Anacletus
| Anacletus | |
|---|---|
 Anacletus er chapel Sistina | |
| Ganedigezh | c. 25 e Roma |
| Marv | c. 26 a viz Ebrel 92, Roma |
| Pabiezh | |
| Deroù | c. 79 |
| Diwezh | c. 92 |
| Diagentour | Lin |
| Warlerc'hiad | Klemañs Iañ |
| Santelezh | |
| Gouel | 26 a viz Ebrel |
| Azeuladur | Sant-Kleve |
| Roll ar bibien : kronologiezh • urzh al lizherenneg | |
Anacletus, pe Cletus, pe Anencletus pe c'hoazh Anaklet[1], e oa an trede pab, eus 76 betek 88, hervez an Iliz Katolik[2] Trede presbit (prezidant) Iliz Roma eo hervez an Iliz Reizhkredennek. Dont a rae war-lerc'h Linus, war-dro 80, ha mervel a reas war-dro 91[3].
E vuhez
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]Arvar zo war anv ar pab-se rak n'ouzer ket pe Cletus, pe Anacletus pe Anencletus e oa e anv.
Gouzout a ouzer ez eus bet un den anvet Anacletus, berraet alies e Cletus, hag a voe merzheriet e-kerzh heskinerezh Domitianus, hep mar etre 88 ha 96.
Diiouzh an eil tu, Eusebius Caesarea[4], Irenaeus Lugdunensis[5] hag Eosten Hippo a skrivas n'eus nemet un den eus Anacletus ha Cletus. Diouzh an tu all, daou zen zo anezho hervez ar skridoù anvet Catalogus Liberianus (354) hag a zo ur roll eus eskibien Roma ha Liber pontificalis hag a zo ur roll eus ar bibien. Un doubladur fazius eo, da lavar Jean-Marie Salamito.[6]
El Liber pontificalis e lenner e voe beleget 25 den gant Anacletus, ar pezh a zo kammamzeriet[6] : an darvoud nemetanñ eo a c'hall bout lakaet war e gont.
Dre reimplij e voe lakaet Anacletus da verzher el Liber pontificalis[6], met lakaet e vez da sant gant an Iliz katolik roman koulz ha gant an Iliz Ortodoks. D'ar 26 a viz Ebrel e vez enoret.
E Breizh e vez enoret e parrez / kumun Sant Kleve e-kichen Pontrev, en eskopti Landreger.
Notennoù
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]- ↑ Bue ar Zent, 1913, p. 481
- ↑ Goude ma ne oa ket eus an anv "pab" a-raok an IIIde kantved ha ne veze ket graet anezhañ eus eskob Roma a-raok deroù ar IVvet kantved. Philippe Levillain, Dictionnaire historique de la papauté, Fayard, 2003, s. v. « Pape ».
- ↑ Salamito, p. 83.
- ↑ (fr) EUSEBIUS CAESAREA, Histoire ecclésiastique, III, 13 ha 15 – Paléo, 2011 (ISBN 978-2-8490-9703-8)
- ↑ (fr) IRENAEUS LUGDUNENSIS, Contre les hérésies, III, 3, 3 – Cerf, 2011 (ISBN 978-2-2040-9441-2)
- ↑ 6,0 6,1 ha6,2 Op. cit. el levrlennadur.
Levrlennadur
[kemmañ | kemmañ ar vammenn]
- (fr) SALAMITO, Jean-Marie & LEVILLAIN, Philippe (rener) : Dictionnaire historique de la papauté, Paris, Fayard, 2003 (ISBN 978-2-2136-3035-9)