Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]

Zum Inhalt springen

abire: Unterschied zwischen den Versionen

Aus Wiktionary, dem freien Wörterbuch
[gesichtete Version][gesichtete Version]
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Zeile 35: Zeile 35:
::Das ''Pferd'' ging in den Wald weg.
::Das ''Pferd'' ging in den Wald weg.
:[1] „amborum uxores / noctu Troiad exibant capitibus opertis, / flentes ambae, ''abeuntes'' lacrimis cum multis.“ (Naev. poet. 5)<ref>{{Lit-Blänsdorf: Fragmenta Poetarum Latinorum|A=4}}, Seite 43.</ref>
:[1] „amborum uxores / noctu Troiad exibant capitibus opertis, / flentes ambae, ''abeuntes'' lacrimis cum multis.“ (Naev. poet. 5)<ref>{{Lit-Blänsdorf: Fragmenta Poetarum Latinorum|A=4}}, Seite 43.</ref>
:[1] „is priu’ quam hinc ''abiit'' ipsemet in exercitum, / gravidam Alcumenam fecit uxorem suam.“ (Plaut. Amph. 102–103)<ref>{{Lit-Plautus: Comoediae|B=1|A=1 (Lindsay)}}.</ref>
:[1] „is priu’ quam hinc ''abiit'' ipsemet in exercitum, / gravidam Alcumenam fecit uxorem suam.“ (Plaut. Amph. 102–103)<ref name=Lindsay1>{{Lit-Plautus: Comoediae|B=1|A=1 (Lindsay)}}.</ref>
:[1] „numquid vis, quin ''abeam'' iam intro, ut apparentur quibus opust?“ (Plaut. Amph. 970)<ref name=Lindsay1 />

{{Wortbildungen}}
:[[abitus]]


{{Absatz}}
{{Absatz}}

Version vom 6. Februar 2020, 20:46 Uhr

abīre (Latein)

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular abeō
2. Person Singular abīs
3. Person Singular abit
1. Person Plural abīmus
2. Person Plural abītis
3. Person Plural abeunt
Perfekt 1. Person Singular abiī
Imperfekt 1. Person Singular abībam
Futur 1. Person Singular abībō
PPP abitus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular abēam
Imperativ Singular abī
Plural abīte
Alle weiteren Formen: Flexion:abire

Worttrennung:

ab·i·re

Bedeutungen:

[1] weggehen, fortgehen, fortziehen, fortreisen
[2] (irgendwie) davonkommen, wegkommen
[3] vergehen, verfließen, (dahin)schwinden
[4] abschweifen, abweichen

Herkunft:

zusammengesetzt aus ab und ire; Konjugation wie ire (unregelmäßig)

Beispiele:

[1] Equus in silvam abiit.
Das Pferd ging in den Wald weg.
[1] „amborum uxores / noctu Troiad exibant capitibus opertis, / flentes ambae, abeuntes lacrimis cum multis.“ (Naev. poet. 5)[1]
[1] „is priu’ quam hinc abiit ipsemet in exercitum, / gravidam Alcumenam fecit uxorem suam.“ (Plaut. Amph. 102–103)[2]
[1] „numquid vis, quin abeam iam intro, ut apparentur quibus opust?“ (Plaut. Amph. 970)[2]

Wortbildungen:

abitus

Übersetzungen

[?] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abeo“ (Zeno.org), Band 1, Spalten 12-15.

Quellen:

  1. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 43.
  2. 2,0 2,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).