζιέ είχε 49 βαθμούς διαφορά στην τελική βαθμολογία.

Η Volkswagen ανανέωσε το συμβόλαιο του Σεμπαστιάν Οζιέ αλλά και των υπόλοιπων πληρωμάτων.^[18]

Το 2015, Οζιέ και Ινγκρασιά κέρδισαν τον πρώτο γύρο της σεζόν, το Rallye Monte-Carlo. Το νέο Polo R WRC ήταν αμέσως επιτυχημένο παρά την επιστροφή, για έναν αγώνα, του Σεμπαστιάν Λεμπ.

Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής πέρασε μπροστά με άλλη μια νίκη στη Σουηδία, την οποία κατέκτησε στην τελευταία ειδική, όταν ο Andreas Mikkelsen έκανε λάθος.^[19] Το χατ-τρικ για τον Γάλλο ολοκληρώθηκε όταν κέρδισε το Ράλι Μεξικού.^[20] Αυτή ήταν η πέμπτη συνεχόμενη νίκη από το Rally Catalunya του 2014 και η τρίτη στη σειρά στο Μεξικό.

Το Ράλι Αργεντινής σηματοδότησε το τέλος της σειράς, αφού ένα μηχανικό πρόβλημα τον έσπρωξε στην εγκατάλειψη. Τερμάτισε στην 17η θέση και πρόσθεσε τρεις βαθμούς μπόνους από την Power Stage. Κέρδισε την Power Stage και πάλι στο επόμενο ράλι, στην Πορτογαλία, ενώ αναρριχήθηκε στη δεύτερη θέση. Εκτός από το μειονέκτημα της σάρωσης της εξαιρετικά αμμώδους επιφάνειας, ο Γάλλος έχασε χρόνο με κλατάρισμα πριν κάνει ένα εντυπωσιακό comeback στο τέλος, μειώνοντας στα 8.2" από το νικητή. Αυτό του επέτρεψε να επιβεβαιώσει την ηγετική του θέση στο πρωτάθλημα.

Ο Οζιέ κατάφερε να επιστρέψει στη νίκη στην Ιταλία. Ο Hayden Paddon πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνισή του μέχρι τότε και οδηγούσε το ράλι για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ο Γάλλος τελικά πήρε τη νίκη στο τελευταίο σκέλος και πρόσθεσε βαθμούς πάλι στην Power Stage. Άλλη μία διπλή νίκη σε ράλι και Power Stage ήρθε στην Πολωνία, ενώ στη Φινλανδία έπρεπε να αρκεστεί με τη δεύτερη θέση. Πήρε άλλη μια Power Stage (η 7η διαδοχική) φεύγοντας από τη Φινλανδία, με διαφορά 89 πόντων στο πρωτάθλημα. Οδήγησε τη VW σε ένα 1-2-3 στο Ράλι Γερμανίας, και κατάκτησε τον τίτλο στον επόμενο γύρο με μια νίκη στο Ράλι της Αυστραλίας. Αφού πήρε το προβάδισμα, οι Οζιέ και Ινγκρασιά κέρδισαν όλες τις υπόλοιπες ειδικές για να πάρει την 31η νίκη στο WRC και τον 3ο τίτλο. Την ίδια στιγμή, η Volkswagen εξασφάλισε το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.

Το Ράλι Γαλλίας δεν ήταν τόσο τυχερό καθώς ο Οζιέ υπέστη βλάβη στο κιβώτιο ταχυτήτων στο τέλος της πρώτης ημέρας. Παρά τα δέκα λεπτά ποινής που τον υποβίβασαν στην 55η θέση, κατάφερε να τερματίσει στην 12η κερδίζοντας τρεις ειδικές, συμπεριλαμβανομένης της Power Stage. Στη συνέχεια, οδήγησε το Ράλι Ισπανίας στα τελευταία δύο σκέλη, αλλά έκανε ένα λάθος στην τελευταία ειδική. Αναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά το χτύπημα σε ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα, χαρίζοντας τη νίκη στον Αντρέας Μίκελσεν. Η σεζόν τελείωσε με το Wales Rally GB, όπου ο Γάλλος κέρδισε και πάλι. Αφιέρωσε τη νίκη στα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων του Παρισιού στις 13 Νοεμβρίου, που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Ο Οζιέ ξεκίνησε τη σεζόν με την τρίτη του διαδοχική νίκη στο Ράλι Μόντε Κάρλο. Στη συνέχεια πήρε άλλη μία επιτυχία στο Ράλι Σουηδίας, το πρόγραμμα του οποίου μειώθηκε λόγω έλλειψης χιονιού. Στο Μεξικό, ο Οζιέ έπρεπε να σκουπίσει τους χωμάτινους δρόμους και πάλι, αλλά ακόμα και έτσι πήρε τη δεύτερη θέση πίσω από τον Λάτβαλα. Κέρδισε επίσης την τρίτη Power Stage σε τρία ράλι. Η πρώτη θέση στο πρωτάθλημα τον "τιμώρησε" και πάλι στην Αργεντινή, όπου πήρε τη δεύτερη θέση και, στη συνέχεια, και πάλι στην Πορτογαλία και την Ιταλία, όπου τερμάτισε τρίτος. Στο Ράλι Πολωνίας ήταν ακόμη πιο δύσκολο και κατέληξε με μια έκτη θέση, ενώ ένα μικρό λάθος του κόστισε στη Φινλανδία, ολοκληρώνοντας χωρίς βαθμούς.

Επέστρεψε στις νίκες μετά από 6 μήνες στο Ράλι Γερμανίας, στο σπίτι της Volkswagen. Το πρώτο ασφάλτινο ράλι της σεζόν, κερδήθηκε από το γαλλικό πλήρωμα για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Στη συνέχεια ήταν καταιγιστικός στον γύρο της Κορσικής, χωρίς να αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης στους αντιπάλους του, κατακτώντας μάλιστα για πρώτη φορά τον αγώνα στο γαλλικό νησί. Στο Ράλι Καταλονίας ο Οζιέ εξασφάλισε τον τίτλο του και μαθηματικά, φτάνοντας για 4η φορά στην κατάκτησή του. Έτσι ισοφάρισε σε αριθμό, οδηγούς θρύλους του WRC, όπως ο Juha Kankkunen και ο Tomi Makkinen. Στη Μεγάλη Βρετανία, με την 38η νίκη του, χάρισε το 4ο πρωτάθλημα στη Volkswagen. Βέβαια μετά το τέλος του πρωταθλήματος αναγκάστηκε να αναζητήσει άλλη ομάδα, καθώς η Volkswagen, αποχώρησε από το WRC, λόγω Dieselgate, για λόγο δηλαδή άσχετο με τον θεσμό. Τον Δεκέμβριο ανακοινώθηκε από την M-Sport του Malcolm Wilson, ο οποίος κατάφερε να τον πείσει να συνεργαστούν και αφού πρώτα είχε δοκιμάσει τόσο το Fiesta όσο και το Toyota Yaris WRC 2017.

Το 2017 ο Σεμπαστιάν Οζιέ ήταν για 4η φορά νικητής του Rallye Monte Carlo. Αν και οδηγούσε για πρώτη φορά σε συνθήκες αγώνα το Fiesta WRC, κατάφερε να σημειώσει την 39η νίκη της καριέρας του, 4η στο Μόντε Κάρλο και πρώτη για την ομάδα του, από το 2012 όταν και αυτονομήθηκε από τη Ford. Χρειάστηκε να έχει υπομονή, αφού έκανε λάθος στην 3η ειδική και έπεσε 8ος, όμως αντεπιτέθηκε και εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Τιερί Νεβίλ στην 12η ειδική.

Στη Σουηδία ο Οζιέ έχασε την πρωτοπορία της βαθμολογίας μετά από σχεδόν τρία χρόνια. Τον αγώνα τελικά κέρδισε ο Λάτβαλα, μετά από ακόμα ένα «δώρο» του Νεβίλ. 2ος τερμάτισε ο Τάνακ και 3ος ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Στο Μεξικό ανέβηκε και πάλι στο βάθρο, αυτή τη φορά στη 2η θέση πίσω από τον Κρις Μικ. Βρέθηκε ξανά αρκετά πίσω από το πρώτο σκέλος και δε μπόρεσε στο δεύτερο και το τρίτο να καλύψει τη διαφορά από τον Βρετανό. Πάντως μετά το τέλος το αυτοκίνητό του έτυχε περαιτέρω ελέγχου, κυρίως γιατί αρχικά είχε βρεθεί ότι χρησιμοποιούσε ελαφρύτερο κιβώτιο ταχυτήτων.

Στην Κορσική τερμάτισε 2ος, ενώ για άλλη μια φορά του ξέφυγε η Αργεντινή καθώς ολοκλήρωσε στην 4η θέση. Επέστρεψε στις νίκες στον αγαπημένο του αγώνα, την Πορτογαλία, συμπληρώνοντας πια τις 40 και ισοφαρίζοντας τις 5 επιτυχίες του Μάρκου Άλεν στη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου. Κακός αγώνας στη Σαρδηνία με τον Γάλλο να φεύγει με την 5η θέση. Στην Πολωνία ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, ενώ στη Φινλανδία είχε μια τρομακτική έξοδο πέφτοντας πάνω σε ένα δέντρο και εγκατέλειψε. Από αυτό το σημείο και μετά άρχισε να σκέφτεται έντονα και την αποχώρηση από το σπορ. Στη Γερμανία μπήκαν οι βάσεις για την κατάκτηση του τίτλου με ένα ακόμα βάθρο, την ώρα που ο μεγάλος του αντίπαλος, Τιερί Νεβίλ, εγκατέλειπε με σπασμένη ανάρτηση. Από την Καταλονία έφυγε με τη 2η θέση με τον Βέλγο να εγκαταλείπει και να αφήνει και τις τελευταίες του ελπίδες για τον τίτλο. Η σταθερότητά του όλη τη σεζόν τον έφερε σε θέση να διατηρήσει τα σκήπτρα του και με την 3η θέση στην Ουαλία έβαλε το 5ο πρωτάθλημα στο παλμαρέ του. Επίσης η M-Sport σε εκείνο τον αγώνα πανηγύρισε το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 10 χρόνια, αλλά και το πρώτο χωρίς εργοστασιακή υποστήριξη. Στην Αυστραλία βρέθηκε από νωρίς πίσω, αντιμετωπίζοντας αρκετές δυσκολίες με τις ειδικές και δεν έκανε καλό αγώνα.

Τα σενάρια περί αποχώρησής του από την ενεργό δράση έδιναν και έπαιρναν, όμως ο Οζιέ παρέμεινε στην M-Sport και για το 2018, με την υπόσχεση ότι η Ford θα έχει πιο ενεργό ρόλο. Κάτι που έγινε και που ουσιαστικά ήταν εκείνο που τον έκανε να αρνηθεί την πρόταση της Citroen για επιστροφή στο γαλλικό εργοστάσιο.

Ο Οζιέ ξεκίνησε με τον γνώριμό του τρόπο το 2018, με νίκη στο Μόντε Κάρλο. Αν και στη Σουηδία τερμάτισε μόλις 10ος, ακολούθησαν δύο νίκες, σε Μεξικό και Κορσική, με τις οποίες πήρε κεφάλι στη βαθμολογία. Όμως τα πράγματα δε συνεχίστηκαν το ίδιο θετικά. Οι βελτιώσεις των υπόλοιπων ομάδων, σε συνδυασμό με τη στασιμότητα στην ομάδα του, τον περιόρισαν αρκετά και δε μπορούσε να διεκδικεί τις νίκες στα ράλι. Ο Νεβίλ αρχικά και ο Τάνακ στη συνέχεια, με σερί νίκες κατάφεραν να τον περάσουν και να τον ρίξουν στην 3η θέση. Πολλά προβλήματα, ατυχίες και εγκαταλείψεις περιγράφουν το διάστημα εκείνο μέχρι τη Μεγάλη Βρετανία. Ο Οζιέ εκφραζόταν ανοιχτά, λέγοντας ότι υπολείπεται σε απόδοση το αυτοκίνητό του, προσπαθώντας και να δικαιολογηθεί αλλά και να πιέσει τη Ford για ακόμα μεγαλύτερη υποστήριξη. Κάτι που τελικά δε φαινόταν στον ορίζοντα και έτσι στα τέλη Σεπτεμβρίου ανακοινώθηκε η επιστροφή του στη Citroen μετά από 7 χρόνια. To 2018 ο τίτλος έγινε λεία για τρεις οδηγούς. Τον Σεμπαστιάν Οζιέ, τον Τιερί Νεβίλ και τον Οτ Τάνακ. Ο Γάλλος έπρεπε να υπερασπιστεί τους τρεις βαθμούς που είχε απόσταση από τον Βέλγο και τους 23 από τον Εσθονό μπαίνοντας στον τελευταίο αγώνα, το Ράλι Αυστραλίας. Ο Νεβίλ στην 22η ειδική έχασε τον τροχό του και εγκατέλειψε. Μία ειδική αργότερα τον ακολούθησε ο Τάνακ, ο οποίος καταλάμβανε τη 2η θεση και ούτως ή άλλως είχε τις λιγότερες πιθανότητες. Ο Οζιέ από την πλευρά του, με την 6η θέση καρπώθηκε τον 6ο τίτλο της καριέρας του.

Ο Γάλλος οδηγός ξαναφόρεσε την κόκκινη στολή της Citroen, παρέα με τον Εσαπέκα Λάπι που ήρθε από την Toyota. Στον πρώτο του αγώνα στο Μόντε Κάρλο, ήταν ξανά ο κυρίαρχος και έσπασε κάθε ρεκόρ με την 6η του νίκη στον συγκεκριμένο αγώνα. Στη Σουηδία όμως τα πράγματα για 2η συνεχόμενη χρονιά δεν πήγαν καλά και τερμάτισε μόλις 29ος, πέφτοντας από την κορυφή της βαθμολογίας στην 3η θέση. Στο Μεξικό πανηγύρισε την 2η του νίκη στους τρεις πρώτους αγώνες, επίτευγμα που ούτε ο ίδιος θα φανταζόταν στο ξεκίνημα της χρονιάς. Από εκεί και πέρα όμως τα πράγματα δεν κύλησαν το ίδιο καλά. Τα πολλά προβλήματα και η μη ανταγωνιστικότητα που παρουσίαζε το C3 WRC τον κράτησαν μακριά από τη νίκη για διάστημα 6 μηνών, παρά το γεγονός ότι ανέβαινε συχνά στο βάθρο. Στην Τουρκία πανηγύρισε την 3η και τελευταία του νίκη, ωστόσο η διαφορά που είχε δημιουργηθεί από την κορυφή της βαθμολογίας, αλλά και η δυναμική που έδειχναν οι αντίπαλοί του, τον κράτησαν μακριά από τον τίτλο για πρώτη φορά μετά από το 2013. Ύστερα λοιπόν από μία τόσο δύσκολη σεζόν και έχοντας πολλά παράπονα από τις αντιδράσεις των ανθρώπων της Citroen αποφάσισε να σπάσει το συμβόλαιό του με τη γαλλική ομάδα. Η Citroen μετά από αυτή την εξέλιξη αποφάσισε να αποχωρήσει απο το πρωτάθλημα για 3η φορά στην ιστορία της, μιας και όπως ανακοίνωσε, δεν υπήρχε άλλος οδηγός τέτοιου επιπέδου διαθέσιμος.

Στις 29 Νοεμβρίου ο Οζιέ ανακοίνωσε πως στην τελευταία του χρονιά στο WRC θα συμμετέχει με την ομάδα της Toyota Gazoo Racing, υπό τις οδηγίες του ινδάλματός του Τόμι Μάκινεν. Μετά από 6 συνεχόμενες κατακτήσεις, ο Γάλλος ηττήθηκε τελικά στο Μόντε Κάρλο, τερματίζοντας 2ος πίσω από τον Τιερί Νεβίλ. Στη Σουηδία ο Οζιέ παρουσίασε και πάλι μια μέτρια απόδοση, χάνοντας στο τέλος την 3η θέση από τον νεαρό ομόσταβλό του Κάλε Ροβάνπερα. Έτσι έπεσε στην 3η θέση της βαθμολογίας των οδηγών. Ο αγώνας αυτός σημαδεύτηκε από την έλλειψη χιονιού, που οδήγησε στην ακύρωση 11 ειδικών διαδρομών. Πάντως ούτε το ράλι Μεξικού έμελλε να ολοκληρωθεί κανονικά. Η επιδημία του Coronovirus είχε ήδη αρχίσει να εξαπλώνεται στην υφήλιο, με τον Σεμπαστιάν Οζιέ να είναι ο μόνος που εξέφρασε ανοιχτά τον προβληματισμό του για τη διεξαγωγή του αγώνα. Αν και οι διοργανωτές «αναγκάστηκαν» να ολοκληρώσουν τον αγώνα στο τέλος της 2ης ημέρας, ο Οζιέ έφτασε στη νίκη την οποία και δεν πανηγύρισε. Μετά από 6 μήνες η δράση επανεκκίνησε με τη διοργανώτρια επιτροπή να συνθέτει ένα μίνι πρόγραμμα με το οποίο θα ολοκληρωνόταν η σεζόν. Ύστερα από σκληρή μάχη με τον Έλφιν Έβανς, ο οποίος ήταν πρωτοπόρος στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς, ο Οζιέ κατάφερε με τη νίκη στη Μόντσα να ανατρέψει την κατάσταση και να πάρει τον 7ο τίτλο της καριέρας του. Το έργο του είχε γίνει ακόμα πιο εύκολο με την έξοδο του Ουαλού στο 2ο σκέλος του ιταλικού γύρου.

World Rally Championship victories (47)
#	Event	Season	Co-driver	Car
1	44º Vodafone Rally de Portugal	2010	Julien Ingrassia	Citroën C4 WRC
2	6th Rally Japan	2010	Julien Ingrassia	Citroën C4 WRC
3	45º Vodafone Rally de Portugal	2011	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC
4	29th Jordan Rally	2011	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC
5	57th Acropolis Rally	2011	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC
6	29. ADAC Rallye Deutschland	2011	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC
7	Rallye de France-Alsace	2011	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC
8	61st Rally Sweden	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
9	27° Rally Guanajuato México	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
10	47° Rally de Portugal	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
11	10° Rally di Sardegna	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
12	63rd Neste Oil Rally Finland	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
13	22nd Rally Australia	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
14	Rallye de France-Alsace	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
15	49º Rally RACC Catalunya – Costa Daurada	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
16	69th Wales Rally GB	2013	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
17	82ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
18	28° Rally Guanajuato México	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
19	48° Vodafone Rally de Portugal	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
20	11° Rally di Sardegna	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
21	71st LOTOS Rally Poland	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
22	23rd Coates Hire Rally Australia	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
23	50º Rally RACC Catalunya – Costa Daurada	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
24	70th Wales Rally GB	2014	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
25	83ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
26	63rd Rally Sweden	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
27	29° Rally Guanajuato México	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
28	12° Rally d'Italia Sardegna	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
29	72nd LOTOS Rally Poland	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
30	33. ADAC Rallye Deutschland	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
31	24th Coates Hire Rally Australia	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
32	71st Wales Rally GB	2015	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
33	84ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
34	64th Rally Sweden	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
35	34. ADAC Rallye Deutschland	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
36	59ème Tour de Corse – Rallye de France	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
37	52º Rally RACC Catalunya – Costa Daurada	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
38	72nd Wales Rally GB	2016	Julien Ingrassia	Volkswagen Polo R WRC
39	85ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2017	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
40	51° Vodafone Rally de Portugal	2017	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
41	86ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2018	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
42	32° Rally Guanajuato México	2018	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
43	61ème Tour de Corse – Rallye de France	2018	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
44	74th Wales Rally GB	2018	Julien Ingrassia	Ford Fiesta WRC
45	87ème Rallye Automobile Monte-Carlo	2019	Julien Ingrassia	Citroën C3 WRC
46	33° Rally Guanajuato México	2019	Julien Ingrassia	Citroën C3 WRC
47	12th Rally Turkey	2019	Julien Ingrassia	Citroën C3 WRC
48	34° Rally Guanajuato México	2020	Julien Ingrassia	Toyota Yaris WRC
49	41° ACI Rally Monza	2020	Julien Ingrassia	Toyota Yaris WRC

#	Season	Rally	Country	Co-driver	Car
1	2008	22nd Rally Mexico	Mexico	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600
2	2008	26th Rally Jordan	Jordan	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600
3	2008	27th Rally Germany	Germany	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600

#	Event	Season	Co-driver	Car
1	77è Rallye Monte-Carlo	2009	Julien Ingrassia	Peugeot 207 S2000

#	Season	Rally	Country	Co-driver	Car
1	2010	26th Rallye della Lanterna	Italy	Julien Ingrassia	Citroën C4 WRC
2	2011	26th Rallye National Vosgien	Γαλλία	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC

6 wins	5 wins	4 wins	3 wins	2 wins	1 win
Rallye Monte-Carlo	Rally Portugal	Rally Mexico	Rally Germany	Rally France-Alsace	Rally Japan
	Wales Rally GB		Rally Sweden	Rally Poland	Jordan Rally
			Rally d'Italia Sardegna	Tour de Corse	Acropolis Rally
			Rally Australia		Rally Finland
			Rally de Catalunya		Rally Monza

#	Σεζόν	Ράλι	Χώρα	Co-driver	Το αυτοκίνητο
1	2008	22ο Ράλι Μεξικό	Μεξικό	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600
2	2008	26ο Ράλι Ιορδανίας	Ιορδανία	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600
3	2008	27 Ράλι Γερμανίας	Γερμανία	Julien Ingrassia	Citroën C2 S1600

#	Εκδήλωση	Σεζόν	Co-driver	Το αυτοκίνητο
1	77è Rallye Monte-Carlo	2009	Julien Ingrassia	Peugeot 207 S2000

#	Σεζόν	Ράλι	Χώρα	Co-driver	Το αυτοκίνητο
1	2010	26 Rallye della Lanterna	Ιταλία	Julien Ingrassia	Citroën C4 WRC
2	2011	26 Rallye Vosgien	Γαλλία	Julien Ingrassia	Citroën DS3 WRC

• Πρωταθλητής με τη μεγαλύτερη διαφορά σε πόντους: 114 πόντους από τον Thierry Neuville, το 2013 (290 πόντοι για Οζιέ και 176 pts για Neuville)
• Πρωταθλητής με τη μεγαλύτερη διαφορά πόντων έναντι του teammate του: 128 πόντοι από τον Jari-Matti Latvala το 2013. 
• Νίκη με τη μικρότερη διαφορά: 0.2 δευτερόλεπτα στο Ράλι Ιορδανίας, στις 16 Απριλίου 2011.
• Ποσοστό νικών σε ειδικές σε μία σεζόν: 46.25% (111 από τις 240 ειδικές)
• Προβάδισμα σε ειδικές σε μία σεζόν: 62.92% (151 ειδικές σε 240)
• Πόντοι σε μια σεζόν: 290 πόντοι το 2013 

† Ως Ogier ήταν καλεσμένος οδηγός, ήταν επιλέξιμες για να κερδίσουν πόντους.

Πήρε μέρος στον τελευταίο γύρο του γαλλικού πρωταθλήματος GT στο Paul Ricard circuit. Σε αυτά τα 2 GT Tour αγώνες οδηγούσε μια Ferrari F430 Scuderia της ομάδας Αθλητισμού Γκαράζ, καθώς ο team-mate του Λάιονελ Comole, Πρόεδρος του Fondation Αρθρίτιδα και amatorial οδηγός. Ogier αμφισβήτησε επίσης το φινάλε γύρο του F4 γαλλικό Πρωτάθλημα με το μονοθέσιο του Auto Sport Academy (δηλαδή το αυτοκίνητο που τον βοήθησε να βελτιώσει τα τέλη της πέδησης σε γωνία που εισέρχονται στην άσφαλτο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού δοκιμές).

• 16 ιουλίου 2011:

Πήρε μέρος στη Μόσχα Πόλη Αγωνιστικά με τη Citroën. Το Race of Stars (όπως ονομάστηκε) ήταν κοντά στο Κρεμλίνο.

• 11 δεκεμβρίου 2011:

Πήρε την 9η θέση του ΕΤΠΑ Master-Kart του Paris-Bercy, με τους οδηγούς που έρχονται από όλα τα είδη του μηχανοκίνητου αθλητισμού σειράς.

• 24-26 Μαΐου 2013:

Αμφισβήτησε τη Μονακό γύρο του Porsche Supercup, με τη σειρά που παραδοσιακά γίνεται πριν από τη Formula 1 Grand Prix. Μετά από μια 14η θέση στις κατατακτήριες, κατέληξε 13 από τα 26 προγράμματα οδήγησης στον αγώνα.

• 23-25 Μαΐου 2014:

Πήρε μέρος σε ένα γύρο του ADAC GT Masters, στο Lausitzring κυκλωμάτων. Οδηγούσε ένα Audi R8 LMS Ultra της Prosperia C. Abt Racing team, μαζί με τον Markus Winkelhock. Μαζί, πήραν την 13η θέση σε Αγώνα για την 1η και την 8η στον Αγώνα 2.

• 20-22 ιουνίου 2014:

Ogier πήρε μέρος σε μια δεύτερη Porsche Supercup αγώνα, αυτή τη φορά στο Red Bull Ring. Όπως και το 2013, στο Μονακό, που ενώνει το Deutsche Post Έργου 1 ομάδα για να οδηγήσει μια Porsche 911 GT3.

• 22-26 Σεπτεμβρίου 2018:

Ο Οζιέ έλαβε μέρος για πρώτη φορά σε αγώνα του DTM, στην πίστα Red Bull Ring της Αυστρίας. Είχε μια ικανοποιητική εμφάνιση, τερματίζοντας 12ος στον πρώτο αγώνα και 17ος στον δεύτερο.

• 2011: Πρωταθλητής των Πρωταθλητών. Για το ROC ντεμπούτο του, πήρε το ψηλότερο σκαλί του βάθρου στον τελικό εναντίον του Tom Kristensen (8 φορές νικητής των 24 Heures du Mans), κερδίζοντας και τα δύο heats στο Esprit Arena στο Ντίσελντορφ. Έγινε το τέταρτο Γάλλο να κερδίζει τον τίτλο του Πρωταθλητή των Πρωταθλητών.
• 2012: έφτασε στο Εθνών Κύπελλο το φινάλε, με τον Romain Grosjean και οι προημιτελικοί στις επιμέρους αγώνα.