Audi 50
Audi 50 | |
---|---|
Audi 50 | |
Σύνοψη | |
Κατασκευαστής | Audi |
Μητρική εταιρεία | Όμιλος Volkswagen |
Παραγωγή | 1974 — 1978 |
Συναρμολόγηση | Νέκαρζουλμ, Γερμανία (έως το 1990 Δυτική Γερμανία) Βόλφσμπουργκ, Γερμανία (έως το 1990 Δυτική Γερμανία) |
Σχεδιαστής | Κλάους Λούτε |
Αμάξωμα και σασί | |
Κατηγορία | Αυτοκίνητο πόλης |
Αμάξωμα | 3-πορτο hatchback |
Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση |
Σχετική εξέλιξη | Volkswagen Polo πρώτης γενιάς |
Σύστημα κίνησης | |
Κινητήρας | 895 cm³, 1.093 cm³ και 1.272 cm³ / Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4) βενζίνης |
Μετάδοση | 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο |
Χωρητικότητα καυσίμου | 36 λίτρα |
Διαστάσεις | |
Μεταξόνιο | 2.335 χιλιοστά |
Μήκος | 3.512 χιλιοστά |
Πλάτος | 1.560 χιλιοστά |
Ύψος | 1.344 χιλιοστά |
Κενό Βάρος | 685 - 700 κιλά |
Χρονολόγιο | |
Προηγούμενο μοντέλο | NSU Prinz (1958 - 1973) |
Επόμενο μοντέλο | Audi A1 (2010 - σήμερα) |
Το Audi 50 (εσωτερικός κωδικός Typ 86) ήταν ένα 3-πορτο αυτοκίνητο πόλης της κατηγορίας Β, που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi, μεταξύ του 1974 και του 1978, σε 180.812 αντίτυπα. Το μοντέλο διατέθηκε μόνο στην Ευρώπη και εισήχθη 2 ως 3 χρόνια μετά το ιταλικό Fiat 127 και το γαλλικό Renault 5. Κατά την εισαγωγή του, το 50 θεωρήθηκε ως η πρώτη είσοδος των Γερμανών στην ολοένα και πιο δημοφιλή κατηγορία των ευρωπαϊκών supermini αυτοκινήτων πόλης της κατηγορίας B.
Αισθητική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η αισθητική του Audi 50 διαμορφώθηκε από τον σχεδιαστή Κλάους Λούτε. Μολονότι συχνά αναφέρεται ότι και ο οίκος Μπερτόνε έλαβε μέρος, αυτό συνέβη μόνο στο τελικό στάδιο και ουσιαστικά προσέθεσε μικρές πινελιές σε λίγα επιμέρους στοιχεία, όπως στη σχεδίαση της διακόσμησης χρωμίου στα πλαϊνά του αμαξώματος.
Βασικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μοντέλο κατασκευάστηκε από την Audi NSU Auto Union AG στο πρώην εργοστάσιο της NSU στο Νεκαρσούλμ, Γερμανία, καθώς και στο τεράστιο εργοστάσιο Βόλφσμπουργκ της Volkswagen (και τα δύο ανήκαν, έως το 1990, στην τότε Δυτική Γερμανία). Μάλιστα 6 μήνες μετά την επίσημη παρουσίαση του 50, που είχε γίνει την άνοιξη του 1974, κυκλοφόρησε και μία παράλληλη έκδοσή του από την Volkswagen, υπό την ονομασία Volkswagen Polo και με ένα ευρύτερο φάσμα κινητήρων και άλλες επιλογές.[1] Το Polo πρώτης γενιάς λανσαρίστηκε στην εγχώρια αγορά το Σεπτέμβριο του 1974 και λίγους μήνες μετά εμφανίστηκε και σε εξαγωγικές αγορές, μεταξύ των οποίων και στο Ηνωμένο Βασίλειο (σε αυτήν ως δεξιοτίμονο).
Ειδικότερα το Audi 50 προσφέρθηκε αποκλειστικά ως 3-πορτο hatchback και αρχικά κυκλοφόρησε με δύο βενζινοκινητήρες, κυβισμού 895 cm³ (ισχύος 40 hp, στις εκδόσεις 50 και 50 L) και 1.093 cm³ (ισχύος 50 hp και 60 hp, στις εκδόσεις 50 LS και 50 GLS αντίστοιχα). Το 1977, η έκδοση 50 GLS υιοθέτησε έναν ακόμα μεγαλύτερο βενζινοκινητήρα 1.272 cm³. Όλα τα μηχανικά του σύνολα ήταν 4-κύλινδρα σε σειρά (Ι4). Το μοντέλο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ευρώπη, τόσο λόγω των αξιοσημείωτων προδιαγραφών για αυτοκίνητο πόλης της τότε εποχής, όσο και λόγω της σχετικά χαμηλής τιμής του.
Τα δίδυμα Volkswagen Polo και Audi 50 διατέθηκαν παράλληλα για 4 χρόνια, μέχρι το 1978, αλλά τελικώς το φθηνότερο Volkswagen Polo ξεπέρασε σε πωλήσεις το Audi 50 και η Audi απέσυρε το 50 στα μέσα του 1978, μετά από μια συνολική παραγωγή που έφτασε τα 180.812 αντίτυπα. Αρχικά είχε προετοιμάσει ένα έντονο λίφτινγκ, που θα είχε δώσει στο Audi 50 μια αισθητική πιο κοντά σε αυτήν των Audi 80 και Audi 100. Ωστόσο, δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή, λόγω της τότε απόφασης του ανώτατου Διοικητικού Συμβουλίου της μητρικής Volkswagen ότι η Audi έπρεπε να επικεντρωθεί σε μεγαλύτερα και πιο ακριβά αυτοκίνητα, προκειμένου να εξελιχθεί σε μάρκα πολυτελείας.
Αντικατάσταση του 50
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως αποτέλεσμα, το Volkswagen Polo συνέχισε να εξελίσσεται διαρκώς, με πρώτο δείγμα την έκδοση Volkswagen Derby notchback, η οποία μολονότι είχε αναπτυχθεί επίσημα από την Audi στο Ίνγκολσταντ, τελικώς κυκλοφόρησε με το σήμα της Volkswagen, το 1977. Στη συνέχεια, το Volkswagen Polo γνώρισε πολλές διαδοχικές γενιές, πάντα ως supermini αυτοκίνητο πόλης της κατηγορίας B, και συνεχίζει ως όνομα μέχρι σήμερα.
Αντιθέτως, το Audi 50 δεν είχε γνωρίσει κανέναν αντικαταστάτη στην κατηγορία των supermini πριν από την έναρξη των πωλήσεων του σημαντικά μεγαλύτερου Audi A2 μόλις τον Νοέμβριο του 1999, το οποίο επίσης διακόπηκε τον Αύγουστο του 2005. Πρακτικώς μόλις τον Αύγουστο του 2010, με την εισαγωγή στην αγορά του Audi A1 πρώτης γενιάς, εμφανίστηκε ένας πραγματικός διάδοχος του Audi 50.
Ετήσια παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Παραγωγή |
1974 | 22.136 |
1975 | 84.343 |
1976 | 53.536 |
1977 | 15.584 |
1978 | 5.213 |
Σύνολο | 180.812 |
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «News: Audi 50». Autocar 141 (nbr4065): page 29. 21 September 1974.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Halwart Schrader: Audi 50, 60, 75, 80, 90, 100. 1965-1980. Motorbuch Verlag, 1996, ISBN 3-613-87152-1.
- Audi 50, Band 250 von Reparaturanleitung: Auto Querschnitt durch die Motor-Technik, Verlag Bucheli, 1976, ISBN 3-7168-1310-9.
- Ludwig Kraus, Franz Behles, Ferdinand Piëch: Audi 50 – Ein sparsamer Kompaktwagen mit Komfort. In: Automobiltechnische Zeitschrift, Ausgabe 10/1974.
- Werner Oswald: Deutsche Autos 1945-1990, vol. 4, ISBN 3-613-02131-5, p. 263.
- Oldtimer Katalog. Nr. 23. Königswinter: HEEL Verlag GmbH. 2009. pp. Seite 44 u. 358. ISBN 978-3-86852-067-5.