πόλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πόλος	οι	πόλοι
γενική	του	πόλου	των	πόλων
αιτιατική	τον	πόλο	τους	πόλους
κλητική		πόλε		πόλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πόλος < αρχαία ελληνική πόλος < πέλω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kʷel- (κινώ, γυρίζω)

πόλος αρσενικό

(γεωγραφία) το καθένα από τα δύο ακρότατα σημεία του άξονα περιστροφής της γης ή άλλου ουράνιου σώματος
Βόρειος Πόλος, Νότιος Πόλος
το καθένα από τα δύο άκρα του άξονα του μαγνητικού πεδίου της γης
ο μαγνητικός Βόρειος Πόλος της γης δεν ταυτίζεται απόλυτα με τον γεωγραφικό Βόρειο Πόλο
(ηλεκτρολογία) το καθένα από τα δύο άκρα μιας ηλεκτρικής πηγής, μεταξύ των οποίων υπάρχει διαφορά δυναμικού
ο θετικός και ο αρνητικός πόλος μιας μπαταρίας
το ζεστό ή το κρύο σε βρύση τύπου μπαταρίας
ο κρύος και ο ζεστός πόλος μιας μπαταρίας
(μεταφορικά) κάτι που έχει ελκτική δύναμη
αυτό το αξιοθέατο είναι πόλος έλξης τουριστών
τμήμα των επισκοπικών αμφίων
κάλυμμα της κεφαλής των θεαινών

πόλος