Oddiwrth Wiciadur, y geiriadur rhydd.
Cymraeg
Beic
Enw
beic g (lluosog: beiciau, beics)
- Cerbyd sydd â dwy olwyn, un tu ôl y llall, handlen lywio, a sedd neu seddau. Gan amlaf, caiff ei wthio ymlaen gan draed y gyrrwr ar bedalau.
- Am fod y car yn y garej, teithiais i'm gwaith ar gefn beic.
Termau cysylltiedig
Cyfieithiadau
