Vehabizam

Vehabizam (arapski: الوهابية‎, al-Wahhābiyah) ili selefizam je konzervativni vjerski pokret i doktrina u Islamu, kojeg je krajem 17. i početkom 18. vijeka utemeljio Muhammad ibn Abd al-Wahhab tzv. reformator Islama, porijeklom iz Saudijske Arabije. Vehabizam u suštini se zasniva na redukcionističkim i izvornim idejama o islamu te kroz iste ima vrstu interpretacije islama koja se razlikuje od drugih islamskim smjerova kao što su sunizam, sufizam i šiizam. Vehabizam nastoji zadržati muslimane na izvornoj interpretaciji Islama bez daljnjih naučnih, teorijskih i sl. posredovanja u interpretaciji. Samim tim vehabizam je interpretativni tok koji nema svoju literaturu, koji nema svoje mišljenje, te duhovni tok koji zagovara krajnje reduciranje čovjeka kao pojedinca i muslimana kao zajednice.^[1]

Vehabizam je nastao kroz političku podjelu u Saudijskoj Arabiji krajem 17. vijeka u kojem je dioba napravljena između političkog života muslimana i religijskog pri kojem je religijski život kontrolisan od strane vehabijskih izvornika. U više navrata je opisan kao "ultrakonzervativni",^[2] "strogi",^[3] "fundamentalistički",^[4] ili "puritanski" ^[5][6] islamski "reformski pokret" za obnovu "čisto monoteističkog vjerovanja" (tevhid) od strane njegovih sljedbenika.^[7] Kritičari vehabizma opisuju ga kao "nastrani sektaški pokret",^[8] "opaku sektu" i iskrivljenje islama od strane njegovih obmanjivača.^[3]

U modernom vremenu vehabizam je najprošireniji u nemoderniziranim dijelovima Azije i u manjoj mjeri u Evropi te ga mnogi okrivljuju za podsticanje i ideološka osnova današnjim terorističkim grupa u Afganistanu, Saudijskoj Arabiji i Iraku. Također se smatra da su pojedini poklonici vehabizma sa svojim vehabijskim ideološkim uvjerenjima poduprijeli terorističke napade u SAD-u i Evropi.